24 กุมภาพันธ์ 2548 08:55 น.
ตีลังกาท้าฝัน
อยู่คนเดียวเหงา ๆ
ก็คิดถึงเรื่องของเราเสมอ
ลมพัดมาก็เห็นแต่หน้าเธอ
คงได้แต่พร่ำเพ้อ และห่วงใย
อยู่ไกลคนละฝั่งฟ้า
แต่ความห่วงหาไม่เคยน้อยค่ากว่าวันไหน
ถึงเราจะห่าง ก็แค่ระยะทางที่ห่างไกล
แต่หัวใจยังอยู่ใกล้ตลอดมา
ฉันยังคงมั่นเสมอ
และอยากให้เธอได้รู้ว่า
คน ๆ หนึ่ง ซึ่งอยู่ห่างอีกฝั่งฟ้า
ส่งความห่วงหาฝากสายลมมา..ให้เธอ..
12 พฤศจิกายน 2547 13:45 น.
ตีลังกาท้าฝัน
เดินทางมายาวไกล
เพื่อวาดหวังไว้ว่าจะเจอคนที่ตามหา
ใครคนหนึ่งที่ใฝฝันว่าจะเจอตลอดมา
ใครคนที่เดินมากับกาลเวลาเดียวกัน
คล้ายๆเป็นครึ่งชีวิตของใครอีกคนหนึ่ง
ที่ขาดหายไปเพราะยังไม่เจอคนที่ฝัน
ชีวิตที่เหลืออยู่อยากมีใครมาเติมเต็มให้กัน
แล้วเดินทางไปเติมฝันให้กันจนเต็ม
11 พฤศจิกายน 2547 14:24 น.
ตีลังกาท้าฝัน
โทรศัพท์ที่บ้านสายยังว่าง
โทรหากันบ้างจะได้ไหม
เงียบเหงาอย่างนี้..ไม่รู้เป็นอะไร
เจอใคร-ใครก็หงุดหงิดใส่ทุกที
คงเพราะไม่ได้คุยกับเธอ
ถึงได้เผลอมีอาการแบบนี้
เลข7ตัวน่ะ จำกันได้ไหมคนดี
กริ้ง.งง เดียวคุยสักนาที..ให้หายคิดถึงสักทีก็ยังดีนะเธอ
11 พฤศจิกายน 2547 14:20 น.
ตีลังกาท้าฝัน
ยังรักกันอยู่บ้างไหม
ความรู้สึกในใจยังคงเดิมหรือเปล่า
บอกมาได้ไหม..ฉันยังอยากฟังเรื่องราว
ช่วยบอกกล่าวให้ฉันเข้าใจ
ก็เธอไม่เหมือนเดิมอย่างนี้
ความรู้สึกที่เคยมีเปลี่ยนไปแล้วใช่ไหม
บอกมาเถอะ..ทุกอย่างฉันเข้าใจ
ไม่เป็นไร ฉันทนได้ เพียงอยากรับฟัง
11 พฤศจิกายน 2547 14:18 น.
ตีลังกาท้าฝัน
อยู่คนเดียวบ้างก็ดี
ว้าวุ่นใจมานานปีกับใครคนนั้น
ไม่สนก็ได้..ไม่ต้องมาแคร์กัน
ทางใครทางมันแบบนั้นแหล่ะดี
แต่เราก็รู้กันอยู่แก่ใจ
ว่าทำไม่ได้หรอกนะ.ห่างกันอย่างนี้
ยังไง้..ยังไงความรู้สึกก็คงเดิมที่เคยมี
ก็ คิดถึงเธอ ทุกนาที ที่ห่างกัน