9 ธันวาคม 2544 00:57 น.
ตโมนุท
ขอสรรเสริญคุณครูผู้ยิ่งใหญ่
สอนศิษย์ให้รู้ก่อนผิดคิดถลำ
ให้เด็กรู้สิ่งใดที่ควรทำ
คอยชี้นำธรรมะสละตน
คอยอบรมบ่มให้ใฝ่ระเบียบ
ให้พร้อมเพรียบในวินัยใฝ่ฝึกฝน
ทั้งสอนให้รู้ค่าการวางตน
การเป็นคนใช่เป็นคนจากตำรา
ครูผู้สอนวิชาใช้ชีวิต
ให้เติบโตที่ความคิดใช่สังขาร์
ให้ดีพร้อมจากข้างในจิตวิญญาณ์
เพื่อที่ว่าไม่ให้ไทยไร้คนดี
ใจโดนบ่มให้ข่มคิดแต่กุศล
ให้เป็นคนคิดเป็นสมศักดิ์ศรี
สอนให้สอนรุ่นลูกหลานในสิ่งดี
ศิษย์คนนี้จึงได้ดีเพราะมีครู
อยากเป็นครูเพราะมีครูคอยสอนสั่ง
เป็นพลังสำคัญยิ่งให้ศิษย์รู้
ว่าศิษย์นี้อยากก้าวย่างตามอย่างครู
อยากเป็นผู้บ่มเพาะชาติผ่านเยาวชน
6 ธันวาคม 2544 21:50 น.
ตโมนุท
... เหมือนวันเก่าๆหวนหา
เหมือนวันเวลาย้อนหลัง
เรื่องเก่าเล่าซ้ำอีกครั้ง
แต่คราวยังครั้งเยาว์วัย
...ดุจวารีไหลรี่กลับ
ดุจดาวดับกลับสุกใส
คล้ายคืนใกล้นับจากไกล
เหมือนฝันไปที่เพื่อนมา
.....เวลาเมื่อครั้งก่อน
สายลมอ่อนๆนกร่อนเต็มฟ้า
เคยจับกลุ่มสนุกสนานเฮฮา
พูดคุยตามประสาเพื่อนรักกัน
...มาวันนี้ต่างคนเติบใหญ่
เพื่อนจากไกลเกินเคยคิดฝัน
พบวันนี้จึงมีเรื่องจะแบ่งปัน
เรื่องเธอเรื่องฉันมาช่วยรับฟัง
...นั่งจับกลุ่มคุยคล้ายวันเก่า
เสียงเพื่อนเรายังเหมือนหนหลัง
เฮฮาสนุกสนานเสียงดัง
เหมือนเมื่อครั้งยังวัยเยาว์
...มีบ้างเรื่องเศร้า เรื่องสนุก
มีบ้างเรื่องทุกข์ เรื่องสุขคลุกเคล้า
หัวเราะร่า น้ำตาปร่า กับเพื่อนเรา
ทั้งสุขแกมเศร้า เล่าวันเดียวไม่พอ
เพื่อนเอ๋ย...
จากวันนี้จะมีอีกไหมหนอ
วันน้ำตาปร่า แต่ยังหัวร่อ
แล้วจะต้องรออีกนานเพียงไหน
เพื่อนเอ๋ย...
เพื่อนเก่าๆยังส่งใจให้
เพื่อนต้องไกลใจเพื่อนไม่อยู่ไกล
แล้วเราจะพบกันใหม่...วันสดใสจะหวนหาคืน
5 ธันวาคม 2544 19:40 น.
ตโมนุท
ความรัก ความศรัทธา
การค้นหา ความใฝ่ฝัน
ดาวน้อยร้อยเรียงกัน
ร่วมมุ่งมั่นปรารถนา
ติดตามถามหารัก
ยากยิ่งนักเกินเสาะหา
ไขว่คว้าเพียงมายา
รักล้ำค่ายากเกินครอง
ยึดมั่นในความคิด
พลาดเพียงนิดจิตคงหมอง
ศรัทธาเกินกล้าลอง
ไม่ยอมครองเพียงแค่เงา
หากมีแต่รักเล่น
จะยอมเป็นแค่คนเหงา
รักแท้แค่ตัวเรา
ดีกว่าเศร้าเพราะรักกลาย
ดวงดาวเตือนความรัก
เลือกมากนักรักเหือดหาย
ประตูรักปิดตาย
เกินกล้ำกรายรักหมายมั่น
ความรัก ความศรัทธา
ยังค้นหา ยังใฝ่ฝัน
หากรักแล้วลวงกัน
ศรัทธานั้นดับดิ้นไป