22 มกราคม 2545 12:14 น.
ตัวเล็ก
วันนี้ แล้วใช่มั้ย
ที่ฉันต้องตั้งใจ อ่านหนังสือ
อนาคตของฉันมันอยู่ในสองมือ
ว่าจะมีแรงถือหนังสือถึงเมื่อไหร่
พักสมองจากเรื่องเก่า ๆ
ลืมเรื่องเรากับเขาให้ได้...
เวลานี้ไม่เห็นจำเป็นเลยกำลังใจ..
ที่เขาเคยบอกไว้ จะส่งให้ ทุก ๆ วัน
ตามือ สมองก็ของเรา
ไม่ได้เอาของเค้ามาเลยทั้งนั้น
แล้วจะมารอของเหลือจากใครทำไมกัน????
ในเมื่อเรามุ่งมั่น .. ที่จะฝ่าฟัน ด้วยตัวเอง...
22 มกราคม 2545 12:14 น.
ตัวเล็ก
หมดแรง ...
มันอาจเป็นความจริง
ที่ทุกสิ่ง กว่าจะได้มา
อาจต้องแลกด้วยน้ำตา
หรือ อาจเหนื่อยล้า จนท้อใจ
อยู่ที่ว่า ใครจะเข้มแข็ง
เมื่อหมดแรง ใครจะฮึดขึ้นสู้ใหม่
เพราะถ้าแพ้ แล้วมัวแต่มองหาใคร..
กว่าจะลุกขึ้นได้ คงต้องใช้เวลา...
สู้ทำใจให้เข็มแข็ง..
รวบรวมเรี่ยวแรง ..ยันขา
ไม่จำเป็นต้องรอใครประคองพา..
เพราะชีวิตข้างหน้า .. เรายังต้องฟันฝ่า..
เพื่อตัวเอง
22 มกราคม 2545 12:14 น.
ตัวเล็ก
ความรู้สึกดี ๆ ของพี่ กับ น้อง
เราอยู่ห่างกันแสนไกล
มีแต่จดหมายที่ส่งกลับมา
บางครั้งคิดถึง จนใจล้า..
แต่ก็เข้าใจว่า เพราะอะไรจึงต้องไกล...
พี่ต้องไปเรียนต่อ..
พี่ต้องทำให้พ่อภูมิใจให้ได้
น้องคนนี้ ก็จะคอบส่งกำลังใจ..
แล้วก็สัญญาได้ จะส่งไปให้ ... ทุก ๆ วัน ...
***********************************************************
ขอบใจนะที่น้องยังเข้าใจ...
เพราะอะไรที่ต้องจากมาไกลอย่างนี้
พ่อเคยด่า เคยว่า ลูกไม่รักดี
ยังจดจำถึงวันนี้ ไม่เคยลืม...
ตลอดเวลาที่อยู่ที่นี่
พยายามเต็มที่ จะลบคำ ๆ นี้
บางครั้งก็ท้อแท้ กำลังใจ แทบไม่มี
พี่ก็ได้จากน้องคนนี้ ที่ส่งมา....
สัญญาจ๊ะ...
พี่สาวจะต้องเรียนจบ ....
จะต้องลบคำของพ่อให้ได้ ...
ถึงไม่ได้เป็นหมอ เหมือนที่พ่อตั้งใจ
แต่ปริญญาที่จะได้ รับรอง พ่อไม่น้อยหน้าใครแน่นอน...
***********************************************************************
ช่วงแรกน้องสาวส่งมาให้ทางจดหมาย ... หลัง ๆ ตัวเล็กเขียนเองค่ะ
อาจไม่ค่อยถูกต้องตามหลักฉันทลักษ์ สักเท่าไหร่ แต่ ... มันมีค่าเสมอทางความรู้สึก...
22 มกราคม 2545 12:14 น.
ตัวเล็ก
*** แปลกใจ ***
ยังแปลกใจอยู่เลยตอนนี้
อยู่ดี ๆ มี e-mail ส่งมาหา
พร้อมกำลังใจดี ๆ ที่แนบมา
แต่ก็ไม่รู้ว่า คนส่งมา เป็นใคร...
หรือตั้งใจให้เก็บเอาไปคิด
แต่ถ้าเดาไปผิด ๆ คงไม่ดีใช่ไหม..
งั้นเฉลยเถอะ ว่า คุณคือใคร...????
ทนถึงวันอาทิตย์ ไม่ไหว อยากรู้จริง ๆ....
*************
21 มกราคม 2545 13:12 น.
ตัวเล็ก
Life is nothing without friendship
เพื่อน ฉันไม่รู้หรอกว่าคนอื่นเค้าจะนิยามคำนี้กันอย่างไรบ้าง แต่สำหรับฉันมันไม่เคยมีความหมายตายตัวอะไรสักครั้ง บางวันเพื่อนฉันก็แปลงร่างเป็น คนรู้ใจ ที่เฮไหนเฮกัน บางวันก็นั่งปลอบโยนกันเวลาอีกคนกำลังร้องไห้ บางครั้งก็กลายเป็นเหมือนกระโถนที่ไว้ระบายอะไรต่อมิอะไรที่มันอัดอั้นตันใจให้กันฟัง ถึงแม้บางทีจะแค่รับฟังเฉย ๆ ก็ทำให้อีกคนรู้สึกดีขึ้นได้อย่างประหลาด บางทีเวลาเศร้า ท้อแท้ อย่างที่สุด แค่มีเพื่อนสักคนเข้ามาถามว่า ยังไหวอยู่ไหม แล้วนั่งอยู่เป็นเพื่อนกัน แค่นี้ ค่าของความเป็นเพื่อนก็งดงามสุดๆ จนหาคำนิยามไม่ได้แล้ว บางครั้งเพื่อนฉันก็เป็นเหมือนลมใต้ปีกที่คอยผลักดันให้กำลังใจกัน เป็นเหมือนศิราณี หรือบางทีก็กลายเป็นตู้ ATM ที่เปิดตลอด 24 ชม
ด้วยพื้นฐานของตัวเองเป็นคนขี้เหงา ถึงบางครั้งจะชอบที่จะอยู่คนเดียว คิดอะไรคนเดียว มีโลกเป็นของตัวเอง แต่ก็ไม่เคยปฏิเสธความรู้สึกต้องการเพื่อน ฉันว่าฉันเป็นคนโชคดี .. ที่ในโลกของความเป็นจริง ฉันได้เจอะเจอเพื่อนที่ทำให้ฉันรู้สึกและทำให้นิยามของคำว่าเพื่อนของฉันชัดเจนขึ้น
ด้วยการที่ว่า ฉันเองเป็นหนึ่งของคน IT มีชีวิตและหน้าที่การงานเกี่ยวข้องกับแวดวงของโลกไซเบอร์อยู่ตลอดเวลา เฉพาะฉะนั้น เพื่อนของฉันจึงไม่ได้จำกัดอยู่แค่ เพื่อนข้างบ้าน เพื่อนสมัยเรียน เพื่อนในสนามบาส เพื่อนร่วมทำกิจกรรม ซึ่งรักบ้างไม่รักบ้าง ต่าง ๆ กันไป แต่ก็รู้สึกผูกพันธ์กัน อ้อ เกือบลืมเพื่อนอีกประเภท เพื่อนในวงการของธุรกิจ หน้าที่การงาน ..( ประเภทหลังนี่ ฉันจัดอยู่ในนิยามคำว่าเพื่อนของฉันเพียงไม่กี่คน โดยมากจะถูกจัดอยู่ในประเภทคนรู้จักซะมากกว่า ) ฉันยังมีเพื่อนอีกกลุ่มนึงที่จะกล่าวถึง .ซึ่งเป็นเพื่อนอีกกลุ่มที่เป็นเรื่องแปลกสำหรับตัวเองอยู่เหมือนกัน เพราะบางคนฉันไม่เคยเห็นหน้า มีบ้างที่ได้ยินเสียงเป็นครั้งครา เรารู้จักกันผ่านทางตัวหนังสือบนหน้าจอคอมพิวเตอร์ตัวเก่ง แต่เราก็ผูกพันธ์กันได้อย่างประหลาด ใช่หล่ะ .. เพื่อนในโลกของไซเบอร์ เพื่อนในโลกของอินเตอร์เนต โลกที่ได้พบกับเรื่องราวมากมายหลากหลาย มีทั้งเรื่องราวจริงและไม่จริง โลกที่สามารถพูดคุยกับใครก็ได้ โลกที่ได้พบกับเรื่องราวมากมายหลากหลาย .. มีทั้งเรื่องจริงและไม่จริง .. โลกที่สามารถพูดคุยกะใครก็ได้ โลกที่ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าคนที่พูดคุยอยู่ด้วยตรงหน้า เป็นใครมาจากไหน .. แต่ฉันก็ใช้นิยามของคำว่าเพื่อนกับบางคน .. แล้วฉันก็รู้สึกอย่างนั้นจริง ๆ แล้วฉันก็คิดว่ามีอีกหลาย ๆ คนที่รู้สึกอย่างฉัน
ฉันได้รู้จักเพื่อนคนนึงที่อยู่ห่างไกลกันตั้งครึ่งโลก ..ผ่านโลกของ Internet เมื่อ 8 ปีที่แล้ว ..ทุกวันนี้เรายังคุยกัน คุยกันตั้งแต่เค้ายังเป็นนักศึกษาอยู่ใน U จนเดี๋ยวนี้ เค้ามีลูกจนเข้าอนุบาลได้แล้ว .. ไม่เคยได้ยินเสียงกันสักครั้ง แต่เราก็ผูกพันธ์กันอย่างเพื่อน .. จนวันนึง เพื่อนคนนี้มาเมืองไทย พร้อม ๆ กับครอบครัว เราคุยกันเหมือนคนรู้จักกันมาเป็น 10 ปีทั้งที่เพิ่งเคยเห็นหน้ากันครั้งแรกมันก็น่าแปลกอยู่เหมือนกันนะ.
Life is nothing without friendship
ชีวิตคนเราจะไม่มีความหมายเลย ถ้าขาดเพื่อนที่รู้ใจ ในชีวิตหนึางมีเพื่อนสนิทสักคนก็พอแล้ว
ฉันเคยอ่านเจอในหนังสือ เล่มนึง เค้าบอกไว้ว่า .
การประสบความสำเร็จในชีวิต ไม่เพียงแต่มุ่งเดินไปข้างหน้า ไม่สนใจสิ่งรอบตัว ไม่รับรู้ว่าคนรอบข้างจะเป็นอย่างไร และไม่มีเพื่อนสักคน
อายุ ไม่ได้เป็นส่วนประกอบจำเป็น เมื่อเราจะมีเพื่อนที่รู้จักและเข้าใจเราสักคน เราไม่ต้องพึ่งพาเพศ อายุ หรือ แม้กระทั่งการศึกษา
เพื่อนสนิทของเรา อาจจะเป็นคนที่อายุน้อยกว่าเราสัก 10 ปี 5 ปี และก็ไม่แปลกอะไรเลยถ้าเพื่อนรักของเราจะมีอายุห่างจากเราเป็นรอบ ๆ เพราะสาระสำคัญของมิตรภาพ มันอยู่ที่ความจริงใจ ความหวังดี ห่วงใย รับฟัง และให้อภัยกันและกัน .พร้อมจะตักเตือนเมื่อเพื่อนหลงทาง เดินทางผิด พลั้งเผลอ หรือ เลื่อนลอย
เพื่อนสนิทของเรา อาจเป็นกระเป๋ารถเมล์ .. คนขายกล้วยแขก เจ้านาย แม่บ้าน คนขายหมูปิ้ง หรือ ว่าพนักงานส่งเอกสาร .
เพื่อนสนิทของเราเป็นใครก็ได้ อยู่ในสถานะไหนก็ได้ ไม่ว่าจะเป็น ทอม ดี้ เกย์ ตุ๊ด หรือว่า เสือใบ ขอให้เค้ารักเรา .. พร้อมที่จะมอบความเข้าใจและรับฟังเรื่องราวของเรา มีแววตาที่อ่อนโยนให้เรา เป็นกำลังใจให้เพียงบีบมือเราเบา ๆ หรือ โอบกอดเราไว้ในวันที่เราหลงทาง .. แค่นี้ก็เพียงพอแล้ว แค่นี้ก็มากว่ามากแล้ว
ความรักทุกชนิดยิ่งใหญ่ และความรักที่เพื่อนมีให้เพื่อนเป็นรักที่อมตะที่สุด
ฉันรักแม่ รักอย่างรักบุพกรี ก็ใช่ .. แต่บางครั้งแม่ของฉันก็เป็นเพื่อนกัน อยู่ใกล้ คุ้มครอง
ฉันอย่างพี่น้อง รักอย่างที่คนที่คลานตามกันมาก็ใช่ แต่บางหนที่พี่และน้องก็เป็นเหมือนเพื่อน คอยยิ้มให้เมื่อวันที่ฉันโชคดี
ฉันรักคนรัก รักอย่างคนที่ต้องการใช้ชีวิตร่วมกันก็ใช่ แต่บางคราวฉันก็ต้องการความเข้าอกเข้าใจ จับมือฉันไว้ในยามที่ฉันอ่อนแอ
ฉันไม่รู้หรอกว่าวันข้างหน้าความเป็นเพื่อนจะเปลี่ยนแปลงไปอย่างไร แต่วันนี้ ฉันไม่อยากเปลี่ยนแปลงอะไร ปล่อยให้กาลเวลาทำหน้าที่ของมันอย่างดีที่สุด และฉันก็จะทำหน้าที่ของฉันอย่างดีที่สุดเช่นกัน
ขอให้มิตรภาพดี ๆ และความเป็นเพื่อนงดงามอยู่เสมอ ทางความรู้สึกของทุกคน
ด้วยรอยยิ้มเต็มแก้ม
ตัวเล็ก
----- ขอบคุณ ถ้อยคำบางส่วนจาก good song good feeling ------
หน้าส่วนตัว
2179
