19 กุมภาพันธ์ 2552 14:26 น.
ตฤณ
เพราะเธอคิดว่าความรักไม่สำคัญ
หรือเป็นความรู้สึกของคนรู้จักกันจะฝันเพ้อ
เพราะคิดว่าเธอคนเดียวที่รู้สึกสัมผัสเจอ
และแล้วใจก็เลยเผลอเรอ..ระว้าระวัง
จะให้เกลียดคนที่รักกันก็คงยาก
ไม่เคยคิดจะกำจัดที่รักมาก..ขนาดนั้น
บางครั้งแม้ไม่แสดงออกให้เห็นว่า..เธอสำคัญ
นั่นก็ไม่ได้หมายความว่าฉัน..ไร้รักเธอ
ระลึกถึงให้ได้สิ..ที่รัก
อย่ามัวแต่ทึกทักเพราะไล่ตามรักอย่างนั้นเหรอ
ความเจ็บปวด ความบอบช้ำ ที่ผ่านมา หรือพบเจอ
จะเก็บไว้ปรนเปรอ เจ้าหัวใจ อย่างไรกัน
ไม่สนหรอกว่าคนอื่นจะคิดยังไง
แค่ยอมรับในความเปลี่ยนไป ความเป็นฉัน
ขอแค่รัก ให้หมดใจ เดินข้างกัน
เพียงแค่นั้น เรารักกัน แค่นั้นพอ
19 กุมภาพันธ์ 2552 14:03 น.
ตฤณ
ฉันจะพยายามรักเธอให้น้อยลง
ถึงแม้ความรู้สึกที่มั่นคงต้องร้าวไหว
ไม่ใช่เพราะยึดติดกับความจริงที่เป็นไป
เพียงแค่หัวใจมันเผลอกันได้ .. เผลออ่อนแอ
ฉันจะพยายามรักเธอให้น้อยลง
ถึงแม้ความรู้สึกที่ซื่อตรงต้องย่ำแย่
หากต้องตามเทคแคร์ใจที่เพ้อไหว..งอแง
คงต้องยอมหักใจโดยไม่มีข้อแม้ให้ท้วงติง
ฉันจะพยายามรักเธอให้น้อยลง
ถึงแม้ความรู้สึกจะหมองหม่น..จมดิ่ง
เพราะสิ่งที่ได้เรียนรู้จากเธอในชีวิตจริง
ฉันมีเธอเป็นเหมือนทุกสิ่ง..แต่จริงๆแล้ว..ไม่มี..