29 สิงหาคม 2544 05:19 น.
ตะวัน
เช้าวันหนึ่ง
ณ.ระเบียงของความคิดถึง..ริมความฝันเก่า
ชายคนหนึ่ง..นั่งคิดถึงความรักของเรา
โดยมีสายลมความเหงา..โชยเบาๆมาทักทาย
เช้านี้..ที่ริมดอกหญ้า
มีละอองหมอกหยอกท้าความเบื่อหน่าย
ดอกหญ้าผลิฝัน..เจือสีสันแต้มระบาย
แสงแดดสาดสีฉาย..ชวนดอกไม้เต้นระบำ
ความสวยงามบนความเหงา
ภาพวันเก่าๆรุมเร้าซ้ำๆ
ภายใต้เสียงเพลงเดิมๆ..ความอ่อนไหวเริ่มร่ายรำ
ละอองของความทรงจำ..ก่อตัวพร้อมคำ..ว่ายังรักเธอ
คนดี..
รู้ไหม..ถึงวันนี้..ฉันก็ยังเพ้อ
กี่เช้าที่ผ่านไป..หัวใจก็ยังละเมอ
น้ำตายังไหลเอ่อ..และยังคิดถึงเธอ..ทุกลมหายใจ
26 สิงหาคม 2544 08:49 น.
ตะวัน
ทำชั่ว มาเรื่อย จนเหนื่อยเหน็ด
ทนเท็จ ทนทุเรศ บนการกิจ
ประจบ สอพลอ ต่อชีวิต
ใช้ความผิด มาผลิต ความสำเร็จ
ค่านิยม ถมซัด สัตว์มนุษย์
หางผลุด เขางอก ตัวออกเกล็ด
ใครคิด สวนกระแส มีแต่เท็จ
ยึดอำนาจ เบ็ดเสร็จ ทุกชีวิต
อุดมการณ์ อันอุดม แค่ลมตด
อนาคต อนางอ ต่อไม่ติด
อุดมการณ์ อุดมกู อุส่าห์คิด
ได้ผลผลิต สุดทุเรศ แค่เศษสวะ
ห่าสังคม สร้างเกณฑ์กฎ บทถูกผิด
ก่อความคิด วิปริต ติดศรีษะ
สมอง คือส่วนผลุด อุจจาระ
ไร้ธรรมะ ไร้ภาวะ ไร้วุฒิ
บินหนี สรรพสิ่ง ทุกจริงเท็จ
หน้ากากถอด ขอดเกล็ด เช็ดสติ
บินสุดฟ้า สรรเสาะหา สมาธิ
อโหสิ ให้ความชั่ว ทั่วแผ่นดิน
25 สิงหาคม 2544 00:10 น.
ตะวัน
ฉันก็รู้มันโหดร้าย
เรื่องราวเรียงรายที่รุมเร้า
ความจริง..ความฝัน..วันนี้..วันเก่า
จมเธออยู่ในโลกเหงาใต้ฟ้าสีชา
ร้องเถิดร้องให้
ให้น้ำตาระบายความอ่อนล้า
ปล่อยความเหน็ดเหนื่อย..ไหลเรื่อยไปกับน้ำตา
แล้วเหลียวมองรอบฟ้า..เธอจะพบว่า..มีฉันอีกคน
คอยอยู่กับเธอไม่เคยห่าง
ไม่ว่าฟ้ากว้าง..จะมีแดดหรือฝน
เธอยังมีความรักเคียงข้าง..ท่ามกลางวันวกวน
ร้อยเรื่องที่สับสน..ยังมีอีกคนที่เข้าใจ
โอบกอดฉันไว้ในความรู้สึก
ปลดปล่อยฝันส่วนลึก..ออกจากความหวั่นไหว
ให้โอกาสความรัก..เป็นที่พิงพักของหัวใจ
มารอคอยวันใหม่..ที่สวยใส..ไปด้วยกัน
23 สิงหาคม 2544 02:19 น.
ตะวัน
พสุธาสะเทือนสะทกสะท้าน ถล่มทลาย
มวลหมู่มนุษย์มุ่งหมาย มิสุดมิสิ้น
จักรวรรดิวะวุ่นวะวาย วอดทั่ว
ดาลเดือดดับด่าวดิ้น ด่างพร้อยทั่วธรา
มโหรีตีเป่าร้อง รัวระงม
เสียงส่งสู่กามรมณ์ รุ่มเร้า
ฝักใฝ่สิ่งโสมม หมกมุ่น
สารพัดสิ่งยั่วเย้า หยุดยั้งมโนธรรม
สรวงสวรรค์สรรเสกสร้าง สรรพสัตว์
กำเนิดกฎบริพัตร ผูกหล้า
บัดนี้โลกวิบัติ เบนเปลี่ยน ตามกฎ
ไฉนบ่เสกผู้กล้า กอบกู้เสถียรธรรม
22 สิงหาคม 2544 00:21 น.
ตะวัน
สวัสดีนางฟ้า
ขอมองตาเธอหน่อยได้ไหม
ฉันอยากรู้ว่า..หน้าตาฉันเป็นอย่างไร
ขอมองกระจกใส..ได้ไหม?..ในแววตา
นางฟ้าจ๋า..ฉันเกลียดคนเลวบนโลก
พวกมันชอบอุปโลกน์ว่าตนมีค่า
แต่ทำไม..บางที..ฉันชอบใช้วิธีนานา
เพื่อให้ได้มาไม่ต่างจากคนเลวๆ
และฉันเกลียดพวกเห็นแก่ตน
พวกมันชอบเหยียบคนบนปากเหว
แต่บางที..ฉันปีนหนีจากเพลิงเปลว
โดยใช้คนที่กล่าวหาเขาว่าเลว..เป็นบันได
ขณะนี้ฉันสับสน
ร้อยพันเหตุผลวกวนจนหวั่นไหว
เป็นไปได้ไหมว่า..ฉันชินชากับมันมากไป
จึงหลอมเหลวหลั่งไหล..ไปเป็นส่วนเดียวกัน
ฉันจึงบินหนีมาจากโลก
ใฝ่ฝันโบยโบก..ถึงโลกสวรรค์
แต่ว่า..นางฟ้า..หน้าตาฉันเป็นอย่างไรกัน
ฉันกลัวเหลือเกินจะเหมือนพวกมัน..พวกคนเลวๆ
นางฟ้า..ฉันแตกต่างจากพวกมันบ้างไหม?
ดวงตาอันสวยงามของเธอพอจะเป็นกระจกวิเศษตอบคำถามฉัน
ได้หรือเปล่า?