5 สิงหาคม 2550 22:01 น.
ตาทึบ
เมื่อเจ้ารักรักของเจ้าช่างสดใส
เปี่ยมความนัยใจเบาเบาเฝ้าซบหา
ผ่องด้วยยิ้มพริ้มด้วยรักด้วยศรัทรา
คอยห่วงหาคอยอาทรไม่จรไกล
เมื่อใจหลงหลงรักรักตัวเจ้า
ทุกค่ำเช้าเฝ้าคล้อยคอยถามไถ่
พิษแห่งรักหักโหมโถมดวงใจ
จนสิ้นไร้รักสำรองไว้ครองกาย
คิดแค่เพียงเพียงได้รักไม่มักใฝ่
จะใกล้ไกลทนยืนรอไม่ท้อหาย
พร้อมยึดมั่นมั่นในรักรักไม่คลาย
แม้นรักร้ายสายใยนี้ไม่มีลา
โลกของข้าในวันนี้มีเพียงเจ้า
โลกของเจ้าในวันนี้ไม่มี..............
ด้วยรักและห่วงใย
ตาทึบของเจ้านาง
1 สิงหาคม 2550 00:05 น.
ตาทึบ
ในความรู้สึกของวันนี้ ....
แม้จะลึกซึ้งหรือบาดลึกเพียงใด
แต่มันคงดำรงอยู่...และเกาะติด
ในช่วงใดช่วงหนึ่งของเวลาเท่านั้น
ไม่มีใครพาความรู้สึก....
เดินฝ่าหรือก้าวข้ามวันเวลามาได้
ณ เวลาใดเวลาหนึ่งที่คุณนึกถึงมัน
คุณต่างหากที่เดินข้ามเวลาไปหามัน
ในวันนี้ ...
ไม่มีองค์ประกอบหรือบรรยากาศใดคงอยู่
เพื่อรองรับและเดินทางมาพร้อมคุณ
ในความเป็นจริง คุณเดินอย่างโดดเดียวเสมอ
ตอนที่คุณโปกมือทักทาย
มืออีกข้างของคุณได้เตรียมกล่าวคำอำลาแล้ว
ดังนั้นจงรักวันเวลาปัจจุบันทุกทุกนาที
เพราะคุณมีโอกาสเพียงครั้งเดียวเท่านั้น ที่จะทำได้
แด่ .... คนคนนั้น
หน้าส่วนตัว
1017
