แต่ก่อนก็ต่างคนต่างอยู่ ไม่เคยอยากรู้กว่าจบแล้วใครจะไปไหน ไม่เคยคิดถึงวันลา...ว่าห่างไกล ไม่สนใจวันที่ใกล้เข้ามา ...จนมาถึงวันนี้ กับสิ่งดี ๆ ที่เคยมีค่า กำลังจะจากไปอย่างไม่มีวันกลับมา เรียบเรียงคำพูดไม่ถูกว่า...จะร่ำลาอย่างไร มันคิดอะไรไม่ออกซักอย่าง ดู ๆ อ้างว้างไม่รู้จะไปทางไหน เพื่อนรัก..ขอโทษที่ไม่มีคำพูดใด ถ้ามันจำเป็นต้องพูดอะไร ...ฉันขอให้น้ำตาที่มันไหลบอกแทน