1 มิถุนายน 2545 23:31 น.
ตื่น
แลสายน้ำ ในยามเย็น เห็นแล้วชอบ
หรือคำตอบ ที่ตามหา พาฉงน
จะซ่อนอยู่ ให้ตีความ ตามสายชล
คิดเวียนวน ดั่งดลใจ ให้พิจารณา
สายน้ำสวย หลากไหล ไม่สิ้นสุด
ทำใจหลุด ลอยล่องตาม งามนักหนา
ชีวิตเรา ได้เท่าใด ตามชะตา
ที่พัดพา วารี สายนี้เอง
ยากจะฝืน เพราะว่าสาย วารีสวย
แม้ข่มด้วย ความจำไซร้ ใครข่มเหง
พอนานไป ฝืนไม่ไหว เพราะวังเวง
ร่วมบรรเลง เพลงกิเลส เหตทุกข์ใจ
กว่าสายน้ำ จะหยุด สะดุดลง
บางคนคง อ่อนล้า มาถึงไหน.?
บ้างจบลง ระหว่างทาง ร้างหายไป
บ้างเจิ่งขัง หลั่งไหล ไปไม่เป็น
ก็เปรียบคน ทนทุกข์ เหมือนน้ำขัง
ไม่จีรัง ยังแต่เฝ้า ให้เน่าเหม็น
ต้องยอดคน ถึงหลุดรอด ฝ่าลำเค็ญ
รวมตัวเป็น ทะเลใหญ่...... ให้โลกงาม......
1 มิถุนายน 2545 17:07 น.
ตื่น
เธออาจคิด... ว่าฉันเป็นคนแปลกแปลก
แต่ตัวเธอก็แปลก ..... แหวกกฏเสมอ
ข้อจำกัดใดใด ยากจะปิดกั้นความคิดเธอ
ยากพบยากเจอ.... เธอช่างน่าแปลกใจ...
หน้าส่วนตัว
5187
