17 พฤษภาคม 2545 01:57 น.
ตื่น
ฝากความรัก เก็บไว้ ในท้องฟ้า
หวังนภา รักษาไว้ ด้วยใจมั่น
วันข้างหน้า ในเวลา ที่ฝ่าฟัน
พบจุดฝัน วันนั้นกลับ ขอรับคืน
จะรับรัก จากฟ้า มามอบให้
จะมอบใจ จริงแท้ แลสดชื่น
จะทุ่มเท จะหลากหลาย จะกลมกลืน
จะหยัดยืน เคียงเธอนั้น นิรันดร์ไป
17 พฤษภาคม 2545 01:29 น.
ตื่น
ณ. ตรงนี้ เราเคยมี เธอเคียงอยู่...
เธอจะรู้ หรือลืมไป ใครคงขำ
ว่าใจคน บางคน ยังจดจำ
และยังช้ำ อยู่ข้างใน ใครเคยเคียง
พอเธอเจ็บ กลับมา ทำหน้าเศร้า
ใจของเรา ก็เศร้าด้วย ไม่ส่งเสียง
แต่เราเฉย ทำเย็นชา ได้แต่เพียง
ส่งสำเนียง ปลอบเธอ ที่เจอกรรม...
เธอสงสัย ว่าทำไม เราลืมรัก
ไม่ตระหนัก ประจักษ์ใจ ใครเคยช้ำ
ถึงยังรัก อยู่ทั้งใจ ต้องแกล้งทำ
ไม่อยากย่ำ ใจตัวเรา เพราะเขลาเอง
เพียงหวังแค่ กาลเวลา พาใจสงบ
เพียงหวังลบ กลบเกลื่อนไป ใครข่มเหง
เพียงหวังว่า มิตรภาพ และเสียงเพลง
จะบรรเลง พาใจเรา มิเหงาเอย....
14 พฤษภาคม 2545 20:10 น.
ตื่น
ยืนฉ่ำฝน ใจเย็นชา เพราะว่าเศร้า....
เธอจากเรา อย่างง่ายง่าย คล้ายคล้ายฝัน
เอ่ยคำลา สองสามคำ ...... แล้วลืมกัน
จะให้ฉัน ลืมอย่างไร ใจมันจำ.....
ใช้ฝนอาบ หัวใจ ให้เย็นเฉียบ
ยืนเงียบเงียบ ปล่อยดวงใจ ที่ชอกช้ำ
น้ำฝนหล่น ปนน้ำตา เพราะใครทำ
เธอคงขำ นั่งหัวเราะ... เพราะสะใจ..!
หน้าส่วนตัว
820
