10 มกราคม 2545 18:28 น.
ตุ่นดำดิน
แม้เวลา 3 ปีนี้ จะผ่านไป
แต่ใจ ยังคิดถึง ยังผูกพัน
แม้เวลา 3 ปีนั้น เหมือน 3 วัน
แต่จากกัน เพื่อตามฝัน อย่างสุขใจ
แม้ยามสุข ทุกข์ยามท้อ เพราะเหตุใด
ใจฉันไม่ ลืมเธอ เสมอแน่นอน
1 ใบนี้ มิอาจแทน หมื่นล้านคำ
ความทรงจำ ความห่วงใย ใจห่วงหา
หากจากกัน ครั้งนี้ มีเวลา
จงนำพา กายา มาเจอกัน
10 มกราคม 2545 12:14 น.
ตุ่นดำดิน
วันนั้น วันเปิดเรียน เพียรศึกษา
2 กายา มาใกล้ชิด สนิทสนม
อยู่เคียงคู่ โต๊ะเคียงกัน เคียงกับเธอ
มีแต่เธอ และเธอ เธอทุกวัน
เหตุมันเกิด เพราะเกิดจาก ณ วันเกิด
วันเกิดเธอ เธอจัดเลี้ยง เพียงสุขสันต์
มันเริ่มจาก ดวงจันทร์นั้น กลืนตะวัน
จนอีกวัน ตะวัน มันออกมา
อีกไม่นาน ฉันเธอ จำลาจาก
เหมือนฟ้าฟาก จากตะวัน และไปหา
ดาวดวงน้อย สุดขอบโลก เพราะเวลา
ม.6 หนา เวลา พาจากไป
หน้าส่วนตัว
804
