23 มีนาคม 2551 11:23 น.
ตะเข้แหม่ม
คืนหัวใจว้าเหว่
ในคืนที่หัวใจเหว่ว้า
เลือกที่จะไปหา--ให้เธอเช็ดน้ำตาให้
ในวันที่ความเข้มแข็งแล้วลงไป
เธอคนที่หัวใจ--อยากให้ดูแล
มีเธอให้พิงพัก
โอบและปลอบด้วยรักที่แน่วแน่
ในวันที่โลกร้าย--ใครไม่แคร์
ยังมีเธอเป็นรักแท้และแน่นอน
23 มีนาคม 2551 00:17 น.
ตะเข้แหม่ม
รักเธอ
ถึงโลกเวียนเปลี่ยนหมุนจนวุ่นว่อน ถึงตะวันอันร้อนจะแผดผลาญ
ถึงท้องฟ้าอบอ้าวจนร้าวราน ถึงดวงมาลย์นั้นแยกแตกมลาย
ขอเธอรู้อยู่มั่นว่าฉันรัก ให้ประจักษ์ดั่งดวงเดือนมิเลือนหาย
รักเธอมากยากจะลืมแม้ฝืนกาย คนที่ฉันรักจนตายมีเพียงเธอ
23 มีนาคม 2551 00:08 น.
ตะเข้แหม่ม
ขอบคุณ
ขอขอบคุณที่เธอให้ฉันรัก ที่ให้เป็นที่พักของใจฉัน
ที่คอยมอบความสุขเมื่อพบกัน ที่คอยช่วยสานฝันเสมอไป
ขอบคุณที่มองมาเป็นบางครั้ง ขอบคุณที่เป็นความหวังของวันใหม่
ขอบคุณที่คอยเป็นกำลังใจ แม้เธอจะไม่เคยให้รักกลับมา