1 มกราคม 2546 20:40 น.
ต่อง (ต้อง) ksg
**..เรื่องนี้ผมได้คัดลอกมาจากเว็ปโรงเรียนผมเห็นว่า มีข้อคิดดีมากครับ
อ่านแล้วน้ำตาเกือบไหลครับ
ชายแก่เลยวัย 70 คนหนึ่งคุยกับลูกชายที่เพิ่งกลับมาเยี่ยม หลังจากแต่งงาน
ย้ายครอบครัวออกไปไม่กี่ปี
ชายแก่ : แจ๊ค (ชื่อลูกชาย) นั่นอะไรลูก ? พ่อเห็นลาง ๆ
แจ๊ค : อ๋อ วัวหน่ะพ่อ
เวลาผ่านไป 2-3 นาที
ชายแก่ : แจ๊ค นั่นอะไรลูก ?
แจ๊ค : วัวตัวเดิมนั่นแหละพ่อ ยังไม่ไปไหนเลย
ผ่านไปอีก 2-3 นาที
ชายแก่ : แจ๊ค นั่นอะไรอีกล่ะลูก ?
แจ๊ค : (เริ่มมีอารมณ์หงุดหงิด) วัวพ่อวัว !! วัวตัวเดิมที่เพิ่งถามนั่นแหละ
เวลาผ่านไปอีก 2-3 นาที
ชายแก่ : แจ๊ค นั่นอะไรลูก ?
แจ๊ค : (เริ่มทนไม่ไหว) เอ๊ะ !! พ่อนี่ยังไงนะ ถามซ้ำ ๆ ซาก ๆ อยู่ได้ ผมจะบอกครั้งสุดท้าย
แล้วนะว่า วัว...!!
ผ่านไปอีก 2-3 นาที
ชายแก่ : แจ๊ค นั่นอะไรน่ะลูก ?
แจ๊ค : โอ๊ย !!! พ่อเลอะเลือนแล้ว คุยกันไม่รู้เรื่อง ผมไม่คุยกับพ่อแล้ว
แล้วแจ๊คก็ผละจากพ่อไปอย่างอารมณ์เสียเป็นที่สุด เวลาผ่านไป จวบจนตอนเย็น ได้เวลาอาหารค่ำ
เมื่อไม่เห็นผู้เป็นพ่อลงมา แจ๊คจึงเดินขึ้นไปตามที่ห้อง ณ ที่นั่น เขาได้พบชายแก่ นั่งเหม่อลอย
ข้าง ๆ มีไดอารี่เก่า ๆ เล่มหนึ่งที่เพิ่งเขียนบันทึกในวันนี้เสร็จ
แจ๊คถือวิสาสะเข้าไปอ่าน ความว่า...ครั้งหนึ่งเมื่อ 40 กว่าปีก่อนมาแล้ว เรามีลูกชายคนหนึ่งที่เรารักมากที่สุด
เราตั้งชื่อเค้าเองว่า...แจ๊ค ในวันที่อากาศแจ่มใสวันหนึ่ง เราพาแจ๊คออกไปเดินเล่น ตอนนั้นแจ๊คกำลังพูดได้เก่งทีเดียว
เราพาเค้าไปนั่งที่สวนหลังบ้าน พอดีมีวัวผ่านมา...
แจ๊คถามเราว่า พ่อ นั่นอะไร...วัวไงลูก เราตอบ เวลาผ่านไป อีกไม่ถึงนาที แจ๊คก็ถามคำถามเดิมเราอีก
เราก็ตอบเช่นเดิมอีก เป็นอย่างนี้อยู่ถึง 25 ครั้ง ....เราไม่เคยเบื่อหน่ายเลยที่จะตอบคำถามเดิม ๆ เหล่านั้น
เรากลับรู้สึกดีใจอย่างที่สุดที่ลูกสนใจเราอย่างไม่เบื่อหน่าย...
แต่ในวันนี้ ณ ที่แห่งเดิม คน 2 คน ที่เคยถามคำถามเดียวกัน หากแต่ว่าเราเป็นฝ่ายถาม
แจ๊คเป็นฝ่ายตอบ... เพียง 5 ครั้งเท่านั้น ลูกก็ตวาดเสียงดังใส่เรา หาว่าเราเลอะเลือน รังเกียจแม้แต่จะคุยกับเราต่อไป...
เมื่ออ่านจบแจ๊ครู้สึกผิดขึ้นมาจับใจ พ่อเลี้ยงเขามาอย่างดี แต่วันนี้สิ่งที่เขาทำให้ท่านคือ การตวาดเสียงดัง ไม่พูดด้วยแล้วก็เดินหนีไป
เขาตระหนักว่า เขาได้ทำสิ่งผิดพลาดซึ่งเขาเองแทบไม่รู้ตัว แล้วคุณล่ะ วันนี้คุณได้ทำอะไรดี ๆ ให้ท่านเหล่านั้นหรือยัง ?...
ป.ล. หากคุณคิดว่าเรื่องนี้เป็นประโยชน์ โปรดอย่าเก็บไว้คนเดียว...อย่าลืมส่งต่อให้เพื่อน ๆ ของคุณได้อ่านกันด้วย
เพื่อสิ่งดี ๆ จะได้เกิดขึ้นในสังคมต่อไป
ด้วยความหวังดี
ก.นพดล รักษ์กระแส
27 ธันวาคม 2545 23:13 น.
ต่อง (ต้อง) ksg
**..จึงเขียนมนต์ เพลงกลอน ที่อ่อนไหว
จากหัวใจ เด็กน้อย เฝ้าคอยฝัน
ออกมาเป็น ผลงาน ทุกวารวัน
แต่ละชิ้น แต่ละอัน ธรรมดา...
**..ไม่ปรารถนา ในกวี ที่สูงส่ง
แต่ก็ไม่ ต่ำลง จนไร้ค่า
เป็นความนัย เป็นความคิด จินตนา
เป็นทุกบท กิริยา การกระทำ...
**..และก็ไม่ หวังผล ว่าคนชอบ
จึงไม่มี คำตอบ คอยพูดพร่ำ
และไม่เคย อวดอ้าง แม้บางคำ
มีแต่จะ จดจำ ในน้ำใจ...
**..จึงตั้งใจ ตั้งมั่น ตั้งแต่ต้น
จะยอมทน ทุกความเห็น เป็นวิสัย
ใครจะติ ติง-ท้า ไม่ว่าใคร
ถือว่าเป็น กำไร ของกวี...
**..จึงเขียนกลอน ธรรมดา มาเป็นสื่อ
ให้กลอนคือ ข้อเตือนใจ ได้ทุกที่
เป็นคุณธรรม นำชน เป็นคนดี
สมกับมี วิญญาณรัก นักประพันธ์..
ด้วยความหวังดีครับ
ก.นพดล รักษ์กระแส
24 ธันวาคม 2545 21:08 น.
ต่อง (ต้อง) ksg
วันจากลา วันนั้น ยังจำได้
เพื่อนร้องไห้ กอดคอฉัน หันพูดว่า
** มิตรภาพติดตรึงซึ้งอุรา **
ในวันหน้า จะพบกัน อย่าหวั่นเลย
พูดออกไป ทั้งน้ำตา ที่หรี่ไหล
อดกลั้น หัวใจ แล้วทำเฉย
**..อย่าโศก อย่าเศร้า เลยเพื่อนเอย..**
นี่คือคำ คนเคยอยู่ใกล้กัน
บทเพลงการ จากลา จึงดังก้อง
ประสานเสียง ทั่วห้อง ให้สนั่น
เป็นภาพแห่ง ความหลัง ของคืนวัน
และจะเป็น เช่นนั้น ตลอดไป
ปัจฉิมนิเทศบทสุดท้าย
จะกลายเป็น ตำนาน ของคลื่นลูกใหม่
ให้ได้ค้น ให้ได้รู้ ให้เข้าใจ
ว่าการ จากไกล นั้นเดียวดาย
..ทุกอย่างจบ สิ้นไป ในคืนนั้น
แต่ภาพความ สัมพันธ์ ไม่จางหาย
**มิตรภาพ จดจำไว้ ไม่เสื่อมคลาย**
กับความหมายว่า** เพื่อน ** ไม่เลือนลาง
ด้วยความหวังดี
ก.นพดล รักษ์กระแส
23 ธันวาคม 2545 20:19 น.
ต่อง (ต้อง) ksg
**..จึงตั้งมั่น ขออุทิศ ชีวิตนี้
แด่บุพการี ที่สอนสั่ง
ที่ดูแลทะนุถนอมอยู่ทุกครั้ง
เป็นกำลัง แรงใจ ให้เรื่อยมา
**..ขอน้อมจิต อุทิศกาย แด่ในหลวง
พระทรงห่วง ปวงราษฎร์ ทั่วแหล่งหล้า
พระเสโท คือน้ำทิพย์ จากหยาดฟ้า
ที่โปรยมา ให้สุขแท้ แก่ปวงชน
**..ขอน้อมจิต น้อมกาย ทั้งหลายนี้
แด่ครูบา ผู้หวังดี ที่ฝึกฝน
มอบความรู้ ปัญญาค่าสูงล้น
แก่ผู้คน โดยไม่หวัง สิ่งรางวัล
**..และขอ อุทิศ ชีวิตนี้
แด่ผู้มีพระคุณเกื้อหนุนฉัน
ทั้งเอื้อเฟื้อเมตตามานานวัน
คุณอนันต์ มากล้น คณนา
**..ขออวยพร ขอบคุณ ทุกทุกท่าน
ให้ชื่นบาน โชคดี ทุกทีท่า
บุญที่ท่านสร้างไว้ แต่ใดมา
ขอนำพา ให้สมดัง ตั้งใจเทอญ
ด้วยความเคารพ
ด้วยความหวังดี
ก.นพดล รักษ์กระแส
21 ธันวาคม 2545 10:08 น.
ต่อง (ต้อง) ksg
**..เสียดายวัน คืนวาร ที่ผ่านพ้น
เสียดายคน เคยรัก สมัครใคร่
เสียดายภาพ ครั้งหลัง ยังฝังใจ
เสียดายวัย เคยแข็งแกร่ง แรงกำลัง
**..ภาพเหล่านี้ จะลับ ไปต่อหน้า
จำได้ว่า เคยตักเตือน เหมือนสอนสั่ง
กายที่สาน งานสร้าง อยู่ทุกครั้ง
จะหยุดนั่ง พักเหนื่อย ที่เมื่อยล้า
**..ปาเข้าไป หกสิบปี เข้านี่แล้ว
ที่เคยแกล้ว เชี่ยวชาญ อย่างหาญกล้า
จะละวาง อำนาจ เกียรติบุญญา
เป็นสามัญชนธรรมดาอยู่ทุกวัน
**..ลาแล้ว ลาจาก ทุกตำแหน่ง
พอมีแรง เดินทาง ข้างหน้านั้น
ต่อจากหกสิบปีที่ตื้นตัน
จะเป็นฝัน อันเรียบง่าย ทั้งกายใจ...
**..หกสิบปีที่ผ่านไปคือความทรงจำ หลังจากนั้นคือชีวิตที่เรียบง่าย..**
ด้วยความเคารพ
ด้วยความหวังดี
ก.นพดล รักษ์กระแส
หน้าส่วนตัว
795
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟต่อง (ต้อง) ksg
