ก็คนมันคิดถึง

ตัวนิดตัวน้อย

คนเดียวที่คิดถึง คือเธอ 
คนที่ฉันรักมาเสมอ คือเธอ คนนี้
โลกใบใหญ่ แต่ไม่เท่าใจที่มี
หากขาดเธอคนดี สิ่งใดในโลกนี้ ไม่สำคัญ

ฝนตก... ฤา น้ำตาฉันจะไหลท่วมโลก
ความเศร้าโศก สถิตใน หัวใจฉัน
ที่สุดคือ ไม่มีเธอ เหลือแต่ความเงียบงัน
ทุกสิ่งในวันนั้น ไม่สำคัญอีกต่อไป

...ฉันยังคง คิดถึงเธอ
และหลอกตัวเองเสมอ ว่าเธอไม่จากไปไหน
แต่เมื่อลืมตา พบว่า ทุกอย่างเปลี่ยนแปลงไป
ปวดปร่าที่ใจ ..ฉันคงไม่มีค่าอะไร บนโลกใบนี้				

ขออยู่ตรงนี้กับความเศร้า

ตัวนิดตัวน้อย

ใคร ๆ ต่างมองว่าฉันผิด
ที่คิดหนีจากเธอไป
แต่ความจริงนั้นเป็นเช่นไร
ในใจของเธอรู้ดี
รู้ไหมว่าฉันเสียใจมาก
ไม่ยากจากไปตรงนี้
แต่รักที่เธอให้มันน้อยลงเต็มที
ฉันคนนี้จำต้องเดินจากเธอไป
ทั้งที่รู้ว่ามันเจ็บ
แต่ก็เก็บมันเอาไว้
เก็บความรู้สึกดี ๆ ที่มีให้
เก็บเอาไว้เป็นความทรงจำ
ครั้งหนึ่งที่เคยมีรัก
แต่ยากนักที่จะเรียนรู้
ครั้งหนึ่งที่เคยลองดู
กลับได้อยู่กับความทรมาน				

รักเธอหมือนเก่า...........และเท่าเดิม

ตัวนิดตัวน้อย

        ยังรักเธอเหมือนเก่าและเท่าเดิม
      ต่อให้ความเหงามันพูนเพิ่ม     จนหวั่นไหว
     แม้ระหว่างเรา  ไม่อาจร่วมทางกันต่อไป
     ฉันก็ยังเต็มใจที่จะอยู่อย่างคนไกลและรักเธอ

           เป็นเหมือนรอยร้าวที่ฝังลึก
      ย้ำเตือนให้ฉันรู้สึกเจ็บปวดเสมอ
   ครั้งหนึ่งที่ไม่เคยรักฬครเท่าเธอ
  และเป็นครั้งหนึ่งที่ต้องเจอกับความทรมาน
   
          สลัดไม่เคยพ้นจิตใจ
       เวลาไม่เคยช่วยอะไรแม้วันผ่าน
      ฉันคงต้องอยู่กับความรู้สึกนี้ไปอีกนาน
     ตราบเท่าที่ใจต้องการคนดูแล             				

ปั้นดิน..ให้เป็นใจ

ตัวนิดตัวน้อย

มองแง่ดีกันเถิดนะ คนดี

ตัวนิดตัวน้อย

        
เขามีส่วน	 	เลวบ้าง 		ช่างหัวเขา
จงเลือกเอา		ส่วนที่ดี		เขามีอยู่
เป็นประโยชน์	โลกบ้าง		ยังน่าดู
ส่วนที่ชั่ว		อย่าไปรู้		ของเขาเลย
จะหาคน		มีดี		โดยส่วนเดียว
อย่ามัวเที่ยว		ค้นหา		สหายเอ๋ย
เหมือนเที่ยวหา	หนวดเต่า	                      ตายเปล่าเลย
ฝึกให้เคย		มองแต่ดี	                      มีคุณจริง