23 ตุลาคม 2547 21:33 น.
ตี๋น้อย
หากเธอทิ้งฉันไปใจคงเศร้า
คงปวดร้าวเกินกว่าจะรับไหว
ไม่มีเธอฉันจะอยู่ได้อย่างไร
คงขาดใจหากฉันต้องขาดเธอ
23 ตุลาคม 2547 21:27 น.
ตี๋น้อย
เธอจะรู้บ้างไหมว่าฉันเหงา
ทุกๆคราวที่เราต้องห่างเหิน
รู้บ้างไหมฉันคิดถึงเธอเหลือเกิน
เมื่อเราห่างกันมากกว่าห้านาที
ฉันอยากรู้เธอจะคิดถึงคนไหน
เมื่อเวลาที่ใจเธอเหน็บหนาว
หนึ่งในนั้นจะมีฉันบ้างหรือเปล่า
ที่เธอเฝ้าคอยหาเมื่อห่างไกล
อยากจะถามเธอให้รู้แต่ไม่กล้า
กลัวเธอตอบมาแล้วต้องผิดหวัง
ก็ได้แต่คิดฝันว่าสักวัน
เธอจะเอ่ยว่าคิดถึงให้ซึ้งใจ
23 ตุลาคม 2547 21:09 น.
ตี๋น้อย
ถ้อยคำหวานที่ฉันปั้นปรุงแต่ง
อยากแสดงเอ่ยเอื่อนเหมือนดังฝัน
วาดเอาไว้ถ้อยคำพร่ำรำพัน
คงจะทำให้เธอนั้นถูกใจ
อนิจจายังไม่ทันได้เอื่อนเอ่ย
กลับไม่อาจเฉลยได้ดังใจหมาย
ด้วยเธอมีคนนั้นอยู่ข้างกาย
เพิ่งมารู้พบเธอเมื่อสายเกิน
จึงได้แต่เก็บเอาไว้เพราะไม่กล้า
กลัวเขาว่าฉันเป็นมือที่สาม
ไม่อยากให้ใคร..ใครเขาประณาม
รักฉันนี้จึงไม่อาจบอกเธอ
หน้าส่วนตัว
934
