23 กรกฎาคม 2544 01:36 น.

หากวันหนึ่ง

ตะวัน

หากวันหนึ่ง..เธอร้องไห้
บอกสักคำได้ไหม - ฉันเต็มใจเดินไปหา
แม้ฉันอาจ - ไม่สามารถลบรอยน้ำตา
แต่ฉันสัญญา - เราจะร้องไห้ด้วยกัน
หากวันหนึ่ง..เธออยากวิ่งหนีทุกสิ่ง
โปรดบอกให้ฉันรู้ความจริง - เรื่องราวเหล่านั้น
ฉันไม่สัญญาว่าจะฉุดหรือดัน
ฉันรู้แค่เธอกับฉัน - เราจะวิ่งด้วยกันไปสุดทาง
หากวันหนึ่ง..เธอไม่ได้อยากได้ยินสักเรื่องราว
โปรดฝากข่าวมากับฟ้ากว้าง
ฉันจะไปหา - ไปมองตาอันบอบบาง
แต่จะไม่มีสักอย่าง - ที่ฉันเอ่ยออกมา
และหากวันหนึ่ง...เธอเรียกหาฉัน
แต่มีเพียงความเงียบงัน - ตอบกลับมาหา
ขอได้ไหม - ให้เธอเดินเข้ามา
เพราะบางทีมันอาจเป็นเพราะว่า - ฉันต้องการใครสักคน

                                      ....และคนคนนั้นคือเธอ				
21 กรกฎาคม 2544 11:31 น.

สัญญา

ตะวัน

หากมีวันใดที่ใจมันเหงา
หรือหากว่าเขาทำให้เธอร้องไห้
หากหยดน้ำตา..มันปริ่มปร่ามาทักทาย
โปรดทิ้งเรื่องราวร้ายๆ..แล้วเดินกลับมา
ฉันไม่แน่ใจว่าจะทำให้เธอยิ้ม
ลบรอยน้ำที่รื้นปริ่ม..ออกจากใบหน้า
หากแต่มีสิ่งหนึ่งซึ่งฉันสัญญา
คือคำว่า..ฉันพร้อมร้องไห้ไปกับเธอ				
15 กรกฎาคม 2544 10:41 น.

ก้อนกรวด

ตะวัน

ลมพัดไหวหมู่ไม้                ร่ายรำ
คล้อยเคลื่อนตามลำนำ           แผ่วพลิ้ว
ละอองแดดพรมพรำ               พราวพร่าง
ก้อนเมฆเสกสีริ้ว                   ถักรุ้งประดับฟ้า
    กรวดก้อนเก่าหนึ่งก้อน      มองเหม่อ
ไหวหวั่นน้ำตาเอ่อ                 อ่อนล้า
อยากมีค่าเทียบเสมอ             สรรพสิ่ง  รายรอบ
ใฝ่ฝันพราวพร่างฟ้า              ค่าล้ำดุจดาว
    คร่ำครวญครางตัดพ้อ        ต่อฟ้า
ไยท่านเสกฉันมา                  ต่ำต้อย
ไยไม้ดอกดอกหญ้า               งามงด
ไยจับสายรุ้งร้อย                   ขอบฟ้าสวยงาม
    กลางสายลมแผ่วล้อ           ฟ้าใส
ก้อนกรวดน้ำตาไหล              ชอกช้ำ
เพ้อฝันหากวันไหน               ดินเปลี่ยน  เป็นฟ้า
ก้อนกรวดคงสวยล้ำ              พร่างฟ้าบนดิน				
11 กรกฎาคม 2544 12:14 น.

ท่ามกลางแสงดาว

ตะวัน

มองฟ้าด้วยกันกลางแสงดาว
ขับไล่ไอหนาวด้วยไอรัก
จับดาวน้อยมาร้อยถัก
เรียงดาวแห่งรักเป็นรูปหัวใจ
ยามดาวใสไล้แสงจันทร์
เราปลดปล่อยฝัน..ออกจากความหวั่นไหว
เพียงมีเธอ..ฉันมั่นใจ
บนทางฝันแสนไกล..เราจะไปด้วยกัน
ท่ามกลางแสงดาวพราวไหว
หัวใจโบยบินไปด้วยปีกแห่งฝัน
สาบานต่อฟ้า..สัญญาต่อแสงจันทร์
รักเพียงเธอเท่านั้น..ทุกลมหายใจ				
9 กรกฎาคม 2544 12:06 น.

เจ็บ...

ตะวัน

จมอยู่ใต้ฟ้าสีชา
รินหยดน้ำตาให้ความเงียบเหงา
ยินเพียงเสียงแว่วแผ่วเบา
คล้ายความรักเก่าๆจะร้องเพลง
ความทรงจำถูกมรสุมรุมเร้า
พัดภาพฝันวันเก่าให้ลอยเคว้ง
เจ็บจนล้า..เหว่ว้าจนวังเวง
ปิดตายตัวเองอยู่กับความเสียใจ
เหมือนคมมีดกรีดใจเป็นแผลลึก
ทุกเสี้ยวความรู้สึกจึงอ่อนไหว
ใจมันล้า..สุดแต่ลมหรือฟ้าพาไป
ความแข็งแกร่งถูกเผาไหม้..ตั้งแต่วันจากไปของเธอ				
Lovers  0 คน เลิฟตะวัน
Lovings  ตะวัน เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟตะวัน
Lovings  ตะวัน เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟตะวัน
Lovings  ตะวัน เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงตะวัน