24 มิถุนายน 2550 13:55 น.
ตะวันจะลับขอบฟ้า
ในหลายๆครั้งกับคนหลายๆคน ความรักก็นำมาซึ่งความเจ็บปวดได้เช่นกัน ไม่ว่าเราจะทุ่มเทแรงกายแรงใจให้เขาคนนั้นมากเท่าไร สุดท้ายผลที่ออกมาก็คือ...ความว่างปล่า...
เพราะเราคิดไว้เสมอว่า การอยู่ใกล้ๆกันนั้นจะทำให้เขาหันกลับมามองเราบ้าง...ในวันใดวันหนึ่ง เหมือนที่เคยได้ยินมาว่า "รักแท้ แพ้ใกล้ชิด" แต่เพราะว่าเหตุใด ฉันก็ยังไม่รู้ว่าทำไม คำๆนี้ถึงไม่เกิดขึ้นกับคนทุกคน หากแต่กลับกลายเป็นตรงกันข้าม ที่ยิ่งเข้าใกล้ก็ยิ่งเจ็บ และทำให้เราเรียนรู้สถานนะรู้เองว่าไม่มีสิทธิ์ อย่างที่คิดจะบัญญัติคำขึ้นมาใหม่จาก "รักแท้ แพ้ใกล้ชิด" มาเป็น "ใกล้ชิดก็ มีสิทธิ์แพ้" เห็นว่าจะเหมาะสมกับเราเสียมากกว่า นี่แหละน้า คงเหมือนกันกับ"ขนตา" อยู่ใกล้กว่าใครแต่ไม่มีวันรู้เลยว่ามันมีอยู่ แต่ก็เช่นกัน ถึงแม้จะโดนมองข้าม แต่เส้นขนตานั้นก็ไม่คิดจะไปไหน ยังคงอยากอยู่ใกล้ๆดวงตาคู่นั้น อยากน้อยก็เพิ่มความงดงามให้ดวงตาคู่นั้นขึ้นอีกนิด ซึ่งก็คงเหมือนๆกันที่เราเองก็รับรู้ถึงความไม่มีสิทธิ์ ย้ำและซ้ำว่าเราเป็นคนไร้ค่า แต่ในเมื่อเราเลือกที่จะอยู่ต่อไปแบบนี้ สิ่งเดียวที่ทำได้ก็คงต้องทำใจยอมรับสิ่งที่เขาให้มา ก็ถือเสียว่ามันคุ้มค่าและมากเกินพอแล้วสำหรับเรา
เพราะอย่างน้อยๆเราก็จะได้ไม่ต้องมาเจ็บทีหลัง หากวันใดวันหนึ่งเขาหันกลับมามองเรา เพียงเพราะ ความใกล้ชิด หรือ การไม่มีใคร เลยใช้เราเป็นตัวฆ่าเวลา มันคงจะเจ็บพิลึก ส่วนทางออกของชีวิตเรา คงไม่มีใครบอกได้หรอกว่าควรจะต้องทำตัวเช่นไร เพียงแต่ขอให้คิดไว้อย่างว่า จบเร็วเท่าไร ยิ่งเริ่มต้นได้เร็วเท่านั้น
18 ธันวาคม 2549 19:20 น.
ตะวันจะลับขอบฟ้า
กวีปกรณ์นอนดึกนึกเรื่องเขียน
ตะวันฯ เวียนแวะทักทายตั้งหลายหน
ทำไมเงียบไม่ตอบหรือไม่ใช่คน
แต่อดทนทักทายหมายสวัสดี
ช่างเย็นชามาทักไม่ยักตอบ
ชักไม่ชอบขี้หน้านายคนนี้
ถามอะไรไม่ตอบเราสักที
สงกะสัยไม่มีมือพิมพ์คอมพ์
เอ็มเอสเอ็นร้องลั่นใครสั่นเรียก
มีคนพร่ำพร้องเพรียก...โอยไม่พร้อม
สั่นอยู่ได้บอกไม่ว่างก็ไม่ยอม
จึงนั่งจ่อมจิ้มตอบ..."ใครคร้าบใคร"
"ตะวันจะลับขอบฟ้า มาทักคะ"
เอ...ใครนะ ตรองตรึกนึกคนไหน
"ผมกวีปกรณ์ครับ คุณคือใคร"
อ๋อ...มือใหม่เขียนงานในบ้านกลอน
10 สิงหาคม 2549 18:43 น.
ตะวันจะลับขอบฟ้า
เพื่อนๆ เคยอ่านฟอร์เวิร์ดเมล์กันไหมคะ โดยเฉพาะฟอร์เวิร์ดเมล์ที่เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับความรักไม่สมหวัง การแอบรักใครสักคนแล้วไม่กล้าบอก หรือความรักที่สุดท้ายแม้จะสมหวังแต่ก็ต้องพลัดพรากจากกัน เมื่อฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งได้เสียชีวิตไป ทั้งๆ ที่ยังใช้เวลาร่วมกันได้เพียงแค่ระยะเวลาสั้นๆ
แล้วถ้าวันหนึ่งเรื่องราวเหล่านั้นเกิดขึ้นจริงในชีวิตของเรา... เมื่อได้รับรู้ว่าคนที่เราแอบรัก หรือคนรักของเรา กำลังจะจากไป เพื่อนๆ จะทำอย่างไร?...จะบอกรัก...หรือจะใช้วิธีไหนสร้างความทรงจำดีๆ ร่วมกันในช่วงเวลาสุดท้ายของเขา หรือเธอเหล่านั้นดีค่ะ
ถ้าหากเป็นไปได้อยากให้เพื่อนๆ ทุกคนที่มีรักอยู่ในขณะนี้ (ไม่ว่าจะเป็นรักพ่อ รักแม่ รักน้อง รักเพื่อน รักแฟน ฯลฯ) แสดงความรักต่อกันอย่างสม่ำเสมอในขณะที่ยังมีโอกาส ถึงแม้มันจะเป็นเพียงคำพูดสั้นๆ ว่า รัก ก็ตาม เพราะในอนาคตเราไม่รู้ว่าวันใดคนรักของเราจะจากไป . . .
............................................................................................
ลองบอกกานหน่อยจิว่า
เพื่อนๆจะบอกอะไรหรือทำอะไร
ให้คนที่คุณรัก
ไปอ่านเจอมานะค่ะ เลยเอามาลงให้คนในบ้านกลอนอ่าน
15 กรกฎาคม 2549 20:28 น.
ตะวันจะลับขอบฟ้า
เวลาอกหัก คนเราชอบทำอะไรแล้วก็คิดถึงใครบ้างอ่ะ ถ้าหากคนที่อกหักกำลังอ่านอยู่ จริงหรือเปล่าที่เขาบอกว่าอกหักดีกว่ารักไม่เป็น?
10 กรกฎาคม 2549 17:33 น.
ตะวันจะลับขอบฟ้า
ทุก ๆ คนมีนักเขียนคนไหนเป็นไอดอมบ้างอ่ะ แบบประมาณเขียนกลอนดี นิสัยดีอ่ะ แต่ของเรา เราว่าพี่แดดเช้า(พี่รุ่ง)อ่ะดี ว่าป่ะ
หน้าส่วนตัว
Lovers
0 คน เลิฟตะวันจะลับขอบฟ้า
1887
