9 เมษายน 2551 18:18 น.
ตุ๊กตาแก้ว
(ในตอนเย็นของวันนั้น ธงได้หลอกโชคให้กินยานอนหลับเพื่อตัวองจได้ออกไปเที่ยว)
ธง โชคนี่วันนี้ช่วยติวหนังสือให้ข้าหน่อยสิ
โชค ได้สิวะ ไหนล่ะเอามาสิ
ธง นี่ไง เออ เดี๋ยวไปเอานำมาให้กินนะดูท่าทางแกไม่มีแรงเลยว่ะ
โชค ก็ดี กำลังหิวน้ำเลย
(โชค ดื่มนำไปจนหมดด้วยความกระหาย สักพักก็หลับไป หลังจากนั้นธงก็รีบไปตามเวลาที่เพื่อนเหล่านั้นของเขานัดว่าจะไปเที่ยวกัน)
(ขณะที่ธงยังคงสนุกสนานกับการเที่ยวเตร่ของเขาอยู่นั้น ทางบ้านของเขา พ่อกับแม่กำลังพูดถึงความภาคภูมิใจที่ท่านมีต่อเขา และความยากลำบากในการดิ้นรนหาเงินให้เขาได้เรียนอย่างที่หวัง)
พ่อ แม่บักธง ป่านนี่บังธงมันสิเป็นจั่งได๋นอ
แม่ ข่อยกะบ่ฮู้คือกันละเฒ่า คิดฮอดมันหลาย มันกะบ่เคยส่งข่าวมาเลย แม่นเป็นจั่งได๋นอลูกเอ๋ย
พ่อ เอาละแม่มึง จั่งได๋มันกะคงสิอยู่สำบายกว่าอยู่เฮือนเฮา ขอให้มันตั้งใจเฮียนคือมันบอกกะพอแล้ว
แม่ แม่นละ อยู่ทางนี่ข่อยสิปลูกหม่อน เลี้ยงไหมเอาไว่ หาเงินส่งมันเฮียนให่จบ
พ่อ ขออย่างเดียวแค่ให้มันมีชีวิตที่ดีขึ้นกะพอแล้ว
(ทางด้านของธงกำลังดื่มกินกับเพื่อนอย่างมีความสุขและก็ได้เจอกับผู้หญิงคนหนึ่งเข้า)
เพื่อน 1 ธงนี่แกคิดถูกแล้วนะที่มากับพวกข้า
เพื่อน 2 ใช่คนเรานะต้องรู้จักเรียนรู้สิ่งแปลกใหม่บ้าง มาในที่ใหม่ก็ต้องเรียนรู้เอาสิ่งใหม่
เพื่อน 3 มันจะได้ไม่โง่เง่าดักดาน
ธง เออของคุณพวกเอ็งมากนะที่ทำให้ข้าได้เรียนรู้อะไรใหม่ๆ
(ขณะที่ธงกำลังสนุกกับเพื่อนก็มีผู้หญิงคนหนึ่งเดินเข้ามาหาธง)
แนน สวัสดีจ๊ะ เราชื่อแนนนะ อยากรู้จักเธอ เธอชื่ออะไรเหรอ
ธง ธงครับ
แนน ธงเหรอ บ้านนอกจัง แต่ไมเป็นไรยังไงก็น่ารักเหมือนเดิมจ๊ะ งั้นเราขอนั่งด้วยคนนะ
ธง ตามสบายนะ
แนน โชคดีจังเจอโชคเราไม่มีเพื่อน ดื่มเป็นเพื่อนเราหน่อยนะ
ธง แต่เราดื่มมากแล้ว พรุ่งนี้เรามีเรียนเช้า
แนน ไม่เป็นไรหรอก อีกแก้ว สองแก้วเอง
ธง งั้นก็ได้
(สุดท้ายธงก็ดื่มจนเมามาย แพวะเพื่อนก็มาส่งแค่หน้าหอตอนเกือบเช้า เขาไม่มีทางที่จะร้เลยว่ามีใครที่คอยเป็นห่วงเขาอยู่แค่วันแรก เขาก็ผิดสัญญากับตัวเองซะแล้ว)
2 เมษายน 2551 20:07 น.
ตุ๊กตาแก้ว
หลังจากที่โชคคอยสะกิดธงอยู่ข้างๆตลอดเวลา ธงก็เกิดตะโกนขึ้น
ธงแกจะสะกิดอะไรนักหนาวะ
โชค ก็แกทำเหมือนอยากไปกับพวกนั้นนี่หว่า ก็เราสัญญากันยแล้วว่าจะตั้งใจเรียน แกลืมไปแล้วเหรอว่าตั้งใจไว้ว่ายังไง
ธง จะลืมได้ไงวะ ก็บอกแล้วไงจะตั้งใจเรียน ไม่เที่ยวแน่นอน...แต่.....เอ มันก็น่าสนใจดีเหมือนกันนะ
โชค ก็ไหนบอกจะไปไง
ธง ก็แค่ล้อเล่นน่า เราไม่ไปหรอกน่า (ธงทำท่าครั่นคิดแล้วส่งซิกให้กลุ่มเพื่อนเป็นเชิงว่าจะไป)
เพื่อน 1 ตามใจนายแล้วกันแต่ถ้าสนใจมาหาเราได้เลยนะเว้ย คืนนี้ หน้าป้าย
เพื่อน 2 ไปเว้ยพวกเรา แถวนี้มีแต่พวกเด็กเรียน เด็กดีเว้ย
(กลุ่มเพื่อน ธงและโชคแยกกันไปคนละทางระหว่างทางธงก็คิดไปด้วยว่าจะไปเที่ยวดีหรือไม่เพราะตามนิสัยของธงแล้วเขาอยากรู้อยากลอง)
30 มีนาคม 2551 19:52 น.
ตุ๊กตาแก้ว
ธง เด็กหนุ่มหน้าตาดีเพิ่งเรียนจบม.6 หมาดๆ เขาได้มีความตั้งใจไว้ว่าจะเรียนให้จบปริญญาตรีเพื่อที่จะเอาไปเป็นของขวัญใหแก่พ่อแม่ เขาเข้าเรียนในมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งที่มีชื่อเสียงทางภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ธงเข้ามาเรียนพร้อมกับเพื่อนอีกคนที่ชื่อโชค โชคเป็นเด็กกำพร้า แต่ก็สู้ชีวิตมาจนสามารถเข้ามหา'ลัย ได้
ธง โชควันนี้เราดีใจมากที่เราได้เข้ามาเรียนต่อในมหาวิทยาลัยนี้
โชค เออ เราก็ดีใจเหมือนกัน และอีกอย่างเราก็ได้เข้าเรียนในที่เดียวกัน คณะ เดียวกันอีกด้วย
ธง นายคอยดูนะเราจะตั้งใจเรียน และเอาปริญญาไปฝากพ่อกับแม่ให้ได้
โชค ดีแล้วล่ะ แต่ที่นี่อะไรอะไรมันก็ไม่เหมือนบ้านเรานะ เราดูแล้วสิ่งล่อตาล่อใจมันก็มีเยอะอยู่....
ธง เออก็ช่างมันสิวะ มันอยู่ที่ใจเรามากกว่า
โชค จริงด้วยสินะ
(พอดีมีเพื่อนกลุ่มใหญ่เดินเข้ามา)
เพื่อน1 นี่พวกนายวันนั้เข้าเชียร์เสร้จแล้วไปเที่ยวกับพวกเราอ่ะป่าว
เพือน 2 ที่นี่นะถิ่นเราเรารู้จักที่เที่ยวเยอะเลย
เพื่อน 3 ไม่ว่าจะผับ บาร์ รู้จักหมด
(ธงทำหน้าตาสนใจ แต่โชคคอยสะกิดอยู่ข้างๆ)
29 มีนาคม 2551 17:15 น.
ตุ๊กตาแก้ว
แปลกนะที่คนบนโลกนี้ล้วนต่างต้องการความรัก ความเป็นอยู่ที่ดี หรือแม้แต่การมีชีวิตอยู่บนโลกใบนี้ โลกที่สับสน แต่เมื่อมีอะไรบางสื่งมากระทบจิตใจเขาก็ไม่ต้องการที่ชีวิตที่เขาดิ้นรนอยู่อีกต่อไปแล้ว
การตายเป็นอีกหนทางหนึ่งที่หลายคนเลือกเมื่อตัวเองเผชิญปัญหา โดยไม่มีการคิดล่วงหน้า ว่าคนรอบข้างจะเจ็บ จะเป็นทุกข์มากแค่ไหน มีอะไรที่จะทำให้คนเราต้องทุกข์ทนจนถึงต้องทิ้งชีวิตไป สะเทือนใจทุกครั้งที่มีข่าวฆ่าตัวตาย เพราะเหตุใดต้องฆ่า เกิดมาแล้วไม่มีความหมายหรือ ชายหญิงทุกคนเกิดมาในโลกล้วนมีความหมายอย่าใช้เพียงอรมณ์ชั่ววูบมาตัดสินตัวเองว่าไม่มีความหมาย ถึงแม้ว่าจะไม่มีความหมายกับอีกคน แต่อีกหลายๆคนที่ยังอยู่บนโลกนี้ล่ะ พ่อ แม่ เพื่อน ครู อาจารย์ เคยคิดไหมว่ามีความหมายสำหรับพวกเขามากแค่ไหน หากการตายทำให้เธอหลุดพ้นจากความทรมาน เจ็บปวดใจ แต่การมีชีวิตอยู่ก็ทำให้ทุกคนมีความสุข และตัวเธอเองก็ยังคงอยู่และฟื้นจากพิษความเจ็บปวดนั้นมาได้
หน้าส่วนตัว
517
