21 กันยายน 2544 10:01 น.
ตัวเล็ก
ดวงหน้าครุ่นคิดคำนึงไกล
ดวงตาหมองหม่นละห้อย
ริมฝีปากเผยอนิดๆราวสั่งความ
เจ็บช้ำครั้งนี้เพียงชีวิต
ตราจิตจวบจนโลกหน้า
รานร้าวแหลกสลายทรมา
ปิดตาสิ้นใจไป่ลืม
ชาติใดแม้ได้กำเนิด
อย่าเกิดหลงใหลได้ปลื้ม
เร้นกายหลีกไกลไป่คืน
ชมชื่นรักโรยโปรยดิน
20 กันยายน 2544 10:09 น.
ตัวเล็ก
โลกเบื้องบน สงบ ร่มเย็น
ความฝันเท่านั้นเป็นนิรันดร
โลกเบื้องล่างยังพลุกพล่าน
ไฟสว่าง ชีวิตยังดำเนินต่อไป
เร่งร้อน เพื่อไปสู่จุดหมายปลายทาง
สุขสมก็ชั่วครั้ง ทุกข์ทนก็ชั่วคราว
ทุกคนมีสิทธิ์ฝัน
หากมิใช่ ทุกคนมีสิทธิ์ได้
18 กันยายน 2544 10:57 น.
ตัวเล็ก
ความจริงในชีวิตมนุษย์นั้น อาจขมขื่นกว่าความฝัน
แต่มนุษย์ก็ต้องยอมรับความจริง
เพราะการอยู่ในความฝัน เราทำได้เพียงชั่วครั้ง ชั่วคราว
การตัดสินว่า มนุษย์คนใด เข้มแข็งปานใด
เขาตัดสินกันที่ว่า มนุษย์คนนั้น
ยอมรับความจริงในชีวิตได้แค่ไหน
18 กันยายน 2544 10:47 น.
ตัวเล็ก
จ้องมอง แต่มิอาจเห็น
นี่เรียกว่า ไร้รูป
สดับฟัง แต่มิอาจได้ยิน
นี่เรียกว่า ไร้เสียง
ไขว่คว้า แต่มิอาจจับต้อง
นี่เรียกว่า ไร้ตัวตน
หน้าส่วนตัว
1233
