16 กุมภาพันธ์ 2549 15:42 น.
ตฤณ
ทุกความปวดร้าวที่ได้รับอยู่เสมอ
ฉันจะทำเผลอเรอทิ้งขว้างวางเอาไว้
ไม่ยอมให้เธอรับรู้กับทุกอณูที่แสนปวดใจ
สิ้นสุดกับความผูกพันที่เคยรักษามันเอาไว้เสมอมา
เมื่อเธอไม่ยอมเข้าถึงความรู้สึกของใครใคร
ฉันก็หมดแรงจะสู้ต่อไป เยียวยาด้วยความไม่เข้าใจ
. . . ก็ ย า ก ที่ จ ะ รั ก ษ า
จากนี้แม้เธอจะไม่หันหลังเหลียวมองย้อนกลับมา
ก็จะไม่มีถ้อยคำต่อว่าสวนทางกับความเย็นชาในชีวิตจริง
ทุกครั้งที่พยายามทำทุกอย่างให้เธอหันมา
เพื่อเวลาสบสายตาแล้วเธออาจจะเห็นค่าในทุกสิ่ง
เพราะทุกขณะที่มีชีวิตอยู่ในโลกของความเป็นจริง
ฉันเหมือนถูกทอดทิ้ง . . .
. . . ขณะที่มีเธอเป็นเหมือนทุกสิ่งแต่เหมือนไม่มี
15 กุมภาพันธ์ 2549 13:07 น.
ตฤณ
ข อ โ ท ษ น ะ ค ะ . ..
ที่นัดคุณออกมากระทันหัน
ส่วนตัวฉันอยากทำให้จบ จบ กัน
คาราคาซังอยู่อย่างนั้น . . ดูไม่ดี
ฉันเป็นคนของแฟนคุณ
อย่าเพิ่งทำหน้าว้าวุ่นคิดบัดสี
ฉันคบเขาเป็นเวลา 8-9 ปี
เพิ่งรู้ว่าเขาแอบตีซี้มามีคุณ
ไม่อยากได้ชื่อว่าแย่งผู้ชาย
จุดมุ่งหมายใช่อยากให้ใครว้าวุ่น
แค่อยากจะบอกว่าก่อนหน้าเขามีคุณ
ยังมอบรักแสนอบอุ่นให้กับใคร
ไม่ได้มาทวงข้าวทวงของ
แต่ถ้าอยากเป็นที่สองก็เชิญได้
หรือจะคุกเข่าขอคนของฉันไป
จะอย่างไร . . อยู่หรือไปก็ว่ามา
"เรื่องอย่างนี้มันขึ้นอยู่กับผู้ชาย"
ดูท่าเธอจะมั่นใจ. .กล่าวร้ายขายขี้หน้า
ไปตกลงกันซะกับเรื่องราวที่ผ่านมา
ว่า -เขา- ผูกพันกับฉันหรือเธอมากกว่า . .ค่อยว่ากัน . .
14 กุมภาพันธ์ 2549 16:15 น.
ตฤณ
ให้กลับไปคืนดีกันใหม่?
ให้ฉันตายง่ายกว่าไหม . . เธอจ๋า
ครึ้มฟ้าครึ้มฝนอะไรขึ้นมา
นึกว่าชาตินี้จะไม่ได้เห็นหน้า . . หลงดีใจ
ลืมอะไรไว้หรือเปล่าคะ
ถึงได้ซมซานมาหา . . หวังชิดใกล้?
ราชสีห์อย่างเธอไม่เคยก้มหัวให้ใคร
แล้ววันนี้ทำไม . . น้ำตาตกในกลับมา
มาหาที่พักใจ .. หรือยืมเงิน
ไม่ต้องทำขวยเขินคนกันเองน่า
อะไรช่วยได้ก็คงจะช่วยด้วยวาจา
"สมน้ำหน้า .. ฮ่า ฮ่า ฮ่า .. สะใจ"
12 กุมภาพันธ์ 2549 01:08 น.
ตฤณ
=_=".. เหนื่อย..=_="
ช็อกโกแล็ต
ไม่เหมือนเมื่อก่อน..
ความสัมพันธ์สั่นคลอนร้าวไหว..
ยิ่งมอง..ยิ่งสับสน..วกวน..ยากเข้าใจ
ฝืนแค่ไหน..เราก็ต่างหัวใจ..อยู่ดี
เธอไม่เคยเข้าใจฉัน..
แค่ภายนอกเท่านั้น..ที่เรามีกัน..แบบนี้
ข้างในลึก-ลึก..เธอคงรู้สึก..ฝืนเต็มที
เธอไม่เคยพอใจในสิ่งที่ฉันมี..คนดี..ทำร้ายใจ
ฉันเข้าไม่ถึงความรู้สึก
ว่าแท้จริง..ลึก-ลึก..เธอเป็นแบบไหน
เมื่อความคิดที่มี..กลายเป็นเส้นขนานเรื่อยไป
ก็ขอทรยศต่อหัวใจ..ด้วยการจากลา
=_=".. เหนื่อย..=_="
=_=".. เหนื่อยเช่นกัน..=_="
ตฤณ
ในเมื่อไม่เหมือนเมื่อก่อน
ฉันสร้างความร้าวรอนให้อ่อนไหว
ในเมื่อเวลาแปรเปลี่ยน . . แล้วทำไม
ถึงยังไงเราก็ต่างหัวใจอยู่ดี
เธอก็ไม่เคยเชื่อใจฉัน
แล้วทำไมต้องทนคบกันอย่างนี้
ในเมื่อคิดแทนฉันเองได้ก็พอที
คงไม่มีสิ่งใดใดจะแก้ตัว
ฉันก็คงเข้าไม่ถึงความรู้สึก
ยิ่งถลำลึกรักไปยิ่งปวดหัว
ในเมื่อเธอกล่าวโทษกันฉันถอนตัว
ใจสั่นรัว . . ไม่อาจต้านทานแรงใจ
10 กุมภาพันธ์ 2549 20:16 น.
ตฤณ
อะไรก็ยอมทำใช่ไหม? . . .
เงื่อนไขให้เธอกลับมาก็พอเหรอ? . . .
ได้ . . . ฉันจะลืมทุกอย่างตอนที่ยังมีเธอ
แลกกับความเลวร้ายที่นำเสนอก่อนทิ้งไป
กรอบเท้าฉันซะ . . . ตรงนี้งาม ๆ
อย่าต่อรองไม่ต้องพล่ามทำพร้อมดอกไม้
ขอขมาฉันซะ . . พ่อคนหลายใจ
ถ้าเธอทำได้ . . . ฉนจะยอมให้กลับมา
หน้าส่วนตัว
1996
