คลื่นความเหงาแทรกผ่านลานใจร้าว คิดถึงคราวเคียงชิดสนิทสนม คืนวันผ่านม่านฝันเหลือเพียงลม กลายเป็นความขื่นขมระทมทรวง อยากบอกว่าคิดถึงใจแทบขาด แต่คงไม่เอื้อมอาจจะไปหา เธอคู่เคียงข้างใครในสายตา ฉันแค่เพียงคนผ่านมาแล้วผ่านไป ฝันยังคงเป็นฝันที่ว่างเปล่า เหงายังคงเป็นเหงาอยู่เคียงใกล้ คิดถึงเธอยังคิดถึงตลอดไป แต่เท่าที่ทำได้เพียงพรรณนา หากส่งใจไปให้คงไม่ถึง เพราะเธอไม่เคยซึ้งคะนึงหา ทนอยู่อย่างเดียวดายตลอดมา และคงทนจนกว่าจะขาดใจ