24 ตุลาคม 2545 07:46 น.
ตามฝัน
เมื่อวาน ...
ป้ายรถเมล์ที่นี่
ช่างดูสดใส
เสียงฝนโปรยปราย
เสียงของผู้คนมากมาย
เคล้าด้วยเสียงของสองเรา
รถเมล์คันแล้วคันเล่า
เปียกเปื้อนสายฝน
จอดรับผู้คนที่เปียกปอน
วันนี้ ...
ป้ายรถเมล์ที่นี่
ช่างดูเงียบเหงา
เสียงฝนร่วงหล่นโปรยปราย
ไม่มีผู้คนมากมาย
ไม่มีเสียงของสองเรา
ฉัน .. ยืนรอรถเมล์สายเก่า
เปียกเปื้อนสายฝน
ปนหยาดน้ำตา
23 ตุลาคม 2545 16:56 น.
ตามฝัน
ถ้าการเลิกรักทำได้ง่ายง่าย
คงไม่ต้องนอนปวดใจอย่างนี้
ถ้าการลืมใครคนนึง.. ทำได้ไม่ถึงหนึ่งนาที
คนร้องไห้คงไม่มีอีกต่อไป
เพราะว่าการลืมคืนวันเก่า ๆ
ยากเท่า ๆ กับการสั่งน้ำตาให้หยุดไหล
เพราะว่ายากเหลือเกินกับการหักห้ามใจ
ฉันถึงยังร้องไห้ เพราะเธอ.. ทุกค่ำคืน
18 ตุลาคม 2545 08:02 น.
ตามฝัน
เหนื่อยจัง..คนดี
ขอฉันหยุดอยู่ตรงนี้จะได้ไหม
ใจฉันมันล้าเพราะว่าเดินทางมาไกล
มองดูจุดหมายดูจะห่างออกไปทุกที ๆ
ขอปิดประตูหัวใจ
เพื่อที่ไม่ต้องมีใครเสียใจไปมากกว่านี้
หวังว่าเธอคงเข้าใจ - - ให้เรื่องเราจบลงไปด้วยดี
พอแล้วล่ะ พอแค่นี้ .. ปิดฉากคนดี ถึงแม้คืนนี้ต้องมีน้ำตา
16 ตุลาคม 2545 07:28 น.
ตามฝัน
ทุก ๆ ความทรงจำ
ทุก ๆ คำหวานซึ้ง
ทุก ๆ ห้วงคะนึง
ทุก ๆ ความคิดถึงที่ให้กัน
ทุก ๆ ความห่วงใย
ทุก ๆ กำลังใจที่เติมฝัน
ทุก ๆ ความผูกพัน
ทุก ๆ วันวานที่ผ่านมา
ขอบคุณคืนวันเก่า ๆ
ขอบคุณที่ทำให้เราเป็นเรา .. ไม่เหงาและเหว่ว้า
ขอบคุณสำหรับน้ำใจที่มีให้กันเรื่อยมา
ขอบคุณในโชคชะตาที่พาเรามาพบกัน
15 ตุลาคม 2545 16:28 น.
ตามฝัน
ไกลกันขนาดนี้
คนดีจะรู้บ้างไหมว่าเหงา
รู้ไหมว่าฉันแอบร้องไห้กับดาว
ระบายความเศร้าด้วยน้ำตา
ขอโทษนะคนดี
ที่ฉันไม่เข้มแข็งพอรอวันเธอกลับมาหา
หัวใจขี้แย ... อ่อนแอเกินเยียวยา
ขอโทษที่ต้องกล่าวคำอำลากับเธอ
ฉันผิดเอง ... ฉันรู้
แต่อย่างไรหัวใจก็ยังรักเธอเสมอ
ถ้าทำบุญร่วมกันมา โอกาสหน้าคงกลับมาเจอ
ความทรงจำดีดีเรื่องเธอ จะเก็บไว้ในใจตลอดกาล