1 พฤศจิกายน 2545 20:36 น.
ต่อง (ต้อง) ksg
**..น้ำตา ข้าเอ๋ย เคยรินหลั่ง
คับคั่ง แค้นใจ ในวันก่อน
ฝันร้าย ตามติด แต่ริดรอน
ลมหายใจ ระรวยอ่อน ทุกค่อนคืน
**..เคยอดกลั้น น้ำตา เจ้าอย่าไหล
ปร่าปวดใจ เจ็บล้น แต่ทนฝืน
ไยน้ำตา คนช้ำ แสนกล้ำกลืน
มาหลั่งนอง เต็มพื้น สะอื้นครวญ
**.. ใบไม้ลิ่ว ปลิวลม พรมน้ำฟ้า
ครั้งผ่านมา ผิดไฉน จงใคร่หวน
ที่พลาดพลั้ง จดจำ นำประมวล
ทบทวน ก่อนก้าวย่าง ทางเส้นใหม่
**..น้ำตา ข้าเอ๋ย อย่ารินหลั่ง
แม้นคับคั่ง โกรธเคือง ถึงเรื่องไหน
จะฮึดสู้ อุปสรรค หนักเพียงใด
เพราะเส้นชัย รอข้า คว้าไปครอง
คนพ่ายแพ้..เราไม่เคยเหยียบซ้ำ
26 ตุลาคม 2545 21:28 น.
ต่อง (ต้อง) ksg
ผมหวังเหลือเกินว่ารุ่นน้องๆที่ตามผมมาจะเป็นนักกลอนที่ดี
พยามยามพัฒนาฝีมือให้ดียิ่งกว่าเดิม ใครที่ยังแต่งกลอนไม่เป็น
ก็ยังมีผู้ที่มีความสามารถอยู่ที่นี่อีกหลายท่านที่พร้อมจะมอบความรู้ให้
เป็นตัวอย่างแก่น้องรุ่นต่อไปที่ ตามมาครับ
และทำประโยชน์เพื่อส่วนรวมเป็นสำคัญ.....ขอให้โชคดีครับ
**..เป็นกวี เป็นได้ ถ้าใจรัก
ลงสลัก อักษร ล้วนกลอนศิลป์
เป็นคนชั่ว โสมม จมสู่ดิน
ไร้ใจจิน- ตนาการ สานงานสร้าง
**..ที่สำคัญ นักกลอน วอนจำมั่น
อย่าหลงเหลิง รางวัล พากั้นขวาง
อาจลวงเธอ เดินวน จนหลงทาง
จงทำอย่าง ตามองดาว เท้าติดดิน
**..ไม่ใฝ่สูง เกินตัว กลัวหล่นพลาด
เจ็บอนาถ เหลือบ่น ทนสุดสิ้น
สูงสุด คือสามัญ ทุกชีวิน
ไยเราดิ้น ดั้นด้น จนห่างไกล
**..และข้อนี้ ห้ามขาด อาจพลั้งผิด
เราคือศิษย์ มีครู รู้เอาไว้
อย่าคิดล้าง ครูบา น่าเศร้าใจ
ท่านนั้นให้ รักแท้ แก่ทุกคน
**..เพียงหวังว่า การไป ในครั้งนี้
กลับอีกที ฟ้าคราม งามอีกหน
ลบความหนัก หน่วงล้น พ้นกมล
มอบรักล้น ให้คนเยือน เหมือนอย่างเคย ...
ตามคำสอนที่ได้รับมาจากหลายๆท่านครับ
ด้วยความเคารพและหวังดี
ก.นพดล รักษ์กระแส
26 ตุลาคม 2545 09:44 น.
ต่อง (ต้อง) ksg
**..จากวันนั้น เปลี่ยนผัน จนวันนี้
จากนาที ก็ย่างกราย มาหลายค่ำ
จากคนรัก ยังคิดถึง ความทรงจำ
จากด้วยคำ อำลา และอาลัย
**..พี่พี่ น้องน้อง ไม่ต้องห่วง
เพื่อนทั้งปวง อย่าคิด ติดสงสัย
ฉันก้าวมา ก็พร้อมที่ จะก้าวไป
ฉันหมดไฟ หมดแรงฝัน มั่นคงพอ
**..บทกลอน เขียนมา เพียงจารึก
บทบาท ความรู้สึก ที่นึกท้อ
บทนิยาม ชีวิตมัน รันทดพอ
บทนี้ขอ เป็นบทกลอน ตอนสุดท้าย
**..ฉันจากลา นานเท่าไหร่ ไม่รู้แน่
รู้เพียงแต่ พอมีหวัง ยังมิสาย
จะรัก ..เพื่อน ทุกคน จนวันตาย
แม้ผู้ชาย คนนี้ไป ไม่กลับมา
กลอนเรื่องนี้ผมเขียนไว้ล่วงหน้าตั้งแต่กลับไป บ้านที่ระยองแล้วครับ
เพราะรู้ว่าจะถึงเวลาอันใกล้ที่เราจะจากกันแล้ว
ขอให้ทุกคนโชคดี..เป็นนักกลอนที่ดี มีผลงานที่ดี
และทำเพื่อสังคมให้มากไว้ครับ...ถ้ามีโอกาสพอจะกลับมาครับ
ด้วยความหวังดี
ก.นพดลฯ
26 ตุลาคม 2545 09:31 น.
ต่อง (ต้อง) ksg
**..พรพระจันทร์ ฝันใฝ่ ใจจะขอ
มิรีรอ ขอหวัง ที่ตั้งจิต
จากความฝัน หวังน้อย ทีละนิด
เนรมิต ฝันใฝ่ ให้จงงาม
**..พรพระจันทร์ ฝันใฝ่ ไว้ให้เพื่อน
เพียงคอยเตือน สุขทุกข์ใด หมั่นไต่ถาม
พระจันทร์ปลอบ ปลุกใจ ในทุกยาม
แทนในนาม ตัวข้านี้ ที่ร้างลา
**.. สวัสดี เพื่อนรัก ทักแรกพบ
เวลาเลื่อน เคลื่อนหลบ จึงพบหน้า
ลาก่อน เพื่อนรัก เมื่อจากมา
ทิ้งรอยหยด หยาดน้ำตา ยิ่งอาลัย
**..เหมือนงานเลี้ยง จัดเพลิน เชิญทั่วหน้า
ต่างคนมา ต่างทิศ ต่างวิสัย
ต่างมาเป็น เพื่อนสนิท ชิดหทัย
แต่งานไซร้ ปิดฉาก พรากอาวรณ์
**..พรพระจันทร์ ฝันใฝ่ จากใจรัก
เพื่อนจงพัก หนักลง ตรงนี้ก่อน
เมื่อข้าจาก ฝากร่ำ ซึ้งคำพร
จะไร้กลอน กล่อมมิตร หลับนิทรา ...
****..........................****.......................****..........................****
ขอขอบคุณในความรัก..ความหวังดีที่พวกเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ หลายๆท่าน
ได้มอบมาให้ผมตลอดหลายเดือนที่ย่างก้าวเข้ามา ขอรับไว้ด้วยความเต็มใจ
ทั้งติชมและกำลังใจในบทกลอนที่เขียนส่งมาให้ แต่เป็นที่ทราบกันครับ
ด้วยหน้าที่การงาน การเรียน หลายๆอย่าง ทำให้ผมต้องนำกลอนเหล่านี้ที่
แต่งไว้นานแล้วมาลงก่อนเวลาอันสมควร....ตามคำที่เคยพูดกับครับ
.....ไม่มีงานเลี้ยงใดไม่เลิกรา.....เวลานี้เป็นเวลาอันควรแก่ผมแล้วครับ..
ขอกล่าวคำอำลาทุกๆคน...รอโอกาสอำนวยให้พวกเราได้มาพบกันอีก
ครั้ง..............................ดีใจที่มีเพื่อนเหมือนอย่างคุณ
**....มิตรภาพ ซาบซึ้ง ถึงวันนี้
คืนอำลา อาจไม่มี มิตรเคียงใกล้
เดือนจนปี อาจอ้างว้าง มิตรร้างไกล
รอโอกาส ฟ้าใหม่ ได้พบกัน...
*****..............****............******...........***.........****............*****
ด้วยความเคารพ นับถือ และหวังดี
ก.นพดล รักษ์กระแส
ก.ประแสร์ ศิษยาพร
26 ตุลาคม 2545 08:49 น.
ต่อง (ต้อง) ksg
**..ด้วยหน้าที่ การงาน อย่างใดหนอ
เคยหยอกล้อ สำนวน ชวนหรรษา
กลอนก็เคย แต่งไว้ ให้ทุกครา
บัดนี้หน้า ยังเห็น เป็นเช่นไร
**..ทิ้ง..เหลือเพียง ร้อยกรอง ที่กรองกลั่น
ทิ้ง..กลอนฝัน จากเรา แล้วใช่ไหม
ทิ้ง..แดนดิน ถิ่นนี้ ไปหนใด
ทิ้ง..หัวใจ คนเก่า นั่งเฝ้ารอ
**..วอนพระพาย พัดโชย โดยนำสาร
วอนลำธาร ไหลกระเซ็น เห็นใจหนอ
วอนสื่อใด พลันช่วย ด้วยคนท้อ
วอนคืนขอ คนไกลลับ กลับมาที
**..เคยขอเป็น เสี้ยวหนึ่ง ของความรัก
เสี้ยว คงปัก กลางใจ ในทุกที่
เสี้ยว บทกลอน แทนคำ ร่ำวจี
เสี้ยว หนึ่งนี้ รอวันนับ พี่กลับมา
สมาชิกเก่าๆคงจำพี่เสี้ยวกันได้ครับ ผมเป็นคนหนึ่งที่จำได้ไม่มีลืม
วันที่ผมเข้าห้องสนทนาครั้งแรกมีพี่เสี้ยวล่ะครับคุยเรื่องกลอนกับผมคน
เป็นแรก...แต่แล้วหลังจากนั้นไม่นานพี่ก็ทิ้งไว้เพียงบทกลอนและไม่กลับมา...จึงได้แต่เขียนกลอนนี้ไว้เป็นสิ่งแสดงความคิดถึงไว้ให้พี่เขา..ว่าพวกเรายังไม่ลืมและยังคงรอคอยอยู่ครับ
หน้าส่วนตัว
667
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟต่อง (ต้อง) ksg
