27 พฤษภาคม 2546 20:09 น.
ตั้ม
อยากจะมี ขวดแก้ว สัก1ใบ
เอาไว้ใส่ช่วงเวลาที่เลยผ่าน
ความรู้สึกที่ดีเมื่อคืนวาน
ที่เนินนานผ่านมาแค่ผ่านไป
อยากจะเก็บวันที่ฉันมีแต่เธอ
วันที่เหม่อมองเธอแค่ในฝัน
ตอนที่แอบคิดถึงเธอทุกคืนวัน
เมื่อตอนนั้นวันที่ฉันนั้นรักเธอ
ตั้งแต่วันที่ฉันนั้นมีเธอ
ก็ไม่เคยมีใครแทนที่ได้
ไม่อยากเก็บตอนที่บอกรักเธอเพียงใด
สิ่งที่ได้ ใช่รัก เธอตอบแทน
ไม่อยากเก็บช่วงเวลาอันแสนเหงา
ตั้งแต่เช้าจนบ่ายใฝ่ฝันหา
ไม่ได้รับจากเธอเพียงแววตา
สุดไขว่ขว้างหารักเธอเผ้อรำพัน
ในวันนี้ สาย ไปหรือเปล่า
ที่จะกล่าวขอโทษจากดวงจิต
จะขอคุยกับเธอแค่นิดนิด
แค่สะกิดให้เธอได้เข้าใจ
เธออาจจะไม่ฟังคำแก้ตัว
แต่คนชั่วก็มีสิทธิ์คิดกลับใจ
เธอก็มีสิทธิ์ที่จะไป
จากดวงใจที่ดีมีเพียงเธอ
อยากบอกให้เธอรู้ไว้อีกสักอย่าง
ไม่มีทางสองสิ่งนี้ที่จะเหมือน
คนที่จะทำทุกอย่างที่คอยเตือน
คอยเป็นเพื่อนคือคนที่รักเธอ
คนที่เธอรักไม่รู้จักเป็นเช่นไร
แต่รู้ไว้คนรักเธอย่อมดีกว่า
ถึงอย่างไรก็ตามไม่ได้ว่า
แค่เธอมีความสุขให้บอกมา
คนที่รักเธอหนักหนาจะพาไป