5 มกราคม 2547 15:34 น.
ตา-กลม
จากกันไปเมื่อไม่นาน
เหมือนผ่านไปเป็นแรมปี
คิดถึงจัง คิดถึงเธอคนดี
คงต้องมีสักวันมาพบกัน
แล้ววันนี้ของเราก็มาถึง
เป็นวันนึงที่ฉันเฝ้าใฝ่ฝัน
ไม่เสียแรงที่คอยนับวัน
แล้วความฝันของฉันก็เป็นจริง
วันนี้ช่างมีความสุขจัง
เธอมานั่งข้างฉันและแอบอิง
มาเล่าสู่กันฟังในทุกสิ่ง
มันเป็นเรื่องจริงที่ผ่านมา
เธอเล่าเรื่องเพื่อนใหม่ให้ฟัง
ไม่เหมือนดังเพื่อนเก่าที่ห่วงหา
จำเป็นต้องอดทนคบกันมา
ดีกว่าเก็บตัวอยู่เดียวดาย
ดีใจนะที่เธอกลับมา
คำว่าเพื่อนของเราไม่จางหาย
มิตรภาพไม่มีวันถูกทำลาย
นอกเสียจากความตายจะมาเยือน.....
28 ธันวาคม 2546 14:40 น.
ตา-กลม
คำว่า คิดถึง นั้นมันเป็นเช่นไร
มันใช่คำที่เธอพร่ำบอกฉัน
ใช่ถ้อยคำที่บอกกันทุกคืนวัน
คำคำนั้นมันทำให้ฉันหวั่นใจ
สิ่งที่เธอพูดมันจริงแน่หรือ?
มันคือความจริงใจจากเธอมั๊ย?
หรือมันเป็นแค่ลมปากของผู้ชาย
แค่พูดไปหลอกกันให้ซึ้งใจ
สิ่งที่พูดไม่เป็นอย่างที่เห็น
เธอเป็นสุขที่ได้แกล้งกันใช่มั้ย?
ไม่รักแล้วมาหลอกว่ารักทำไม
คนใจร้ายอย่าได้เจอกันอีกเลย.........
12 ธันวาคม 2546 16:32 น.
ตา-กลม
หากจะรักใครสักคนหนึ่ง
มันจึงยากอะไรนักหนา
กว่าจะได้ใจเธอนั้นมา
มันต้องใช้เวลาเป็นนานปี
ทำไมจึงไม่รักคนที่รักเรา
เขายอมมอบให้เราทั้งชีวี
เขาไม่เคยที่จะหน่ายหนี
ยอมทำทุกวิธีเพื่อได้เรา
แต่ใจเรามันดันดื้อรั้น
มันไม่ยอมฟังแม้ว่ามันจะเหงา
นี่แหละมันคือความคิดที่โง่เขลา
เมื่อเขาไปจึงจะรู้สึกว่าเสียดาย
20 พฤศจิกายน 2546 12:21 น.
ตา-กลม
ในวันนี้ใจฉันมีแต่เธอ
ใจเธอมีแต่ฉันให้คิดถึง
สองเราได้แต่เฝ้ารำพึง
เฝ้าคิดถึงกันทุกเวลา
วันไหนไม่ได้เจอกัน
แอบเก็บไปฝันก็ยังดี
เธอคือทุกสิ่งที่ฉันมี
ในวันนี้ฉันขาดเธอไม่ได้
12 พฤศจิกายน 2546 12:58 น.
ตา-กลม
คิดถึงคนนั้นที่อยู่ไกล
ไม่รู้ว่าเขาคิดถึงเรารึเปล่า
ฝากลมฝากฟ้าฝากดาว
ฝากบอกว่าเหงาทุกคืน.....
ได้แต่ส่งใจไปหา
ฝากบอกไปว่าคิดถึง
ทุกวันฉันเฝ้ารำพึง
ถึงใครคนหนึ่งคือเทอร์.....
หน้าส่วนตัว
713
