28 มกราคม 2551 14:02 น.
ตลิงปลิง
เป็นแค่เพียงคนใกล้ชิดหมดสิทธิ์รัก
ถูกชะงักคำว่าแฟนแสนหวั่นไหว
ขีดเส้นใต้คำว่าเพื่อนเตือนหัวใจ
เป็นคนใกล้แต่ห่างทางของเธอ
ยืนบนทางปวดร้าวช่างหนาวเหน็บ
ส่วนลึกเจ็บรับรู้อยู่เสมอ
ต้องเจียมใจทุกเวลาเมื่อมาเจอ
แล้วอย่าเผลอทำตาซึ้งหวงหึงกัน
18 มกราคม 2551 17:53 น.
ตลิงปลิง
เล่นมือถือรอเพียงเสียงเรียกเข้า
กับความเหงาห่วงหาเข้ามาโผล่
จึงต้องยอมเพราะเธอกดเบอร์โทร
เสียงฮัลโหลเป็นเธอเผลอดีใจ
ทั้งที่ฉันพยายามหักห้ามจิต
จงอย่าคิดอ่อนแอแพ้หวั่นไหว
ก็เพราะความคิดถึงจึงโทรไป
ฉันจึงได้เป็นฝ่ายง้อ...ขอคืนดี
16 มกราคม 2551 19:20 น.
ตลิงปลิง
เธอรู้ไหมใจฉันมันช่างแคบ
เพราะว่าแอบให้เธอเผลอทุกห้อง
เธอคนเดียวคนนี้ที่ครอบครอง
เป็นเจ้าของหัวใจฉันแรกวันเจอ
มันไม่เหลือเผื่อใครในวันนี้
ไม่คิดที่หวั่นไหวไปแอบเผลอ
เพราะสี่ห้องของหัวใจให้เพียงเธอ
รักเสมอเธอ...เจ้าของครองหัวใจ
16 มกราคม 2551 19:04 น.
ตลิงปลิง
ใครบอกเธอว่าฉันนั้นคิดถึง
ใครแอบหึงเธอหลี่สาวเปล่าซะหน่อย
เมื่อไม่เห็นใครบอกเธอชะเง้อคอย
ใครใจลอยแอบห่วงหวงเธอกัน
อย่างเธอหนะหัวใจไม่เคยสน
ไม่เคยบ่นอยากเห็นเป็นไหวหวั่น
แต่ครั้งนี้เมื่อไม่เจอเผลอรำพัน
หรือว่าฉันปากกับใจจะไม่ตรง
14 มกราคม 2551 13:28 น.
ตลิงปลิง
ขอจำวันเราเคยอยู่เป็นคู่สอง
ตาเคยจ้องสื่อใจได้ซึ้งหวาน
ขอจำวันเธอบอกรักปักดวงมาน
จำวันวานครั้งแรกไว้ที่ได้เจอ
จำรอยยิ้มจริงใจที่ให้ฉัน
จดจำวันสุขใจได้เสมอ
แต่วันนี้ที่เหน็บเจ็บละเมอ
วันที่เจอเลิกไปไม่อยากจำ