5 พฤศจิกายน 2549 15:09 น.
ตลิงปริง
ถึงวันลอยกระทงฉันคงสุข
แต่กลับทุกข์เสียใจอย่างไร้ค่า
เมื่อเห็นเธอหน้าเศร้าเดินเข้ามา
เเล้วเอ่ยว่าขอโทษอย่าโกรธกัน
แสนปวดร้าวผิดหวังครั้งยิ่งใหญ่
เพราะหัวใจเห็นเธอแล้วเพ้อฝัน
เธอกลับบอกมีคนไหม่ใจสำคัญ
เขาคนนั้นคู่เคียงคอยลอยกระทง
เธอเปลี่ยนคู่เปลี่ยนใจไปเป็นอื่น
ฉันสะอื้นใจละลายคล้ายเศษผง
ปีที่แล้วเราเคียงคู่ดูมั่นคง
รวมใจส่งลอยกระทงสมอุรา
ส่วนปีนี้ฉันรู้อยู่แก่จิต
ไม่มีสิทธิจะควงและห่วงหา
แล้วจะลอยกับใครใจโศกา
หรือน้ำตาเป็นคลองน้อยลอยกระทง
4 พฤศจิกายน 2549 17:52 น.
ตลิงปริง
เมื่อเขาลามัวร้องไห้เศร้าไม่หยุด
ยากยื้อยุดเหนี่ยวรั้งเริ่มต้นไหม่
มีแต่ความวางเปล่าเข้าหัวใจ
เขาจะไปต้องยอมรับปรับอุรา
แคคนคั่นเวลาว่าเธอเหงา
เมื่อหายเศร้าเธอทิ้งไปดูไร้ค่า
ความรู้สึกสิ่งดีที่ให้มา
ฉันถือว่าเป็นนิยามความทรงจำ
เขาไมใช่ของเราอย่าเฝ้าหลง
สาวนเราคงตัดใจไม่ถลำ
เลิกโศกเศร้าเสียใจให้ชอกช้ำ
หัวใจย้ไธอไท่ใช่คนของเรา
4 พฤศจิกายน 2549 17:33 น.
ตลิงปริง
ฉันเริ่มจากนับหนึ่งให้ถึงร้อย
แล้วเริมปล่อยหัวใจไหลตามฝน
แค่คิดถึงน้ำตาไหลใครบางคน
ที่รักจนหมดใจไมเลือนลาง
เศร้าทีใดใจทุกข์ทนช่างหม่นหมอง
เมื่อฉันมองออกไปไกลหน้าต่าง
ภาพที่เห็นเป็นท้องฟ้าพาจืดจาง
เพราะอำพรางด้วยน้ำตามาบดบัง
หยุดสักทีได้ไหมใจร้องขอ
มันช่างท้อเมื่อนึกถึงซึ่งความหลัง
ฉันต้องเสียน้ำตาเหนื่อยล้าจัง
เพราะใจยังรักเธอเสมอมา
26 ตุลาคม 2549 16:33 น.
ตลิงปริง
คิดถึงนกตัวใหญ่ ที่ชอบในดอกบัวสวย
เกสรหอมระรวย เต็มไปด้วยพวกเพื่อนพ้อง
คิดถึงผ้าแพรขาว ที่แพรวพราวงามผุดผ่อง
ยามห่มสมใจปอง ทำให้น้องหลับฝันดี
คิดถึงเจ้าต้นกล้า รื่นเริงร่าระริกระรี่
โยกย้ายกลางวารี ต้นเจ้านี้ดูอวบจัง
คิดถึงทางเหยียบฝัน ที่สร้างวันไม่สิ้นหวัง
มีแรงรวมพลัง เดินสู่ฝั่งที่หวังไว้
คิดถึงดาราบถ ที่สวยสดสร้างแจ่มใส
มองดูก็ชื่นใจ เพื่อหวังได้เก็บดาวมา
คิดถึงจอมเก้าแก้ว ที่หวานแหววสวยหนักหนา
แวววับจับอุรา ช่างเลอค่าและผูกพันธ์
คิดถึงไม้ดอกผล ที่โสภณแต้มสีสัน
ชูช่อทุกวี่วัน ผีเสื้อนั้นคอยเกาะบิน
คิดถึงขวดน้ำหอม ที่ดมดอมก็ได้กลิ่น
แป้งแคร์ที่โรยริน ยังไม่สิ้นและเจือจาง
คิดถึงโบว์หลากสี ที่ติดผมช่วยเติมสร้าง
เก็บไว้ให้ถูกทาง วางหยิบใช้ทุกวันวาน
คิดถึงของหนึ่งสิ่ง ตลิงปริงผลเปรี้ยวหวาน
สิ่งนี้ที่ต้องการ คือได้ทานสมฤดี
คิดถึงและคิดถึง ใจรำพึงไม่หน่ายหนี
ฝากลมช่วยบอกที ฉันคนนี้คิดถึงเธอ
25 ตุลาคม 2549 12:19 น.
ตลิงปริง
แมวไม่อยู่กนูร่าเริงเชิงกระล่อน
เที่ยวตะลอนกินปลาย่างอย่างสุขสม
ระวังนะเจอดีให้ใจตรอมตรม
นั่งตากลมแมวสิ้นฤทธิ์เหลือจิ๊ดเดียว
พอเมียเผลอชอบหนีหาอีหนู
เป็นป๋าชูอวดไฟให้น้องเหมียว
คล้องมาลัยร้อยด้วยเงินไม่เขินเชียว
เชอะ ! ประเดี๋ยวจะสูญพันธ์เป็นหมันไป