4 มกราคม 2549 17:30 น.
ตีลังกาท้าฝัน
คิดถึงมากมายรู้ไหม
เกลียดระยะทางที่ห่างไกลอย่างนี้
โกรธโชคชะตาที่ทำให้เราต้องห่างกันทุกที
แล้วเธอล่ะคนดีรู้สึกอย่างไร
คิดถึงฉันบ้างหรือเปล่า
ยามเธอเหงา ท้อแท้ หรือหวั่นไหว
อยากให้เธอคิดถึงฉันทุกลมหายใจ
แม้เวลาจะเนิ่นนาน ระยะทางจะห่างไกล
ขอแค่เรามีความมั่นคงมอบให้กันก็พอ
4 มกราคม 2549 17:20 น.
ตีลังกาท้าฝัน
ไม่รู้ว่าระยะทางที่ห่างไกล
จะทำให้หัวใจต้องห่างไปด้วยหรือเปล่า
วันเวลาที่พ้นผ่าน นานยาว
หัวใจของเราจะเปลี่ยนแปลงไปอย่างไร
ความห่างไกลที่ก่อเกิดความอ้างว้าง
อาจทำให้รักจืดจาง...ลงได้
ความรู้สึกเหงา...เหงาที่แทรกเข้ามาในหัวใจ
อาจมีอิทธิพลต่อความเป็นไปของรักเรา
กลัวเหลือเกิน กลัวความรู้สึกวันข้างหน้า
ที่ใจอาจอ่อนล้า หวั่นไหว เพราะความเหงา
ด้วยระยะทางที่ห่างไกลกับวันเวลาที่นานยาว
อาจทำให้ความรักของเรา...เปลี่ยนแปลง...
24 กุมภาพันธ์ 2548 09:29 น.
ตีลังกาท้าฝัน
เธอถามว่ารักเธอแค่ไหน
ขอโทษนะที่ตอบไม่ได้ว่าเท่าฟ้า
ขอโทษนะที่ตอบไม่ได้ว่าเท่าอะไรต่าง ๆ นานา
แต่ตอบเธอไปว่า รักเท่ากำมือนี่ไง
อย่าทำหน้าผิดหวังอย่างนั้น
ที่ตอบว่ารักเท่ากำปั้น หมายถึงอะไรรู้ไหม
ก็หมายความว่ารักคนดี เต็มพื้นที่หัวใจ
ถึงจะไม่เท่าอะไรต่ออะไร
แต่ก็ไม่น้อยไปใช่ไหมคนดี
24 กุมภาพันธ์ 2548 09:24 น.
ตีลังกาท้าฝัน
ฟ้าก็ฟ้าเดียวกัน
ดาวที่เห็นอยู่ทุกวัน ก็ดวงเดียวกันใช่ไหม
เพราะฉะนั้น ไม่ว่าไกลห่างอย่างไร
ขึ้นอยู่กับหัวใจเป็นสำคัญ
ฉันไม่เคยลืมเธอ
และก็เชื่ออยู่เสมอ ว่าเธอจะไม่ลืมฉัน
ตราบที่เรายังมีชีวิตอยู่ภายใต้ดวงอาทิตย์เดียวกัน
แม้จะไกลเกินเห็นกัน แต่เราจะยืนยันว่ามั่นคง
24 กุมภาพันธ์ 2548 09:16 น.
ตีลังกาท้าฝัน
อารมณ์ศิลปินพุ่งปรี๊ด
เพียงแค่คิดถึงเธอเท่านั้น
เห็นกระดาษกับปากกาวางคู่กัน
เลยหยิบมันขึ้นมาระบายความในใจ
คิดถึงเธอนะคนดี
เขียนไว้ตรงนี้ตัวใหญ่ๆ
ที่ท้ายประโยควาดเอาไว้เป็นรูปหัวใจ
บอกให้รู้ว่าคิดถึงมากมาย
หมดทั้งหัวใจ..คิดถึงเธอ..