24 สิงหาคม 2546 13:43 น.

สัญญา

ตะแหง่ว

ก็อยากทำตามสัญญานะ
  แต่ไม่รู้ว่าจะทำได้ดีแค่ไหน
  เมื่อเวลาแต่ละวันที่ผ่านไป
  ก็มีผลทำให้ใจเราต้องห่างกัน
      เธออยู่ตรงโน้นจะเป็นยังไงบ้าง
  มีไหมสักครั้งที่ทำให้ใจเธอแปรผัน
  ใครบางคนอาจทำให้เธอรู้สึกผูกพัน
  มากกว่าตัวฉันซึ่งอยู่ห่างไกล
       ฉันก็ไม่รู้ใจตัวเองดี
  ว่าจะมีเธอนี้อยู่นานแค่ไหน
  แตไม่ว่าวันข้างหน้าจะเป็นอย่างไร
  ขอเพียงเราเข้าใจกันวันนี้ก็พอ*				
24 สิงหาคม 2546 09:58 น.

บอกรัก

ตะแหง่ว

การที่จะบอกรักสักคำ
  ไม่ใช่เรื่องยากเกินกว่าจะทำไม่ได้
  ถ้าคำว่ารักนั้นมีความจริงใจ
  และพูดออกมาจากความรู้สึกข้างในของตน
          ไม่ต้องกลัวว่าเขาจะไม่รับรัก
  ขอให้ประจักษ์ว่ารักคือการให้
  เขาไม่รับรักเราก็ไม่เป็นไร
  เพราะรักคือการให้โดยไม่หวังสิ่งตอบแทน*				
24 สิงหาคม 2546 09:43 น.

ปลอบใจตัวเอง

ตะแหง่ว



          เหน็ดเหนื่อยกับการเดินทาง
  ไม่อยากตั้งความหวังอะไรไว้
  รู้สึกอ่อนล้าเกินกว่าจะก้าวต่อไป
  อยากร้องไห้ให้กับหัวใจที่อ่อนแอ
          ได้แต่ปลอบตัวเองให้เข้มแข็ง
  อย่าได้แสดงออกถึงความพ่ายแพ้
  ในเมื่อยังมีคนที่คอยรักคอยแคร์
  ใช่เพียงแค่เราเดินบนถนนสายนี้ลำพัง
           ถึงจะปลอบตัวเองอย่างไร
  แต่หัวใจก็ยังไม่อยากหวัง
  คงต้องรอความทัอลดหมดกำลัง
  แล้วฉันจะก้าวเดินอีกครั้งหลังจากได้พักทำใจ*				
23 สิงหาคม 2546 14:17 น.

สมุดบันทึกเพื่อนรัก

ตะแหง่ว



                 สมุดบันทึกจ๋า
            เธอเป็นเพื่อนที่น่ารักที่สุดเลยรู้ไหม
            เป็นเพื่อนคนเดียวที่คอยห่วงใย
            รับรู้ปัญหาในใจของฉันตลอดมา
                 มีหลายครั้งที่ฉันนึกท้อแท้
            รู้สึกว่าตนเองเป็นคนอ่อนแอนักหนา
            เรื่องบางเรื่องเคยทำให้ฉันเสียน้ำตา
            แต่ก็มีเธอเป็นผู้รับฟังปัญหาที่ดี
                 เธอทำให้ฉันรู้สึกไม่อ้างว้าง
            กับการอยู่ในโลกกว้างที่น่าวุ่นวายใบนี้
            โลกที่มีแต่การแก่งแย่งชิงดี
            โลกที่มีคนเห็นแก่ตัวอยู่ทั่วไป
                 ถึงแม้ไม่มีใครเข้าใจฉัน
            แต่ขอมีเธอเท่านั้นที่คอยรับรู้ความหวั่นไหว
            ตลอดเวลาจะมีเธออยู่ข้างกาย
            ทำให้ฉันก้าวอย่างมั่นใจไม่หวั่นเกรง 				
23 สิงหาคม 2546 14:15 น.

สมุดบันทึกเพื่อนรัก

ตะแหง่ว



                 สมุดบันทึกจ๋า
            เธอเป็นเพื่อนที่น่ารักที่สุดเลยรู้ไหม
            เป็นเพื่อนคนเดียวที่คอยห่วงใย
            รับรู้ปัญหาในใจของฉันตลอดมา
                 มีหลายครั้งที่ฉันนึกท้อแท้
            รู้สึกว่าตนเองเป็นคนอ่อนแอนักหนา
            เรื่องบางเรื่องเคยทำให้ฉันเสียน้ำตา
            แต่ก็มีเธอเป็นผู้รับฟังปัญหาที่ดี
                 เธอทำให้ฉันนรู้สึกไม่อ้างว้าง
            กับการอยู่ในโลกกว้างที่น่าวุ่นวายใบนี้
            โลกที่มีแต่การแก่งแย่งชิงดี
            โลกที่มีคนเห็นแก่ตัวอยู่ทั่วไป
                 ถึงแม้ไมมีใครเข้าใจฉัน
            แต่ขอมีเธอเท่านั้นที่คอยรับรู้ความหวั่นไหว
            ตลอดเวลาจะมีเธออยู่ข้างกาย
            ทำให้ฉันก้าวอย่างมั่นใจไม่หวั่นเกรง 				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟตะแหง่ว
Lovings  ตะแหง่ว เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟตะแหง่ว
Lovings  ตะแหง่ว เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟตะแหง่ว
Lovings  ตะแหง่ว เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงตะแหง่ว