21 กุมภาพันธ์ 2547 11:14 น.
ต่อง (ต้อง) ksg
**.. ต่างผู้คน ต่างใฝ่ ตะกายฝัน
คิดถึงวัน ข้างหน้า ว่าสวยใส
จึงปรับแต่ง แปลงตน ระคนไป
เป็นภาพใหม่ คนใหม่ ในคืนวัน
**.. แต่ความจริง สิ่งนี้ หามีไม่
แท้คือควัน แห่งไฟ ในโลกฝัน
มีหรือความ ห่วงใย ไมตรีกัน
ไหนล่ะ ! ภาพนั้น อันงดงาม
**.. ผจญการ แก่งแย่ง แห่งมนุษย์
ที่ยื้อยุด ฉุดลง สู่พงหนาม
เหยียบและย่ำ ศักดิ์ศรี ด้วยเลวทราม
เป็นเรื่องตาม เส้นทาง แห่งชีวิต
**.. ไม่มีใคร โทษว่าผิด ถ้าคิดฝัน
แต่สิ่งที่ พบนั้น มันแปลกผิด
ภาพที่วาด หวังไว้ ในนิมิต
มิตรงจิต คิดดัง เคยหวังไว้
**.. ต่างผู้คน ต่างใฝ่ ตะกายฝัน
ใช่ทุกวัน ข้างหน้า จะสวยใส
แต่ใช่ว่า จะสิ้นฝัน ทุกวันไป
วันที่ฟ้า สว่างไสว นั้นย่อมมี ...
ด้วยความหวังดี
ก.นพดล รักษ์กระแส
ก.ประแสร์ ศิษยาพร
6 กุมภาพันธ์ 2547 16:02 น.
ต่อง (ต้อง) ksg
**.. หวานน้ำใจ ใครกัน เมื่อวันก่อน
เรียงเสียงกลอน บทนั้น ฉันจำได้
แทนด้วยซึ้ง ตรึงตรา มาจากใจ
ฝากฉันไว้ ขับกล่อม ก่อนนิทรา ....
**.. ห่างมานาน แสนนาน และนานมาก
ที่ฉันพราก เธอไป ไกลสุดหล้า
มาครั้งนี้ หวังย้ำ คำสัญญา
ฝากบอกว่า คิดถึง ซึ้งใจจริง...
ปล. ขอโทษนะครับ ที่ไม่ค่อยได้มีเวลาแวะเวียนมาเขียนบทกลอน
ขอให้ทุกคนโชคดีครับ จำกันได้เปล่า...
ด้วยความหวังดี
ก.ประแสร์ ศิษยาพร
ก.นพดล รักษ์กระแส..
3 ธันวาคม 2546 08:24 น.
ต่อง (ต้อง) ksg
**.. เวลาผ่าน นานมาก จากวันนั้น
กาลเปลี่ยนผัน คนเปลี่ยนไป ไม่เหมือนก่อน
ยิ่งนานวัน ใครเชือนแช ไม่แน่นอน
ใครเกี่ยงงอน ใครเริ่มห่าง ใครร้างลา
**.. ภาพเคยหวาน หวามไหว เหมือนในฝัน
เคยเล่นกัน ด้วยดี ทุกทีท่า
ครั้นเมื่อฉัน ท้อใจ ในชีวา
ที่ปรึกษา ก็คือเธอ เสมอไป
**.. รักมากนะ เพื่อนรัก ฉันรักมาก
แม้ยามที่ เธอลำบาก ในคราไหน
ฉันมีแต่ ความหวัง อย่างห่วงใย
หวังเธอให้ ชื่นบาน นานนิรันดร์
**.. ยอมเสมอ เพื่อเพื่อนรัก ที่ฉันรัก
แม้เหนื่อยหนัก แต่ความหวัง ยังคงมั่น
แต่วันนี้ ภาพเปลี่ยนไป แสนไวพลัน
เธอมิใช่ เพื่อนคนนั้น ที่ฉันมี
**.. เวลาผ่าน นานมาก ไม่อยากคิด
เธอแปลกผิด เพี้ยนไป อย่างเหลือที่
สิ้นน้ำใจ เลือนลาง ความหวังดี
สิ้นไมตรี มิตรภาพ ตราบนิรันดร์...
ด้วยความหวังดี
ก.นพดล รักษ์กระแส
ก.ประแสร์ ศิษยาพร
6 ตุลาคม 2546 10:06 น.
ต่อง (ต้อง) ksg
**..แอบส่งยิ้ม แทนใจ ไว้ทายทัก
ด้วยใจปัก ตราตรึง คำนึงฝัน
เห็นลักยิ้ม พิมพ์ใจ ในวันนั้น
ถึงกับเพ้อ รำพัน ฉันรักคุณ...
**..จนบัดนี้ สิบปีกว่า ที่ลาจาก
วันคืนพราก ให้ไกลตา ใจว้าวุ่น
คิดถึงภาพ เด็กเยาว์วัย ผู้ใจบุญ
ฉับอบอุ่น อยู่ทุกครั้ง ยามข้างเคียง...
**..เล่นหมากเก็บ โดดยาง อยู่ข้างบ้าน
สนุกสนาน ทุกครา เวลาเที่ยง
แววตาเธอ หวานฉ่ำ ยามมองเมียง
อายจนเลี่ยง ไม่กล้าพบ ประสบตา...
**.. แล้ววันหนึ่ง ด้วยงาน การหน้าที่
เธอคนดี กลับห่างไกล ไม่เห็นหน้า
ทิ้งไว้เพียง สิ่งดีดี ที่ผ่านมา
ทิ้งร่องรอย กาลเวลา ไว้เนิ่นนาน...
**.. คิดถึงเสมอ........
คิดถึงเธอ สาวสวยใส ใบหน้าหวาน
คิดถึงยิ้ม พิมพ์ใจ ในทุกกาล
คิดถึงยอด ดวงมาน นานนิรันดร์
ด้วยความหวังดี
ก.นพดล รักษ์กระแส
ก.ประแสร์ ศิษยาพร
23 กันยายน 2546 03:20 น.
ต่อง (ต้อง) ksg
ทำไมน้า......คนที่เราเคยคิดว่า เป็นคนที่เข้าใจเรามากที่สุด
กลับกลายมาเป็นที่คนไม่สามารถรับฟังเรื่องราวของเราได้.....
คำพูดหนึ่งที่ยังคงจำได้ก็คือ.... รักคน ที่เขา รักเราดีกว่า......
และนั่นเองก็ทำให้ฉันได้รู้....
** สำหรับฉัน..... เขาคือเพื่อนคนแรกที่ฉันนึกถึง
แต่สำหรับเขา..... ฉันอาจเป็นคนสุดท้ายที่เขาจะคิดถึง
** สำหรับฉัน....... ฉันมีเวลาเสมอที่จะคุยและรับฟังปัญหาจากเขา
แต่สำหรับเขา...... เวลาเพียงไม่กี่นาทีอาจจะเป็นสิ่งที่เขามิอาจจะให้ฉันได้
เวลาเคลื่อนไปตามกฎของธรรมชาติ....
แต่เวลา ก็ได้เอาเพื่อนคนเดิมที่ฉันรู้จักไปด้วย
ทิ้งไว้แต่เพื่อนคนที่บางอย่างอาจจะเหมือนเดิม
แต่หลายๆอย่างไม่เหมือนเดิม ไว้ให้ฉัน
เราเริ่มทะเลาะกันบ่อย.... บางเวลาเขาก็คุยได้อย่างสนุกสนาน
แต่บางครั้งเขาก็ไม่อยากคุยกับเรา ทั้งๆที่ไม่รู้สาเหตุ
จนทำให้บางครั้งฉันเคยคิดไปว่า.....
** ทำไมนะ ฉันต้องมารู้จักกับเขาด้วย เมื่อรู้จักกันแล้วทำให้ฉันต้องมาเสียใจขนาดนี้ **
ฉันเป็นห่วงเขาเสมอ..... บางครั้งอาจจะไม่เคยบอกว่าฉันเป็นห่วงเขา
แต่ที่ผ่านมา ฉันทำเพื่อเพื่อนคนนี้แทบทุกอย่าง.....
ฉันไม่เคยเสียใจนะ เพราะสิ่งที่ฉันได้ให้ไป
ฉันให้ด้วยความเต็มใจและบริสุทธิ์ใจที่จะให้ โดยไม่เคยหวังสิ่งตอบแทน
แต่เขากลับตอบฉันมาด้วยคำพูดที่ คนฟังรู้สึกไม่ดี จนฉันต้องร้องไห้
นี่ต่างหากที่ทำให้ฉันต้องเสียใจ
ถ้าวันนี้มีพรสักข้อนึง
ฉันจะขอให้เพื่อนคนเก่า คนเดิม คนที่ฉันเคยรู้จัก และรักมากคนนั้น
กลับมาหาฉันอีกครั้งหนึ่ง และหวังว่า มันคงจะเป็นจริง
ด้วยความหวังดี
ก.นพดล รักษ์กระแส
ก.ประแสร์ ศิษยาพร