24 กุมภาพันธ์ 2549 15:50 น.
ต่อง (ต้อง) ksg
**.. เราทั้งสอง เริ่มต้น คนละฟาก
เริ่มนับจาก ศูนย์ค่า ไปหาหนึ่ง
ค่อยค่อยเรียน รู้กัน ฝันตราตรึง
จนสุดถึง หนึ่งร้อย นะกลอยใจ..
**.. สะพานเชื่อม คุ้งโค้ง โยงปลายฟ้า
เชื่อมสายตา ด้วยจิต พิสมัย
ระหว่างทาง อันยาว เราห่างไกล
สองฤทัย เชื่อมทาง ไม่ห่างกัน..
**.. ทอดสายตา แลจันทร์ วันเพ็ญผ่อง
นับวันที่ เราสอง ประคองฝัน
อาจเหน็ดเหนื่อย เมื่อยไป ในชีวัน
แต่สำคัญ ทนอด และอดทน..
**.. ความเหนื่อยล้า เตือนให้ เราใจสู้
น้ำตาพรู ร่วงลงกับ ความสับสน
ทิ้งเถิดคืน อ่อนแอ แพ้กมล
กลับมาบน หนทาง อย่างที่เป็น..
**.. เราทั้งสอง กว่าบรรจบ พบกันได้
หนทางไกล ผ่านมา ฝ่าทุกข์เข็ญ
ภายใต้โลก คดเคี้ยว เปลี่ยวเยือกเย็น
รักเราเช่น นิจนิรันดร์ ฉันมั่นใจ...
ด้วยความหวังดี
ก.นพดล รักษ์กระแส
ก.ประแสร์ ศิษยาพร
20 กุมภาพันธ์ 2549 14:00 น.
ต่อง (ต้อง) ksg
กูเป็นนิสิตนักศึกษา
วาสนาสูงส่งสโมสร
ย่ำค่ำนี่จะย่ำไปงานบอลล์
เสพเสน่ห์เกสรสุมาลี
กูเป็นนิสิตนักศึกษา
พริ้งสง่างามผงาดเพียงราชสีห์
มันสมองของสยามธานี
ค่ำนี้กูจะนาบให้หนำใจ
กูเป็นนิสิตนักศึกษา
เจ้าขี้ข้ารู้จักกูหรือไหม
หัวเข็มขัด กลัดกระดุม ปุ่มเน็คไทร์
หลีกไปหลีกไปอย่ากีดทาง
กูเป็นนิสิตนักศึกษา
มหาวิทยาลัยอันกว้างขวาง
ศึกษาสรรพรสมิเว้นวาง
เมืองกว้างช้างหลายสบายดี
กูเป็นนิสิตนักศึกษา
เดินเหินดูสง่ามีราศี
ย่ำค่ำกูจะย่ำทั้งราตรี
กรุงศรีอยุธยามาราธอน
เฮ้ย กูเป็นนิสิตนักศึกษา
มีสติปัญญาเยี่ยมสิงขร
ให้พระอินทร์เอาพระขรรค์มาบั่นรอน
อเมริกามาสอนกูเชี่ยวชาญ
กูเป็นนิสิตนักศึกษา
หรูหราแหลมหลักอัครฐาน
พรุ่งนี้ก็ต้องไปร่วมงาน
สังสรรค์ในระดับปริญญา
ได้โปรดฟังกูเถิดสักนิด
กูเป็นนิสิตนักศึกษา
เงียบโว้ย-ฟังกู--ปรัชญา
กูอยู่มหาวิทยาลัย...
...กูอยู่มหาวิทยาลัย
รู้ไหม เห็นไหม ดีไหม
อีกไม่นานเราก็ต่างจะตายไป
กอบโกยใส่ตัวเองเสียก่อนเอย.
กูเป็นนิสิตนักศึกษา.สนพ.ประพันธ์สาส์น พิมพ์ครั้งที่สอง ตุลาคม 2529.
19 กุมภาพันธ์ 2549 21:37 น.
ต่อง (ต้อง) ksg
แต่ละข้ามแต่ละขั้นของบัณฑิต
ทุกย่างก้าวกว่าพิชิตล้วนยากเข็ญ
แต่ละช่วงแต่ละฉากล้วนยากเย็น
ทุกก้าวย่างกว่าจะเป็นแทบวายปราณ
ซึ่งสังคมเส็งเคร็งและโสโครก
พร้อมสับโขกใครใครที่ไม่ผ่าน
ค่านิยมปริญญาเหมือนปราการ
คอยแบ่งงานแบ่งเหงื่อแห่งเชื้อชน
ก็เหงื่อไคลของใครนั้นไหลหลั่ง
อยู่เบื้องหลังความสำเร็จอันเผล็ดผล
เหงื่อซึ่งสร้างสร้างทางให้หลายหลายคน
ขึ้นหอคอยคอยปล้นเหงื่อคนกิน
สำหรับเธอถึงดั้นถึงบัณฑิต
หากความคิดแคบคับถึงทรัพย์สิน
รักษาตัวตามตำราจนชาชิน
กระซวกเลือดกำซาบลิ้นเหลือโอชะ
จึงบัณฑิตทรราชย์มีกลาดเกลื่อน
เสื้อครุยเปื้อนจมปลักความกักขฬะ
อนาคตข้างหน้าล้วนภาระ
เธอต้องกวาดกองขยะให้สังคม
แต่ละวารแต่ละวันของบัณฑิต
ต้องทำลายอภิสิทธิ์ที่สั่งสม
แต่ละก้าวแต่ละย่างต้องล้างล้ม
ความโสมมทั้งหมดด้วยมือเธอ ..
14 กุมภาพันธ์ 2549 22:13 น.
ต่อง (ต้อง) ksg
**.. เป็นเรื่องยาก หากถาม จากความคิด
ถูกหรือผิด หลักใด ใช้ขีดคั่น
ระหว่างบท กฎหมาย เขียนรายวัน
กับเนื้อแท้ คุณธรรม์ และจรรยา ..
**.. เพราะกฎหมาย เปิดช่อง จ้องจับผิด
นิรมิต ทุกสิ่งอัน ร้อยพันค่า
รวยให้จน จนให้รวย ช่วยทันตา
พลิกกฎหมาย ง่ายกว่า พลิกฝ่ามือ..
**.. คนจน ก็จนไป ได้ทั้งชาติ
คนรวย ก็วางมาด ใครอาจหือ
แกล้งปิดหู ปิดหน้า ทำตาปรือ
นี่เรียกคือ ยุติธรรม์ กันอย่างไร..
**.. อาจไม่ผิด หากถูกต้อง ตามตัวบท
แม้ใจเธอ อาจคด เกินวัดได้
ไม่ถือโทษ หากบัญญัติ รับรองไว้
แม้หัวใจ เธอดำ ต่ำสิ้นดี..
**.. เป็นเรื่องยาก หากถาม ความถูกผิด
หนึ่งชีวิต ต่างก็รัก มั่นศักดิ์ศรี
ทุกมาตรา นั้นจะมั่ว ชั่วเลวดี
ย่อมอยู่ที่ มือใคร จะใช้มัน...
ด้วยความรักและหวังดี
ก.ประแสร์ ศิษยาพร
ก.นพดล รักษ์กระแส
3 กุมภาพันธ์ 2549 12:09 น.
ต่อง (ต้อง) ksg
**.. เมื่อกฎหมาย คลายมนต์ จนสิ้นขลัง
เราจะยัง อยู่ได้ เช่นใดหรือ
ประชาชน สองเท้า และสองมือ
เปรียบไปคือ ทาสเบ็ดเสร็จ เผด็จการ..
**.. ยุติธรรม คือยุติ- แล้วธรรมะ
ชัยชนะ ไม่มีอยู่ ผู้กล้าหาญ
อัศวิน ผู้ใด ในตำนาน
ฤาจะต้าน อัศวิน ทมิฬเมือง..
**.. คุณธรรม คือตัวคุณ- นั่นแหละทำ
ไม่มีใคร กล้าถลำ คลำหาเรื่อง
กูจะทำ ทำไม ให้เปล่าเปลือง
เดี๋ยวท่านเคือง จะโกรธ ลงโทษเรา..
**.. เตือนท่าน ท่านตวาด มึงอาจว่า
บอกท่าน ท่านด่า ว่างี่เง่า
บกพร่องโดยสุจริต คิดดูเอา
ท่านกระซิบ เบาเบา พร้อมน้ำลาย..
**.. เมื่อกฎหมาย คลายมนต์ จนสิ้นขลัง
เราจะยัง อยู่อย่าง สิ้นความหมาย
พิสูจน์เถิด เชิดหน้า ท้าความตาย
พร้อมพลีกาย ไล่เช็ด ไอ้เผด็จการ!...
ด้วยความหวังดี
ก.นพดล รักษ์กระแส
ก.ประแสร์ ศิษยาพร
หน้าส่วนตัว
1044
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟต่อง (ต้อง) ksg
