พักเหนื่อย

ตะวัน

ลอยล่องลอยล่องไล้                 ลมแผ่ว
สายแดดสาดแสดงแนว                 สนิทฟ้า
ก้อนเมฆโอบกอดแถว                   ทิวหมอก
ฉันปล่อยใจล้าล้า                         ล่องฟ้าลอยลม

    ฟ้าจ๋าฟ้าช่างกว้าง                      ไกลนัก
ฉันอยากล่องลอยพัก                     ผ่านฟ้า
ฉันอยากปลดกรงกัก                     กับดัก  กักขัง
ไปกับลมแผ่วช้า                            เฉื่อยเร้นเส้นแนว

    ฝุ่น..ฉันเป็นฝุ่นกระจ้อย               กระจัดกระจาย
ปลิว..ล่องลอยเรียงราย                   รอบรุ้ง
ในสาย..แห่งลมชาย                       โชยพัด
ลม..แผ่วแนวฟ้าฟุ้ง                        ฝุ่นน้อยอิสระ

    ลอยล่องลอยล่องไล้                    ลมแผ่ว
ปลดแอกใจจากแนว                       เหนื่อยล้า
ปล่อยแล้วปล่อยไปแล้ว                   ลอยล่อง  ลมไล้
ไกลสุดไกลสุดฟ้า                           ฝั่งเวิ้งโลกฝัน