18 ตุลาคม 2549 12:56 น.
ตลิงปริง
ป๊ะโทนโทน ป๊ะโทนโทน โทนโทนป๊ะ
เป็นจังหวะไพเราะเสนาะหู
ตีคราใดเสียงดังลองฟังดู
เพียงชั่วครู่ก็สิ้นสุดเสียงหยุดไป
แต่ปากคนเสียงพูดฟังนั้นดังกว่า
เจรจาเรื่องเล็กเป็นเรื่องใหญ่
ปากต่อปากอยากเชื่อน่าเบื่อใจ
จักอยู่ได้หากพูดดีศรีแก่ตัว
18 ตุลาคม 2549 12:44 น.
ตลิงปริง
เธอบอกฉันเขาแค่แฟนแทนยามหวั่น
สำหรับฉันเป็นคนรักมักห่วงหา
เขานั้นแค่ปลายทางในหางตา
กลางอุรามีแค่เราเขาห่วงใย
แต่จู่จู่คำพูดเธอก็เผลอเปลี่ยน
เป็นบทเรียนสอนฉันอันยิ่งใหญ่
เขาคนนั้นเปลี่ยนฐานะดูจะไว
เลื่อนขั้นไปเป็นเมียเสียตั้งนาน
ฉันจึงถอยหนีห่างทางของเขา
อย่าคิดเอาแย่งของใครให้ชั่วผลาญ
ศีลข้อสามจำให้มั่นทุกวันวาน
เดี๋ยวจะพานปีนต้นงิ้วตะคิวกิน
12 ตุลาคม 2549 16:45 น.
ตลิงปริง
เหนื่อยรู้พักหนักรู้วางอย่างถูกต้อง
จัดครรลองชีวิตจิตสดใส
อุปสรรคขวากหนามข้ามพ้นไป
ก็เพราะใจมิท้อก่อศรัทธา
กำลังใจก้าวต่อคือพ่อแม่
อย่าอ่อนแอทำให้เห็นเด่นสง่า
ความสำเร็จประสบได้ในชีวา
ก็เพราะว่าถึงเส้นชัยด้วยใจตน
12 ตุลาคม 2549 16:20 น.
ตลิงปริง
จากโค้งฟ้าธรรมชาติสะอาดสวย
เต็มไปด้วยพืดพงดงบุปผา
ทั้งฝูงสัตว์นำใสในพนา
คือสุขาของนกน้อยคอยชื่นใจ
แต่ชีวิตผกผันอันหน้าเศร้า
เพราะตัวเจ้าถูกกำหนดกฏเกณฑ์ใหม่
กลับถูกขังยังกรงทองของแดนไกล
ชีวิตไหนไม่เศร้าเท่าจองจำ
12 ตุลาคม 2549 16:15 น.
ตลิงปริง
เราเกิดมาต่างมีที่มุ่งหมาย
คนมากมายเสาะแสวงด้วยแรงสู้
เพื่อหวังมีความฝันอันเชิดชู
แล้วอย่าอยู่ครึ่งชีวิตคิดท้อใจ
ดั่งแสงเทียนส่องสว่างสร้างสัสัน
เปลวไฟนั้นประดุจจุดมุ่งหมาย
รอจนแสงสิ้นดับลับเล่มไป
อย่าปล่อยให้ไฟดับลับกลางเทียน