:: รักษ์ ๏ จันทร์ ::

:: ตะวันสีน้ำเงิน ::

                ๏  สายแสงจันทร์ล่องกระทบกลบเวหล
                ดวงกมลเฝ้าห่วงใยใฝ่ฝันหา
                อ้อนพระจันทร์แรมข้างคืนกรกฎา
                เฝ้าฝันหาเพ้อตามลมกล่อมดวงใจ
                
คิดคนึงตรึงดวงจิตครั้นวันก่อน
คราเข้านอนตอนหลับฝันยังหวั่นไหว
ร้อยคำพจน์จดวาจาคละคลุ้งใจ
อุ่นหลับไหลไปกระทบจบใจเกิน

               กาลเวลาละล่วงเลยเกินถิ่นฐาน 
               คล้อยตะวันเลื่อนลอยลับกลับห่างเหิน
               บนเส้นทางที่เหน็บหนาวก้าวย่างเดิน
               สุดหนาวเกินจะบรรเทาให้เบาบาง 
           
คำสัญญาระลึกฝากว่าคิดถึง
ถ้อยคำซึ้งเก็บรักษามิห่างหาย
ร้อยเป็นพวงดวงใจไร้มะลาย
ที่ผละหายคือรอยทุกข์สุกฤดี

              เวลานี้ความรักไร้ความหมอง 
              สิ่งที่ปองหมายมุ่งร้ายกลายเปลี่ยนสี
              น้ำใจเอื้อเผื่อใว้ในไมตรี
              ร้อยวจีมีให้ใช้พันธุ์ดวง

อยากจะอ้อนถึงพระจันทร์ทุกวันก่อน  
ยามอาทรอ้อนรักสุดหักหวง
ทุกพื้นที่ได้น้อมรับแสงจันทร์จวง
พระจันทร์สรวงให้เจ้ารักประจักษ์จริง ๏ 

:: ตะวันสีน้ำเงิน ::