ช่วงเวลาที่ผ่านพบประสบหน้า ได้นำพาความรักถักทอใส่ ประทับลงที่ตรงทางกลางหัวใจ ซาบซึ้งในดวงหทัยไม่จืดจาง เมื่อสุขสันต์ร่วมกันปันรอยยิ้ม ให้ล้นปริ่มพริ้มพรายใจไม่สาง แม้กลกาลผันผ่านเพียงเบาบาง ที่เลือนรางห่างหายจากใจคน หากยามใดโศกเศร้าเหงาดวงจิต เพียงมิ่งมิตรเคียงชิดทุกแห่งหน ได้ทุเลาความเหงาเศร้ากังวล แลทุกข์ทนขื่นขมตรมหายไป แม้มิผ่านเนิ่นนานอย่างใจคิด ความทรงจำย้ำจิตติดทรวงใน เป็นเครื่องช่วยบรรเทาความเศร้าใจ ยามเมื่อเราห่างไปให้ไกลตา