22 พฤศจิกายน 2549 09:25 น.
ตลิงปริง
จะให้คนของเธอเจอไม่ได้
อยู่อย่างไร้ตัวตนคนแอบซ่อน
หากเขานั้นโทรมาหาทุกตอน
ต้องเงียบก่อนเดี๋ยวมีเรื่องเคืองอารมณ์
เห็นเธอล้ายิ่งเหนื่อยใจอย่างไหวหวั่น
จะรักกันทำไมให้ขื่นขม
ถ้าต้องเจ็บวันยิ้มวันมันตรอมตรม
มิสุขสมหากคอยหลบตบตาใคร
จะเป็นไปทำไมในเมื่อเจ็บ
เป็นแฟนเก็บแค่นี้เหรอที่เธอให้
เธอก็เจ็บฉันก็เจ็บเหน็บทรวงใน
ควรตัดใจตอนนี้ดีกว่าเรา
15 พฤศจิกายน 2549 09:30 น.
ตลิงปริง
สายลมหนาวสาวนอนเหงาเศร้าเหลือหลาย
ขาดอุ่นอายไอรักมาถักฝัน
นอนห่มผ้าก็ยังหนาวร้าวชีวัน
หัวใจสั่นสะท้านผ่านอินทรีย์
อยากให้เธอมาเคียงข้างอำพลางหนาว
นอนกอดสาวมอบไออุ่นหนุนสุขี
เอาอ้อมแขนแทนผ้าห่มสมฤดี
สาวคนนี้รอเธอเสมอมา
15 พฤศจิกายน 2549 09:20 น.
ตลิงปริง
แค่อกหักหัวใจใช่จะขาด
ลิ้มรสชาติรักร้างอย่างเชิดหน้า
ชวิตนี้ใช่จะสุขทุกเวลา
เสียน้ำตาซะบ้างช่างปะไร
แค่คนหนึ่งซึ่งไม่เหลือเยื่อใยรัก
อย่าแคร์ทักเอาเวลาหาคนใหม่
ผู้ชายดีมีล้นคนจริงใจ
เศร้าทำไมแค่อกหักไมยักตาย
12 พฤศจิกายน 2549 11:16 น.
ตลิงปริง
วินาทีที่บอกลาน้ำตาไหล
วินาทีที่บอกลาน้ำตาไหล
เธอเปลี่ยนใจมีคนอื่นมันขื่นขม
ปล่อยให้ฉันเดียวดายกายระทม
หัวใจจมความเศร้าเคล้าน้ำตา
หยาดน้ำฝนดั่งน้ำตาบนหน้าฉัน
สามคำนั้น **เราจบกัน** มันเสียหน้า
เธอช่างร้ายรู้ไหมใจเย็นชา
อยากบอกว่ามัน**เจ็บนะ** กว่าจะลืม
12 พฤศจิกายน 2549 11:04 น.
ตลิงปริง
ความทรงจำครั้งหนึ่งซึ่งอยากลบ
อยากจะกลบดินใจไม่ย้อนหา
ภาพที่เธอเอ่ยย้ำคำบอกลา
ภาพที่ว่าควงคนใหม่เย้ยใจกัน
ภาพที่ทำเสียน้ำตามาหลายหยด
ไม่เคยลดสักนิดยังติดหวั่น
พยายามข่มใจให้ลืมมัน
แม้จะกลั้นเท่าไหร่ใจยังจำ
ความทรงจำที่เศร้าหมองต้องหลอนจิต
ถึงใจคิดอยากลืมทุกคืนค่ำ
แต่ไม่เคยเลยสักครั้งยังชอกช้ำ
ฉันจะทำอย่างไรถึงได้ลืม ?