11 พฤษภาคม 2547 19:41 น.
ตัวกวน
....คุณเคยแหงนหน้ามองฟ้าไหม แหงนจนเมื่อยคอ รู้ทั้งรู้ว่าถึงยังไงก็เอื้อมไม่ถึง
........แหงนหน้ามองฟ้า....
แหงนหน้ามองทุกเวลาไม่อยากไปไหน
ก็เพราะรักจึงทำทุกอย่างอย่างตั้งใจ
แม้รู้ว่า แหงนมองเท่าไหร่เธอก็คงไม่เห็นกัน
ฟ้า ลาก่อนนะ ขอให้รักกันกับทะเลนานนะ
25 มีนาคม 2547 15:22 น.
ตัวกวน
...อย่าไปท้อแท้กับอุปสรรค...
จงแน่นหนักกับความฝัน
มันต้องมีอุปสรรคมาให้ฝ่าฝัน
แล้วจะไปถึงฝันอย่างมั่นใจ
...หากเธอท้อแท้กับอุปสรรค
จงแน่นหนักมั่นคงเข้าไว้
พยายามตามความฝันอย่างตั้งใจ
แล้วความสำเร็จคงอยู่ไม่ไกล..จากเธอ
...แล้วคุณล่ะ...
ขอแค่หาความฝันให้เจอ
อย่าได้หลงระเริงหลงเพ้อ
กับค่านิยมที่ปรนเปรอ...ให้หลงงมงาย
17 มีนาคม 2547 13:46 น.
ตัวกวน
...ขอโอกาสได้ไหม...
อยากอยู่ข้างเธอต่อไป อย่างไม่ไร้ค่า
ก็อยากจะอยู่กับเธอทุกเวลา
ไม่อยากให้เธออ่อนล้าเพียงลำพัง
...อยู่ในฐานะอะไรก็ได้...
อยู่อย่างคนไร้ความหวัง
แต่เวลาที่มีเธอ ฉันก็มีพลัง
เธอมาช่วยเติมฝันให้ฉันที
16 มีนาคม 2547 17:10 น.
ตัวกวน
...ผู้หญิงไร้เงา...
มิน่าล่ะถึงห่างเหิน
ก็เพราะไม่รู้ว่าแต่ละก้าวที่เธอนั้นเดิน
เหาะเหิน หรือว่าคอยหลบกัน
...เพราะไม่เคยเห็นใจเธอซักที...
มีแต่ใจดวงนี้ที่สับสน
หรือเธอปล่อยให้ฉันตามหาเธอในวังวน
บอกได้เลยว่าสับสนเหลือกำลัง
...ที่อยากเห็นไม่ได้มีประสงค์ร้าย..
แต่เพราะใจชื่นชมเธอเท่านั้น
คนอะไรทำไมเธอเก่งจัง
ขออนุญาตนะ ไว้วันหลังสอนกันบ้างจะเป็นไร(ได้รึ่เปล่า)
หยอกเล่นเท่านั้นนะค่ะ
16 มีนาคม 2547 16:48 น.
ตัวกวน
...เอายังไงดี..
ความรักของเราตอนนี้ที่ห่างเหิน
เพิ่งรู้ว่าสายไปเล้วที่จะร่วมก้าวเดิน
และมันก็น้อยเหลือเกินกับความห่วงใย
...เอาเป็นว่าจากกันด้วยดี..
ถึงความรู้สึกที่เคยมีจะห่างเหหหิน
ดีใจว่าครั้งหนึ่งเคยร่วมเดิน
บอกเลยว่าคุ้มเหลือเกินที่เคยรักนาย