8 เมษายน 2553 15:52 น.
ตัวติ๊ด
ตีสนิทกับความเหงา
เฝ้าเพียรบอกกับตัวเอง
ฉันต้องอยู่ได้โดยไม่หวั่นเกรง
แม้เพลงเศร้าจะบรรเลงให้น้ำตาริน
อดีตที่ขมขื่นของชีวิต
ความผิดพลาดที่เคยผ่าน
ทุกย่างก้าวที่มากด้วยขวากหนาม
มิอาจตามแก้ไขให้มันดีขึ้นมา
ให้มันผ่านพ้นผ่านไป
ต่อจากนี้ต้องเริ่มต้นใหม่
ผิดพลาดสิ่งใดใด
จะจำไว้เพื่อเป็นบทเรียน
ความเหงาจะอยู่คู่
ให้ต่อสู้เพื่อเข้มแข็ง
บทเรียนของชีวิตคือความกล้าแกร่ง
ให้มีแรงแก้ปัญหาที่มีมาในทุกวัน
4 เมษายน 2553 14:35 น.
ตัวติ๊ด
เจ็บตรงที่หัวใจ
เจ็บแปลบข้างในลึกลึก
มีเธอซ่อนอยู่ทุกความรู้สึก
ยังคงเฝ้านึกถึงเธอตลอดมา
ยังรักกันใหมในวันนี้
เธอมีใครอยู่ในหัวใจ
ห่วงใยกันหน่อยได้ใหม
เห็นฉันหรือไม่ในสายตาเธอ
ทุกสิ่งให้ไปด้วยใจมิหวังได้
เพราะเธอคือคนที่ฉันฝันใฝ่
เธอคือคนที่อยากเคียงใกล้
เธอคือคนที่ใช่ที่ใจต้องการ
ระยะทางของเราแสนไกล
ให้ใจฉันต้องไหวหวั่น
กลัวสักวันเราต้องห่างกัน
กลัวใจเธอแปรผันไปมีใคร
แปลกใหมที่ใจฉันยังรัก
มั่นคงหนักต่อเธอผู้เดียว
ทั้งมิเคยเห็นหน้าแม้เพียงเสี้ยว
เธอคือคนเดียวที่ตามหา
.....มาแสนนาน
3 เมษายน 2553 13:36 น.
ตัวติ๊ด
จะไม่ถามถึงเวลา
จะเร็วจะช้าสักแค่ไหน
จะรอวันที่เราได้เคียงใกล้
วันที่เธอพร้อมใจเปิดรับกัน
ไม่ต้องบอกให้ฉันดีใจ
ไม่ต้องบอกให้เฝ้าฝัน
ไม่ต้องบอกว่าอยากพบกัน
แม้เธอไม่บอกกัน.....
....ฉันก็ยังจะรอ