3 เมษายน 2552 20:48 น.

.. คุณธรรมแห่งกวี ..

  

**..  บทกวี  สร้างสรรค์ จรรโลงจิต
     ชี้แนวคิด ถูกควร ใช่ป่วนปั่น
     ถ้วนทุกถ้อย ร้อยคำ จึงสำคัญ
     เพราะว่ากลั่น แต่ละตัว จากหัวใจ..

**..  อิทธิพล ร้อยกรอง  สร้างสองแง่
      คือตีแผ่ ความจริง อันยิ่งใหญ่
      และโป้ปด วาทกรรม อยู่ร่ำไป
      จงครวญใคร่ วางจิต คิดเป็นกลาง..

**.. อคติ ผู้จรด หยดน้ำหมึก
     ไร้สำนึก มุ่งหมาย ให้แบ่งข้าง
      มนต์อักษร กลอนระยำ เงาอำพราง
      ล้วนนำทาง ล้มเหลว สู่เปลวเพลิง..

**.. คุณธรรม แห่งกวี ต้องมีด้วย
     ใช่คำสวย เพริศแพร้ว แล้วก็เหลิง
     อาจชื่อเสียง ลากลง หลงระเริง
     เมื่อเถลิง ตั้งตน เหนือคนกวี..

**..  บทกวี   ใช้สร้าง ทางถูกต้อง
     ใช่ต่อรอง อำนาจ ขาดศักดิ์ศรี
     เขียนรับใช้ หมู่ชน คนไม่ดี
     เฉกกลอนที่ " ห้องสุขา"  ค่าเท่ากัน ...

 

  ด้วยความหวังดี

ก.นพดล  รักษ์กระแส

ก.ประแสร์  ศิษยาพร

1133

love

comment

17 มีนาคม 2552 23:19 น.

.. เพชรดวงหนึ่ง ..

ต่อง (ต้อง) ksg



**.. แม้นมิใช่ ดาวฟ้า เด่นปรากฏ
      ก็มิหมด แสงฉาย ประกายฉาน
      มิใช่เดือน ดวงเห็น เด่นตระการ
      ก็ใช่ลาญ ล่วงลับ มอดดับไป..

**..  แม้นมิใช่ ธรรมจักร ที่รักยิ่ง
       ก็เทิดมิ่ง คุณธรรม ล้ำสมัย
       แม้นมิใช่  สีชมพู ชูกลางใจ
       ก็รักใน แสดม่วง เช่นดวงฤดี..
 
**.. แม้นมิใช่ ศูนย์กลาง ประวัติศาสตร์
      ก็มิขาด ในรัก มั่นศักดิ์ศรี
      ปราศยูงทอง รองเรือง เฟื่องทวี
      ก็รักที่ ชัยพฤกษ์ ตรึกความงาม..
   
**.. แม้นมิใช่ โดมหยัด จรัสค่า
      เป็นเพชรหนึ่ง แกร่งกล้า น่าเกรงขาม
      เรามิใช่ จามจุรี ที่เรืองนาม
      เป็นเพียงความ เรียบง่าย ในคืนวัน..
 
**.. ยึดความดี ความรู้ คู่สรรค์สร้าง
     เป็นแบบอย่าง ทางให้ ได้สร้างสรรค์
     ความภูมิใจ ที่เห็น เป็นรางวัล
     เพื่อสานฝัน เพื่อสร้างหวัง เพื่อสังคม...


  ด้วยความหวังดี

ก.นพดล  รักษ์กระแส

ก.ประแสร์  ศิษยาพร

1050

love

comment

17 มีนาคม 2552 23:10 น.

.. การศึกษา(ไทย) ..

ต่อง (ต้อง) ksg

 
**.. ความล้มเหลว แหลกลาญ แห่งการศึกษา
      กองเบื้องหน้า เอาแต่ มุ่งแก้ไข
      ปฏิรูป ซ้ำซาก มากเกินไป
      ระบบใหม่ ปรับลุคส์ เกือบทุกปี..
 
**.. ข้อบกพร่อง ช่องว่าง สร้างโอกาส
      การตลาด กวดวิชา เป็นหน้าที่
      เด็กก็รู้ ครูก็ด้วย ช่วยถ้อยที
      รายได้ดี ล้วนชอบ เป็นกอบกำ..
  
**.. ค่านิยม มหาลัย ใครบัญญัติ
      มุ่งจำกัด มุ่งเปรียบ มุ่งเหยียบย่ำ
      สอบไม่ติด คิดสั้น ครั้นชอบทำ
      เป็นลำนำ หน้าหนึ่ง พึงวนเวียน..

**.. สุดระอา ปัญญาชน คนถากถาง
      วิชาการ วิชากาง ช่างปรับเปลี่ยน
       เด็กซึมซับ รับมา แทบอาเจียน
      ไม่เคยเรียน วิชา คุณค่าชีวิต..
   
**.. ความล้มเหลว แหลกลาญ พลันปรากฏ
      บริบท การศึกษา เดินหน้าผิด
      เตือนผู้ใหญ่ ให้ครวญ หวนพินิจ
      มองดูทิศ ทางใหม่ ก่อนใคร่เดิน...

 
  ด้วยความหวังดี

 ก.ประแสร์  ศิษยาพร

 ก.นพดล  รักษ์กระแส

9971

love

comment

25 กุมภาพันธ์ 2552 23:22 น.

.. เท่านี้ ..

ต่อง (ต้อง) ksg



  **.. หากมิใช่ แสงจันทร์ อันกระจ่าง
      เป็นหลอดไฟ รายทาง อย่างที่เห็น
      หากมิใช่ เหมันต์ อันชื่นเย็น
      เป็นร้อนเร้น เร่งรุก ทุกทิวา..

**.. หากมิใช่ ดอกไม้พลิ้ว งามทิวทัศน์
      เป็นป่าปก รกชัฏ อันทึบกว่า
      หากมิใช่ สายน้ำ ฉ่ำอุรา
      เป็นแอ่งครา ฝนพรำ ก็ฉ่ำใจ..

**.. แม้มิใช่ นภา ท้องฟ้ากว้าง
      เป็นลูกรัง สรรสร้าง เส้นทางใกล้
      แม้มิใช่ มิ่งเมือง เรืองวิไล
      เป็นภูธร แสนไกล ในผู้คน..

**.. แม้มิใช่ สะพานดาว สู่ราวฝัน
      ยังยืนยัน สองเท้า ก้าวถนน
      แม้มิใช่ สรวงสวรรค์ ชั้นเบื้องบน
      ขอวางตน บนโลกงาม ตามพอดี..

**.. แม้มิเป็น เช่นเธอ เผลอดวาดไว้
      ที่สดใส งามพักตร์ สมศักดิ์ศรี
      ฉันเป็นฉัน เช่นเก่า เท่าที่มี
      เพียงแค่นี้ รับได้ หรือไม่เอย...
  
 
  ด้วยรักและหวังดี

ก.นพดล  รักษ์กระแส

ก.ประแสร์  ศิษยาพร

1007

love

comment

21 กุมภาพันธ์ 2552 21:17 น.

.. จินตนาการแห่งกวี ..

ต่อง (ต้อง) ksg

 

**..  แลเห็นนก ว่ายน้ำ กลางลำห้วย
     ปลาสีสวย ว่ายฟ้า เวหาหาว
     ตะลึงโลก หมุนรอบ ขอบดวงดาว
     ดอกไม้กร้าว โลดเล่น เด่นท้าลม.. 
	
**..  กลางวันดับ รัศมี รวีส่อง
     ดาวลอยล่อง ท่องกระแส เป็นแพรห่ม
     กลางคืนจ้า กระจ่างใส นัยน์ตาคม
     อาทิตย์กลม แย้มถึง อีกหนึ่งคืน..  
 
**..  หิ่งห้อยน้อย ขันขรม ระงมป่า
     เตือนเวลา สายัณห์ จงพลันตื่น
     ออกเก็บซาก กากไม้ ใช้ทำฟืน
     จุดไฟชื้น เร่งรับ ซับไอเย็น..
   
**..  หุงข้าวปลา อาหาร จากชั้นสรวง
     ให้โรยร่วง งอกงาม ตามที่เห็น
     ดื่มโคลนตม เกลื่อนกลาด สาดกระเซ็น
     ลืมประเด็น โลกหมอง ครองหทัย..   

        .................................................................................................
    
**..  โลกเช่นนี้ เธอพลาด อาจลืมหลง
     และงันงง ว่ามิเห็น  เป็นไปได้
     โดยราตรี จักกระจ่าง ได้อย่างไร
     ข้าวที่ไหน จากฟากฟ้า ร่วงมาดิน..
   
**..  ภาพวาดวาง ขีดเขียน ใช่เพี้ยนหลง
     เจตจำนง ใคร่อยาก ฝากถวิล
      โลกกวี ขับร่าย ให้ยลยิน 
     มิสุดสิ้น  จินตนาการ  ผ่านเวลา...
 ( เป็นอะไร จักเป็นได้ ในพริบตา
        ด้วยภาษา อักษร กลอนกวี  )
 
  
   ด้วยความหวังดี

ก.นพดล  รักษ์กระแส

ก.ประแสร์  ศิษยาพร