21 มีนาคม 2547 12:26 น.
ตะแหง่ว
วันนี้ก็เป็นเหมือนทุกๆวัน
อากาศร้อนอบอ้าวจนฉันทนแทบไม่ไหว
เข็มนาฬิกาก็เดินช้าไม่เปลี่ยนไป
มองเวลาทีไรก็ยังไม่เที่ยงไม่บ่ายซักที
แต่สิ่งหนึ่งที่ไม่เหมือนทุกวัน
คือความผูกพันจากใจดวงนี้
ความคิดถึงความห่วงใยที่มี
นับวันจะเพิ่มขึ้นทุกครั้งที่คิดถึงเธอ
แล้วทุกๆวันของเธอล่ะ
ทำอะไรบ้างบอกหน่อยไม่ได้เหรอ
มีฉันอยู่ในความคิดถึงรึปล่าว..
.............ในแต่ละวันของเธอ
อยากรู้ว่าตอนที่ไม่ได้พบเจอ...
...ทุกๆวันของเธอเป็นอย่างไร...
2 มีนาคม 2547 11:53 น.
ตะแหง่ว
แค่ไม่ได้คุยกันเพียงวันหนึ่ง
ทำไมใจคิดถึงคำนึงหา
รอโทร-ศัพท์รอเเล้วแห้วทุกครา
ที่โทรมาก็เป็นใครไม่ใช่เธอ
เคยบอกใจตัวเองว่าอย่าพันผูก
แต่ความสุขทำให้ใจมันเผลอ
สบายใจที่ได้คุยกับเธอ
ไม่พบเจอไม่เป็นไรไม่สำคัญ
ห่วงใยนะเธอบอกมาว่าอย่างนี้
ตั้งใจเรียนให้ดีอย่าหนีฝัน
เราจะเป็นกำลังใจให้แก่กัน
อุปสรรคขวางหน้านั้นอย่าหวั่นไป
ไม่รู้เธอเป็นเหมือนกันกับฉันปล่าว
รู้สึกเหงาขึ้นมาคราห่างหาย
กังวลว่าเธออาจจะไม่สบาย
หรือธุระมากมายไม่บอกมา
เธอเองเคยบอกว่าอย่ายึดติด
ก็ไม่ได้คิดอะไรมากมายน่ะ
แค่รู้สึกดีที่มีเธอเข้ามา
ให้ความหมายคำว่าเพื่อนไม่เปลี่ยนไป...