5 กุมภาพันธ์ 2545 10:48 น.
ตัวเล็ก
ผู้ชายร้องไห้
ถ้าไม่นับเด็กผู้ชาย วัยกระเตาะ .. คุณเคยเห็นผู้ชายร้องไห้สักกี่ครั้งในชีวิต..? คงเห็นกันได้ไม่บ่อยครั้งนัก สังคมเป็นตัวบ่งชี้ให้ผู้ชายถูกเลี้ยงดูให้โตมาพร้อมกับความเข้มแข็งไม่ว่าจะมาจากภายในหรือแค่ภายนอกก็ตาม ลูกผู้ชาย เค้าไม่ร้องไห้กัน เรามักจะได้ยินมันเสมอ ๆ ทั้งที่ผู้ชายเองก็รู้สึกได้เท่า ๆ กับผู้หญิง .. แต่เวลาผู้หญิงร้องไห้ กับ ผู้ชายร้องไห้ มันให้ความรู้สึกที่แย่ต่างกัน ...แต่ถ้ามีคนถามว่า ผู้ชายที่ร้องไห้เนี่ยมันดูอ่อนแอ มากไหม. คงตอบพร้อมด้วยรอยยิ้มว่า ผู้ชายที่ร้องไห้ และ ยอมรับตัวเองว่าร้องไห้ เป็นผู้ชายที่น่านับถือ ที่สุด เพราะอย่างน้อย คุณก็ไม่ได้หลอกลวงความรู้สึกของตัวเอง แล้วสาเหตุที่ทำให้ผู้ชายเนี่ย มันมีเหตุผลจากอะไรบ้าง ???????
วันนี้ ฉันทำให้ผู้ชายคนนึงยืนร้องไห้ อยู่ตรงหน้า ทั้งที่ชีวิตทั้งชิวิตไม่เคยเลยสักครั้งที่จะได้เห็นน้ำตาจากผู้ชายคนนี้ .. ไม่ว่าชีวิตที่ผ่านมาจะสาหัสสากรรณ์ขนาดไหน ฮีโร่ในดวงใจ ผู้ชายที่มีความอดทน และ เข้มแข็งที่สุด ในสายตาฉันผู้ชายที่สอนให้ฉันอดทน เข้มแข็งและไม่ยอมแพ้ก็อะไรง่าย ๆ สอนให้ฉันรู้จักดูแลตัวเอง และเอาชนะสายตาดูถูกของใครต่อใคร .
ผู้ชายที่ไม่เคยมีแววตาอ่อนโยน หรือ คำปลอบประโลมใด ๆ ในยามที่ฉันรู้สึกท้อแท้จนไม่อยากจะทำอะไร แต่ผู้ชายคนนี้มักมีคำพูดที่ทำให้ฉันได้คิดและลุกขึ้นมาสู้ด้วยตัวของตัวเองเสมอ
ผู้ชายกระด้างไร้หัวจิตหัวใจ ในสายตาฉันเมื่อวันก่อน วันนี้ฉันทำให้เค้ายืนร้องไห้อยู่ตรงหน้าอย่างไม่อายใคร ถ้าเป็นก่อนหน้านี้ฉันคงรู้สึกแปลกใจกับภาพที่เห็น ..แต่วันนี้ฉันกลับรู้สึกเสียใจที่เป็นต้นเหตุให้ผู้ชายคนนี้ต้องร้องไห้ ฉันร้องไห้ไปกับผู้ชายตรงหน้า.. ผู้ชายที่ก่อนหน้านี้ฉันคิดเสมอว่า เค้าไม่เคยรัก ไม่เคยห่วงฉันสักนิด แต่วันนี้เค้าร้องไห้ ร้องไห้เพื่อฉัน
หลายต่อหลายครั้งที่ฉันร้องไห้เพียงลำพังกับคำพูดกับการกระทำที่เค้าแสดงออกให้เห็น เค้าไม่เคยใส่ใจในความเป็นไป หรือ ความรู้สึกของฉันสักครั้ง และด้วยเหตุผลนี้หละมั้งที่ทำให้ฉันเองรู้สึกห่างไกลจากเค้า ทั้งที่เรายังอยู่บ้านเดียวกัน แต่ต่างคนก็ต่างอยู่ ต่างคนก็ต่างทำหน้าที่ของตัวเอง .. เค้าทำงาน ฉันก็เรียน .. และพยายามอย่างที่สุดที่จะทำงานไปด้วยเพื่อช่วยเหลือตัวเองและจะได้รบกวนผู้ชายคนนี้ให้น้อยที่สุด .
อีก 20 นาทีข้างหน้าฉันต้องเข้าห้องผ่าตัด เพื่อผ่าตัดเนื้องอกในสมอง ซึ่งการผ่าตัดครั้งนี้แพทย์รับประกันไม่ได้เลยว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับฉันบ้างภายหลังจากการผ่าตัดเสร็จสิ้นลง .. ฉันอาจจะหาย หรือ ฉันอาจจะพิการ เป็นอัมพฤก อัมพาต ตาข้างซ้ายที่มองไม่เห็นเมื่อไม่กี่วันมานี้อาจจะปิดสนิทตลอดไป หรือฉันอาจต้องกลายเป็นเจ้าหญิงนิททราถ้าการผ่าตัดครั้งนี้ล้มเหลว.
ผู้ชายคนเดิม ยืนอยู่ตรงหน้า ถามฉันทั้งน้ำตาว่า
ทำไมลูก ทำไมไม่ยอมบอกพ่อก่อนหน้านี้ ทำไมไม่บอกพ่อสักคำ
ถ้าเป็นเมื่อ 6 ปีก่อนฉันคงตอบด้วยความรู้สึกอยากจะเอาชนะว่า ไม่คิดว่ามันจะสำคัญอะไรกับใคร แต่วันนี้ความรู้สึกมันเปลี่ยนไปแล้ว ฉันโตขึ้น ฉันได้คิด ฉันได้พิจารณาถึงเหตุและผลของการกระทำของผู้ชายคนนี้.
เมื่อ 6 ปีก่อน ฉันแอบเห็นพ่อคุยกับรูปภาพของแม่ในห้องพระ ในคืนวันที่ฉันรับพระราชทานปริญญาบัตร พ่อบอกกับแม่ว่า วันนี้เป็นวันที่พ่อเป็นสุขที่สุด ลูกเรามีงานดี ๆทำ เรียนจบและรับปริญญาอย่างที่พ่อหวัง พ่อหายเหนื่อยเป็นปลิดทิ้งกับสิ่งที่ผ่านมา พ่อนั่งนิ่ง ๆ อยู่ตรงนันเนิ่นนาน ก่อนที่จะสวดมนต์ไหว้พระอย่างเคย
ฉันแอบเห็นรอยยิ้มจาง ๆ ของพ่อในเช้าอีกวันที่ฉันเอาใบปริญญาบัตรที่พ่วงด้วยเกียรตินิยมของฉันไปให้พ่อแทนของขวัญวันเกิดของพ่อ พ่อให้สร้อยและร๊อกเกตที่ทำจากทองคำขาวให้ฉันเส้นนึง .. ข้างในเป็นรูปของพ่อกับแม่ ฉันไม่เคยถอดมันออกจากคอฉันเลยนับจากวันที่พ่อสวมมันให้กับมือของพ่อเอง วันนั้นเป็นวันที่ฉันได้พูดคุยกับพ่อได้นานที่สุด พ่อให้ข้อคิดดี ๆ มากมายกับฉัน และ ที่สำคัญพ่อทำให้ฉันรู้สึกว่าพ่อเองก็รู้สึกว่าฉันเป็นลูกพ่อเหมือนกัน .
หลังจากวันนั้นฉันพยายามที่จะเรียนรู้ผู้ชายคนนี้มากขึ้น พยายามเข้าใจการกระทำและเหตุผลถึงบางครั้งจะเป็นเหตุผลที่ฉันคิดขึ้นเพื่อปลอบใจตัวเอง ฉันพยายามอย่างที่สุดที่แบ่งเบาภาระที่ผู้ชายคนนี้แบกมาทั้งชีวิตให้มากที่สุดเท่าที่ลูกอย่างฉันจะทำได้ ฉันยอมรับว่าหลายปีที่ผ่านมาฉันทำงานอย่างหนัก ฉันเหนื่อย เหนื่อยมาก เพื่อแลกกับความเป็นอยู่ที่สะดวกสบายขึ้นของคนในบ้าน แต่ฉันเองก็ภูมิใจเสมอกับสิ่งที่ตัวเองทำให้ผู้ชายคนนี้ ภาพของการต่อสู้ชีวิตของผู้ชายคนนี้มักจะทำให้ฉันมีกำลังใจเสมอ ๆ เวลาที่ตัวเองกำลังจะล้ม หรือ กำลังร้องไห้ ..
แต่แล้ววันนึงฉันก็พบว่า ก้อนเนื้องอกในสมองของฉัน มันเริ่มทำให้ฉันดำเนินชีวิตแบบปกติไม่ได้เสียแล้ว..ฉันต้องได้รับการผ่าตัดอย่างเร่งด่วนที่สุดตามคำแนะนำของแพทย์.
ฉันตัดสินใจบอกพ่อในคืนวันก่อนผ่าตัดหลังจากเก็บเรื่องนี้เป็นความลับมาเป็นปี พ่อตามมาที่โรงพยาบาล แล้วเข้าไปคุยกับหมออยู่ประมาณ 15 นาทีแล้วกลับเข้าดูฉันในห้องพัก .. พ่อเงียบ เงียบมาก เงียบเสียจนฉันเดาไม่ออกว่าผู้ชายตรงหน้ากำลังคิดอะไรอยู่ พ่อเอาแต่นั่งนิ่ง ๆ อยู่ข้าง ๆ เตียงฉัน นั่งอยู่อย่างนั้น จนกระทั่งเช้า
พ่อมองดูนาฬิกาครั้งแล้วครั้งเล่า แล้วที่สุดก็ลุกมายืนข้าง ๆ เตียงฉัน มองหน้าฉัน พูดพร้อม ๆ กับน้ำตาที่ไหลออกมาเป็นสาย
ทำไมลูก ทำไมไม่ยอมบอกพ่อก่อนหน้านี้ ทำไมไม่บอกพ่อสักคำ
ฉันขอโทษผู้ชายตรงหน้าทั้งน้ำตา และอธิบายถึงสิ่งที่ฉันคิดให้เค้าฟัง ฉันคิดไปสารพัดตั้งแต่
วันแรกที่ฉันทราบจากหมอว่าฉันเป็นโรคนี้ ระหว่างการที่ฉันพูดกับการที่ฉันเงียบอย่างไหนที่จะทำให้พ่อเจ็บปวดน้อยที่สุด แล้วฉันก็เลือกที่จะเงียบและเก็บเรื่องนี้ไว้เพียงคนเดียว ฉันกลัวจะทำให้พ่อเป็นห่วง เป็นกังวล ไปกับเรื่องราวของตัวเอง และไม่อยากให้พ่อมาเป็นทุกข์ ไม่สบายใจ หรือ ลำบากเพื่อฉันอีกแล้ว หลังจากที่รู้ฉันก็พยายามแล้วที่จะหาทางรักษามัน แต่พระเจ้าไม่เข้าข้างฉัน ฉันจึงต้องทำให้พ่อเป็นทุกข์อยู่อย่างนี้ ฉันจำได้ในสิ่งที่พ่อบอกพ่อสอน พ่อสอนให้ฉันเข็มแข็ง สอนให้ฉันสู้ สอนให้ฉันไม่ยอมแพ้ และวันนี้ เวลานี้ฉันก็กำลังต่อสู้กับโรคบ้า ๆ นี่ด้วยความหวังว่าฉันจะต้องหาย เพื่อกลับมาดูแลพ่อ เพื่อให้พ่อได้อยู่อย่างสบายกว่าทุกวันนี้ พ่อเหนื่อยมาพอแล้ว เหนื่อยมาทั้งชีวิตก็ว่าได้ ฉันอยากเห็นพ่อเป็นสุขและสบายกว่านี้ ฉันจึงทำทุกอย่าง อดทน และเข้มแข็ง และนี่ก็คงจะเป็นอีกบทพิสูจน์หนึ่งที่จะพิสูจน์ความตั้งใจจริงของฉัน..
พ่อกอดฉัน พร้อมพูดทั้งน้ำตาว่า .. พ่อขอโทษ ที่ไม่ค่อยได้ใส่ใจกับรู้สึกหรือความเป็นไป ของลูกเลย พ่อคิดเสมอว่าลูกเป็นคนเก่ง ลูกเข้มแข็ง และลูกก็เอาตัวรอดได้ในสังคมทุกวันนี้ ขณะที่น้องของลูกไม่เหมือนลูก น้องยังเป็นเด็กไม่รู้จักโต พ่อถึงห่วงน้อง ดูแลน้อง จนบางครั้งก็ดูเหมือนพ่อเป็นห่วงลูกน้อยกว่าที่ควรจะเป็น แต่พ่อก็รักลูกนะ พ่อรู้ว่าลูกทำทุกอย่างเพื่อน้องเพื่อพ่อ หลายต่อหลายครั้งที่พ่อทำให้ลูกร้องไห้ แต่พ่ออยากให้ลูกรู้ว่าพ่อต้องการให้ลูกเข้มแข็ง เป็นที่พึ่งของน้องเพราะพ่อไม่รู้ว่า พ่อเองจะอยู่กับลูกไปได้นานแค่ไหน แต่จำไว้นะลูก ว่า พ่อรักลูก ไม่ได้น้อยไปกว่าน้องเลย
ขอบคุณค่ะพ่อ หนูก็รักพ่อ รักที่สุด
เรากอดกันทั้งน้ำตา ฉันรู้สึกอบอุ่นอย่างที่สุด ฉันจำได้ว่าพ่อไม่เคยกอดฉันเลยนับจากวันที่แม่จากไปเมื่อ 18 ปีก่อน ไม่ว่าอีกไม่กี่นาทีข้างหน้าจะเกิดอะไรขึ้นกับฉัน ฉันรู้แต่ว่าวินาทีนี้ฉันต้องสู้ ต้องเข้มแข็ง ฉันจะเป็นอะไรไปไม่ได้ ไม่ใช่เพื่อใครแต่เพื่อผู้ชายที่ร้องไห้อยู่ตรงหน้า ผู้ชายที่ฉันรักที่สุด
ตัวเล็ก
22 มกราคม 2545 12:14 น.
ตัวเล็ก
วันนี้ แล้วใช่มั้ย
ที่ฉันต้องตั้งใจ อ่านหนังสือ
อนาคตของฉันมันอยู่ในสองมือ
ว่าจะมีแรงถือหนังสือถึงเมื่อไหร่
พักสมองจากเรื่องเก่า ๆ
ลืมเรื่องเรากับเขาให้ได้...
เวลานี้ไม่เห็นจำเป็นเลยกำลังใจ..
ที่เขาเคยบอกไว้ จะส่งให้ ทุก ๆ วัน
ตามือ สมองก็ของเรา
ไม่ได้เอาของเค้ามาเลยทั้งนั้น
แล้วจะมารอของเหลือจากใครทำไมกัน????
ในเมื่อเรามุ่งมั่น .. ที่จะฝ่าฟัน ด้วยตัวเอง...
22 มกราคม 2545 12:14 น.
ตัวเล็ก
หมดแรง ...
มันอาจเป็นความจริง
ที่ทุกสิ่ง กว่าจะได้มา
อาจต้องแลกด้วยน้ำตา
หรือ อาจเหนื่อยล้า จนท้อใจ
อยู่ที่ว่า ใครจะเข้มแข็ง
เมื่อหมดแรง ใครจะฮึดขึ้นสู้ใหม่
เพราะถ้าแพ้ แล้วมัวแต่มองหาใคร..
กว่าจะลุกขึ้นได้ คงต้องใช้เวลา...
สู้ทำใจให้เข็มแข็ง..
รวบรวมเรี่ยวแรง ..ยันขา
ไม่จำเป็นต้องรอใครประคองพา..
เพราะชีวิตข้างหน้า .. เรายังต้องฟันฝ่า..
เพื่อตัวเอง
22 มกราคม 2545 12:14 น.
ตัวเล็ก
ความรู้สึกดี ๆ ของพี่ กับ น้อง
เราอยู่ห่างกันแสนไกล
มีแต่จดหมายที่ส่งกลับมา
บางครั้งคิดถึง จนใจล้า..
แต่ก็เข้าใจว่า เพราะอะไรจึงต้องไกล...
พี่ต้องไปเรียนต่อ..
พี่ต้องทำให้พ่อภูมิใจให้ได้
น้องคนนี้ ก็จะคอบส่งกำลังใจ..
แล้วก็สัญญาได้ จะส่งไปให้ ... ทุก ๆ วัน ...
***********************************************************
ขอบใจนะที่น้องยังเข้าใจ...
เพราะอะไรที่ต้องจากมาไกลอย่างนี้
พ่อเคยด่า เคยว่า ลูกไม่รักดี
ยังจดจำถึงวันนี้ ไม่เคยลืม...
ตลอดเวลาที่อยู่ที่นี่
พยายามเต็มที่ จะลบคำ ๆ นี้
บางครั้งก็ท้อแท้ กำลังใจ แทบไม่มี
พี่ก็ได้จากน้องคนนี้ ที่ส่งมา....
สัญญาจ๊ะ...
พี่สาวจะต้องเรียนจบ ....
จะต้องลบคำของพ่อให้ได้ ...
ถึงไม่ได้เป็นหมอ เหมือนที่พ่อตั้งใจ
แต่ปริญญาที่จะได้ รับรอง พ่อไม่น้อยหน้าใครแน่นอน...
***********************************************************************
ช่วงแรกน้องสาวส่งมาให้ทางจดหมาย ... หลัง ๆ ตัวเล็กเขียนเองค่ะ
อาจไม่ค่อยถูกต้องตามหลักฉันทลักษ์ สักเท่าไหร่ แต่ ... มันมีค่าเสมอทางความรู้สึก...
22 มกราคม 2545 12:14 น.
ตัวเล็ก
*** แปลกใจ ***
ยังแปลกใจอยู่เลยตอนนี้
อยู่ดี ๆ มี e-mail ส่งมาหา
พร้อมกำลังใจดี ๆ ที่แนบมา
แต่ก็ไม่รู้ว่า คนส่งมา เป็นใคร...
หรือตั้งใจให้เก็บเอาไปคิด
แต่ถ้าเดาไปผิด ๆ คงไม่ดีใช่ไหม..
งั้นเฉลยเถอะ ว่า คุณคือใคร...????
ทนถึงวันอาทิตย์ ไม่ไหว อยากรู้จริง ๆ....
*************
หน้าส่วนตัว
1330
