5 มิถุนายน 2545 01:35 น.
ตื่น
เล่นพนัน บอลโลก ใจโยกสั่น
ด้วยเชื่อมั่น ฝีตีนใคร ใส่ฝั่งเขา
เขาเตะไป ใครนั่งเชียร์ ก็คือเรา
แค่ครึ่งแรก ก็ทำเอา เราแทบตาย
เขาเตะเก่ง แต่อีกฝ่าย เสือกเก่งกว่า
ทำระอา พากระเป๋า เราอิบอ๋าย
เตะที่โน่น แต่ที่นี่ มิดูดาย
ช่วยวอดวาย กันถ้วนหน้า. คนบ้าบอล 55555555
5 มิถุนายน 2545 01:30 น.
ตื่น
ทุกเรื่อง ในโลกนี้.. มีหนทาง
ปัญหาทุกอย่าง. ย่อมต้องมี วิธีไข
จะเรื่องงาน เรื่องเงิน หรือเรื่องใจ
จะเรื่องใหญ่ หรือเรื่องน้อย คอยดูกัน
แต่ปัญหา มันอยู่ว่า วิธีแก้
ซึ่งบางที มันแย่ แก่ใจฉัน
แก้เรื่องทุกข์ ด้วยเลิกทุกข์ สุขใจพลัน..?
ถ้าง่ายดาย เช่นนั้น มันก็ดี....
แก้เรื่องใด ด้วยเลิกใช้ ในเรื่องนั้น
แล้วแน่ใจ ว่าสุขสันต์ กันหรือนี่..?
ฉันไม่เชื่อ ฉันไม่ทำ ฉันไม่ดี
ฉันขอใช้ วิธี ของฉันเอง
แก้เรื่องเงิน ด้วยหามา เสียให้พอ
แก้เรื่องรอ ก็ขอมา ตรงเวลาเผง
แก้อกหัก โดยรักเพิ่ม มิกลัวเกรง
รักดอกไม้ และเสียงเพลง ..... บรรเลงไป....
2 มิถุนายน 2545 22:41 น.
ตื่น
เพราะเราไม่เอ่ยคำพูดนั้นใช่ไหม
เพราะเราไม่ใส่ใจใยต้องใช้คำหวานหวาน
เพียงเพราะเราคิดว่าต้องผูกพันกันอีกนาน
กับเพียงแค่ถ้อยคำหวาน จะมีค่าอันใด.?
แต่แล้วเธอก็จากไปเพราะคำหวานหวาน
เธอคงรำคาญ ที่เราไม่เคยสงสัย.?
เธอคงแสนเบื่อ ที่เราชอบไว้วางใจ.?
เธอคงอยากให้ เราออดอ้อนพรรณนา
ถ้าย้อนเวลาไปได้ เราจะคอยพูดพร่ำ
เสกเป่าถ้อยคำ รำพันเลือกสรรภาษา
เอ่ยอ้างคำใดจะครุ่นคิดก่อนเปล่งวาจา
จะพลิกพริ้วชิวหา.....เพียงเพราะว่าเธอต้องการ.......
และแล้วเธอก็จะได้จอมกระล่อนหนึ่งคน
เธอจะต้องกังวล จนเป็นคนน่าสงสาร
เหมือนที่ตอนนี้ เธอถูกย่ำยีแหลกหลาญ
สิ้นความคิดอ่าน.........เพราะชอบคำหวานหวานใช่ไหมเธอ..?
2 มิถุนายน 2545 03:12 น.
ตื่น
อันนี้คือตอนแรกครับ
สงสัยมันโป๊ไปครับเพื่อนๆเลยไม่ทักกันเลย...ฮิฮิ
เธอคงไม่จำ... พร่ำเพ้อ ละเมอถึง
วันที่เรา เคล้าคลึง แต่งแต้มฝัน
วันเราสอง ร่วมเรียง เคียงผูกพัน
รสจูบนั้น มิทันจาง...... ไปจากใจ
ไหล่สล้าง นวลเนียน เราเจียนคลั่ง
ติ่งหูดั่ง หยกสกาว พราวไฉน
ฟันซี่น้อย เปรียบกับมุก ต้องแสงไฟ
สุดห้ามใจ อย่างไร ให้ห่างเธอ.....
จูบจูบจูบ ระดมจูบ ทั่วใบหน้า...
จูบหนังตา จูบหัวใจ จูบให้เผลอ
จูบหอมหวาน จนดวงใจ ใฝ่ละเมอ
ช่างเลิศเลอ รสจูบนี้..... ไม่มีลืมม.....
อันนี้ภาค 2 ครับ
เด็กห้ามอ่านครับเพราะว่าโป๊กว่าเดิมอีก 5555
หลังจูบเธอ เผลอใจ ไปไกลลับ
ตอนลากลับ เธอมาส่ง ตรงหน้าบ้าน
ส่งสายตา พาใจป่วน อยู่เป็นนาน
ยุงบินผ่าน กัดดังจึ๊ก พิลึกจัง
พี่ลาแล้ว น้องจ๋า พี่ลาก่อน
แม้อาวรณ์ มากเพียงใด แลไปข้างหลัง
พ่อเธอยืน กบาลใส พี่จังงัง
แหม...ดุจัง... จูบนิดหน่อย ปล่อยปล่อยไป
คุณพ่อน้อง หนวดกระดิก หน้ากระตุก
คงไม่สุข ไม่สม อารมณ์หมาย
พี่ต้องจร ลาจากแล้ว และบ๋ายบาย
คำสุดท้าย พ่อฝากมา...... ด่าเต็มเต็ม......
ผมไม่นึกเลยครับว่าเรื่อง Romance เรื่องนี้จะจบลงด้วยอุปสรรคและแสนเศร้า T-T ......
วันหน้าฟ้าใสจะกลับมาเล่าเรื่องนี้ต่อคับ...ฮิฮิ
2 มิถุนายน 2545 02:48 น.
ตื่น
ใยความรัก มักเปรียบ เทียบเป็นดาว
สุกสกาว ยาวไกล อะไรนั่น
หรือไม่ก็ เป็นทะเล เป็นแสงจันทร์
ทำงดงาม ทำเหมือนฝัน ขันสิ้นดี
ถ้าจะเปรียบ เป็นหมูทอด จะได้ไหม
เพราะถ้าใคร กินดิบดิบ นึกว่าผี
อยากจะกิน ก็ต้องทอด สุกก่อนซี
พอสุกงอม ได้ที่ แล้วค่อยกิน
พอกินแล้ว แรกๆ ก็อร่อย
กินบ่อยบ่อย เย็นชืดกร่อย แข็งเป็นหิน
ฉันก็เบื่อ เธอก็บ่น จนชาชิน
ต้องเลิกกิน หมูทอด ....... ตลอดกาล 555555555
หน้าส่วนตัว
4920
