8 ธันวาคม 2550 14:35 น.
ตัวอ้วน
ได้ยินเพลงเก่าแล้วเศร้าใจ
เพราะยังจำได้ว่าเป็นเพลงของเขา
เพลงที่ฉันเคยได้รับจากวันที่มีเรา
ในวันที่เศร้ามีเขาปลอบใจ
แต่วันนี้ไม่มีแล้ว
มีเพียงสายลมแผ่ว..กับใจที่หวั่นไหว
อยากฟังอีกครั้ง...เป็นอะไรหนอใจ
ทำไมลืมเขาไม่ได้......สักที
8 ธันวาคม 2550 14:21 น.
ตัวอ้วน
ถึงจะเป็นคนที่ตามใจ
แต่ก็ไมได้เหมือนใครในทุกๆ อย่าง
ก็แค่อยากให้เอาใจบ้าง
ขืนปล่อยให้อ้างว้างแบบนี้คงเสียใจ
อยากให้เข้าใจฉันหน่อย
อย่างน้อยแค่ถามจะได้ไหม
เป็นห่วงบ้างแค่บางเวลาที่ไม่มีใคร
แค่ให้รู้ว่ามีฉันในหัวใจเธอบ้าง...ก็พอ
12 กรกฎาคม 2550 16:12 น.
ตัวอ้วน
เมื่อล่องลอยจึงลอยล่องในห้องจิต
สมองคิดจิตก็เหม่อก็เพ้อฝัน
ถึงเรื่องราวในอดีตหลายร้อยพัน
ทั้งผูกพันธ์ แตกร้าว เคล้าน้ำตา
จิตสับสนฟุ้งซ่านผ่านวันเหงา
มีแต่เศร้าและเศร้าเฝ้าถามหา
มัวพะวงลุ่มหลงกาลเวลา
ไม่พบพาความสุขใจเหมือนใครเลย
24 เมษายน 2550 09:04 น.
ตัวอ้วน
วันนั้นเคยเจ็บกับคำว่ารัก
เคยอกหักเพราะรักคนมีเจ้าของ
เคยตกเป็นเช่นตัวสำรอง
แต่มีใครบางคนช่วยประคองเสมอมา
แม้จะเป็นความรักครั้งที่สอง
แต่ใครคนนี้ไม่เคยมองว่าไร้ค่า
คอยดูแลทำให้ทุกข์ที่มีนั้นจางตา
ทำให้ฉันมีความสุขอีกคราอย่างไม่ลำบากใจ
8 ธันวาคม 2549 15:08 น.
ตัวอ้วน
ไม่รู้จะบรรยายอย่างไร
กับสิ่งที่เธอมีให้ที่มากมายสูงค่า
แค่คำว่ารักก็พอที่อยากได้ยินเธอพูดออกมา
แต่ที่การกระทำของเธอทำให้ฉันรู้ว่ามากกว่านั้น
เธอคอยดูแลเอาใจใส่
คอยชี้ทางสว่างให้ในวันที่ไหวหวั่น
ทำให้วันที่ผ่านไปเป็นวันที่มีค่าทุกวัน
ทำให้รู้ว่ารักจากใจนั้นเป็นอย่างไร
หน้าส่วนตัว
1594
