12 กรกฎาคม 2547 12:41 น.
ตีลังกาท้าฝัน
ขอโทษนะ.. ที่ฉันทำได้เพียงแค่นี้
ปฏิเสธความรู้สึกดี-ดี ที่เธอนั้นมีให้แก่กัน
ขอโทษนะ..ที่ไม่อาจรับความรู้สึกนั้น
เพราะว่าในใจทุก-ทุกวัน เขาก็ยังผูกพันอยู่ในใจ
คงให้ได้แค่ความเป็นเพื่อน
อยากให้เธอลืมเลือนฉันดีกว่า
ไม่อยากให้ใครต้องมาเสียน้ำตา
กับคนบ้า-บ้า ที่ลืมอดีตไม่ได้เสียที
12 กรกฎาคม 2547 12:33 น.
ตีลังกาท้าฝัน
คิดถึงเธอแทบบ้า
พอเจอหน้ากลับบอกว่า ไม่
ที่ต้องพูดไม่ตรงกับใจ
ก็เพราะอายไม่กล้าบอกกัน
คิดถึงจนแทบบ้า
แต่ไม่กล้าพูดไปอย่างนั้น
เพราะว่ากลัวเธอจะรู้ทัน
จึงได้แต่เก็บมันไว้ในใจ
12 กรกฎาคม 2547 11:41 น.
ตีลังกาท้าฝัน
ขอร้องให้เธอเลิกเหล้า เลิกบุหรี่
เพียงแค่นี้เธอก็ทำไม่ได้
อ้างโน่นบ้าง อ้างนี่บ้าง..ลูกผู้ชาย
ใคร-ใคร เขาก็ทำกัน
ก็ทำไมจะต้องเหมือนคนอื่น
เป็นตัวของตัวเองมันขมขื่นตรงไหน
ชีวิตตัวเองไม่รักแล้วจะไปหวังความรักจากใคร
ถ้ายังยืนยันว่าเลิกไม่ได้
ก็ต่างคนต่างไป -โชคดี-
12 กรกฎาคม 2547 11:37 น.
ตีลังกาท้าฝัน
สำหรับความสำเร็จในวันนี้
ไม่รู้จะแสดงความยินดีด้วยคำไหน
เพราะทุกๆคำที่อยากบอกก็คงโดนคนอื่นแย่งพูดไป
เอาเป็นว่ารวมคำของทุกๆคนได้อะไร
นั่นคือคำจากหัวใจฉันที่ให้เธอ
12 กรกฎาคม 2547 11:33 น.
ตีลังกาท้าฝัน
อยากเป็นเตียงให้เธอนอน
อยากเป็นหมอนให้เธอหนุน
อยากเป็นผ้าห่มให้เธออุ่น
แต่ก็เป็นไม่ได้สักที
ก็เป็นเพียงคนธรรมดา
ไม่ได้เป็นแม่มด เทวดา หรือหมอผี
ก็คงทำได้เพียงอวยพรให้เธอหลับฝันดี
แล้วพรุ่งนี้ฉันจะลองแปลงกายดูอีกที
เผื่อวันดีคืนดีอาจจะมีสักทีที่ฉันได้สมใจ