12 ตุลาคม 2549 16:45 น.
ตลิงปริง
เหนื่อยรู้พักหนักรู้วางอย่างถูกต้อง
จัดครรลองชีวิตจิตสดใส
อุปสรรคขวากหนามข้ามพ้นไป
ก็เพราะใจมิท้อก่อศรัทธา
กำลังใจก้าวต่อคือพ่อแม่
อย่าอ่อนแอทำให้เห็นเด่นสง่า
ความสำเร็จประสบได้ในชีวา
ก็เพราะว่าถึงเส้นชัยด้วยใจตน
12 ตุลาคม 2549 16:20 น.
ตลิงปริง
จากโค้งฟ้าธรรมชาติสะอาดสวย
เต็มไปด้วยพืดพงดงบุปผา
ทั้งฝูงสัตว์นำใสในพนา
คือสุขาของนกน้อยคอยชื่นใจ
แต่ชีวิตผกผันอันหน้าเศร้า
เพราะตัวเจ้าถูกกำหนดกฏเกณฑ์ใหม่
กลับถูกขังยังกรงทองของแดนไกล
ชีวิตไหนไม่เศร้าเท่าจองจำ
12 ตุลาคม 2549 16:15 น.
ตลิงปริง
เราเกิดมาต่างมีที่มุ่งหมาย
คนมากมายเสาะแสวงด้วยแรงสู้
เพื่อหวังมีความฝันอันเชิดชู
แล้วอย่าอยู่ครึ่งชีวิตคิดท้อใจ
ดั่งแสงเทียนส่องสว่างสร้างสัสัน
เปลวไฟนั้นประดุจจุดมุ่งหมาย
รอจนแสงสิ้นดับลับเล่มไป
อย่าปล่อยให้ไฟดับลับกลางเทียน
10 ตุลาคม 2549 12:03 น.
ตลิงปริง
ทุกก้าวย่างทางชีวิตลิขิตได้
แค่วางใจแยกถูก-ผิดคิดนำผล
จะดีร้ายอยู่ที่เราเฝ้าทำตน
แค่อดทนฝันฝ่ากล้าเผชิญ
ชิวิตคิอการเดินทางวางรากฐาน
ได้พบพานคนเยินยอก็อย่าเขิน
ใช้พระธรรมนำสร้างทางที่เดิน
แล้วประเมินใจสวยด้วยความดี
10 ตุลาคม 2549 11:37 น.
ตลิงปริง
เธอทำฉันเสียน้ำตามาหลายครั้ง
มันไหลหลั่งหลายหยดแต่หมดค่า
เธอนั้นรู้แต่ยิ่งทำช้ำอุรา
เสียเวลาทำใจได้ทุกที
พอหายเจ็บหายช้ำน้ำตาตก
เธอกลับวกสร้างเยื่อใยไร้ศักดิ์ศรี
เดินเข้ามารื้อฟื้นขอคืนดี
เป็นอย่างนี้หลายครั้งจำฝังใจ
อีกใจหนึ่งยังรักตัดมิขาด
ใจหนึ่งบาดเจ็บช้ำน้ำตาไหล
คนเคยเจ็บมันจำย้ำเรื่อยไป
ถึงอย่างไรก็มิหวนควรต้องลา