โปรดเดินจากพรากไกลให้เสียสิ้น อย่ายลยินยิ้มมอบ...หอบรักให้ ทุกสิ่งอย่างเลือนรางคุณค่าไกล ความรู้สึกนึกภายในมิได้มี ขอบคุณยิ่งสิ่งดีที่มีไว้ ขอบคุณในความรักมักผ่องศรี ขอบคุณในความห่วงใยทุกราตรี ขอบคุณใจที่มีให้แก่กัน เมื่อดวงมานถูกสารด้วยเลือดเนื้อ ที่ถูกเถือจนท้อต่อตัวนั้น ยากก่อเกิดคุณค่าความผูกพัน จากลาพลันฉันนั้นขออวยชัย ขอแค่เธอเจอคนที่รักแท้ และแน่วแน่ต่อกันไม่หวั่นไหว อุปสรรคมากมายร่วมกันไป แล้วปล่อยฉันเอาไว้ในที่เดิม