8 ตุลาคม 2546 02:11 น.
ตามฝัน
แว่วทำนองเสียงเพลงบรรเลงหวาน
กล่อมดวงมาลย์หม่นหมองให้ผ่องใส
ประกายดาวพราวแสงส่งแรงใจ
คล้ายเป็นนัยบอกกล่าวอย่าเศร้านาน
อาจมีบ้างบางคราวที่หนาวร้อน
เคยออดอ้อนผ่านดาวส่งข่าวสาร
น้ำค้างพรมคืนหนาวช่างยาวนาน
ทรมานกับฝันร้ายในหลายคืน
พายุโหมโถมซ้ำกระหน่ำซ้อน
ในบางตอนบางครั้งต้องนั่งฝืน
น้ำตาร่วงชอกช้ำต้องกล้ำกลืน
เพื่อหยัดยืนสู้ต่อไม่ท้อใจ
มีเพียงดาวเป็นเสมือนเพื่อนปลอบขวัญ
ทุกคืนวันยามเหงาเจ้ารู้ไหม
คุยกับดาวคราวเมื่อไม่เหลือใคร
อุ่นละไมถึงไกลแต่ใกล้กัน
แว่วทำนองเสียงเพลงบรรเลงซึ้ง
ขอพักครึ่งผ่อนคลายบรรยายฝัน
ฝากฟ้าสวยดูแลเจ้าดาวกับจันทร์
ค่ำนี้ฉันขอหลับตารักษาใจ...
5 ตุลาคม 2546 22:34 น.
ตามฝัน
ไม่แน่ใจนัก..
ว่าความรู้สึกนี้เรียกว่า รัก หรือเปล่า
ก็แค่แอบคิดถึงในบางคราว
กับแค่รู้สึกเหงา ๆ ในบางที
ไม่เห็นหน้าก็สับสน
รู้สึกวกวนในใจข้างในนี้
หลับตาก็ยังเห็นหน้า .. เธอคนดี
ในฝันก็ยังมี.. เอ๊ ชักจะยังไง ๆ
ไม่แน่ใจนัก..
จะใช่ รัก หรือว่าจะไม่ใช่
ใครพอรู้ช่วยมาไขปัญหาใจ
มาคอนเฟิร์มให้หน่อยได้มั้ย .. ว่าใช่ รัก ~ รึเปล่าน้อ.....
2 ตุลาคม 2546 22:56 น.
ตามฝัน
ความรู้สึกเหงา ๆ...
ฝากดวงดาวเป็นสื่อกลาง จะได้บ้างไหม
บอกคนดีคนนั้น.. ว่ามีฉันคนนี้แอบคิดถึงทุก ๆ ลมหายใจ
แล้วรอรับคำตอบจากใครคนนั้นด้วยนะจ๊ะ ~ ดวงดาวผู้ใจดี
เผื่อเขาจะฝากสารกลับเช่นกัน
อาจจะบอกว่าคิดถึงฉันจากคนไกลคนนี้
แล้วดาวดวงน้อย ก็ค่อยลอยล่องมาบอกฉันอีกสักที
อย่าทำความคิดถึงของใครคนดี .. ตกหล่นระหว่างทางก็แล้วกัน