23 กุมภาพันธ์ 2547 16:33 น.
ตัวกวน
...เหนื่อยแต่ไม่ท้อ...
ถึงจะเป็นแค่คนเฝ้ารอก็ยังรอไหว
ถึงแม้ฉันอาจจะต้องฝันตลอดไป
แต่ยังภูมิใจที่ได้__ รักเธอ..
...ถ้ารู้ว่ารักมากอย่างนี้....
เธอคนดีกรุณาอย่าปล่อยให้หลงเพ้อ
ให้ฉันคิดฝัน หลงละเมอ
โดยที่เธอไม่เคยต้องการ
23 กุมภาพันธ์ 2547 15:47 น.
ตัวกวน
...จะมีไหมแค่หนึ่งครั้ง...
ที่เธอนั้นสบตากันบ้าง
จะมีไหมที่ไม่ใช่แค่หนึ่งคนบนเส้นทาง
ที่ฉันจะไม่อ้างว้างอย่างเดียวดาย
...ขอแค่คนที่รักฉันบ้าง...
หวังว่าคงจะไม่ไร้จุดหมาย
หากต้องการที่พึ่งพิงยามเหงาใจ
จะเป็นเธอได้ไหมเมื่อฉันหันมอง
23 กุมภาพันธ์ 2547 13:45 น.
ตัวกวน
...ฟ้าพื้นทราย...
ก็รู้ว่าไกลแต่ใจก็ยังหวัง
หวังว่าซักวันจะได้เป็นคนสำคัญ
ก็รู้ว่าคงหมดหวังแต่ก็ยังพยายาม
...แต่มันไร้ค่า...
ความพยายามที่มีมันไร้ความหมาย
เพราะท้องฟ้าไม่เคยคิดที่จะมีใจ
แค่พื้นทรายฝันไปก็แค่นั้นเอง