5 เมษายน 2547 11:29 น.
ตฤณ
ใกล้วันจากลา....
ภูตะวัน ตะวันรอน
**--**--**
ใกล้..วันจากกันแล้ว..ซิน่ะ.
เคาน์ดาวน์..นับถอยหลัง..
เหลืออีกแค่.สามสี่วัน..
อยู่ด้วยกันอีกไม่กี่คืน
ตื่นมาแล้ว..ก็ไม่ได้เห็น
เช้าเย็น..ไม่ได้เห็นหน้า.
เสียงตามสาย.ไม่ได้ยินมา
ดั่งเช่นว่าเช่นทุกวัน.
จะรู้สึกเหมือนกันไหม.???.
ว่าใจหาย.ไปเหมือนกัน
หรือเป็นเพียงความฝัน
ตื่นมานั้น..เธออยู่เคียง.
บทพิสูจน์..ของความรัก
กำลัง..จะเริ่มต้นขึ้น..
รัก..ที่เคย.ว่าชื่นมื่น.
ทุกวัน..คืน.ที่ผ่านมา..
เมื่อจากกัน..และห่างหาย.
จะได้พิสูจน์ใจ..ให้รู้ว่า
ระหว่างเราเก่า เก่า ..ที่ผ่านมา
เป็นเพราะรักนำพาหรือหลงไป
จะกลับมา..ฟังคำตอบ.
ให้เธอบอก..กับฉัน
บอกความจริงให้รู้กัน
ที่ผ่านมาเธอรักฉันหรือเปล่าเอย???.
นับวันจากลา....
ตฤณ
**--**--**
นับถอยหลังรอคอยวันจากกัน..
นึกว่าเป็นเพียงแค่ฉันที่ร้าวไหว
เธอคงจะรู้สึกเหมือนกันสินะ..รอยอุ่นไอ
หากขาดไปจะหาสิ่งไหนทดแทนได้..เท่าเธอ
เช้าตื่นพบหน้า ... ยิ้มทัก
รอยรัก..พักตร์พริ้มพราย..พร่ำเพ้อ
เสียงตายสาย คิดถึงนะครับ ใจอยากเจอะเจอ
เซอร์ไพรส์กันอยู่เสมอ..กับบางคำจากหัวใจ
อย่างที่เขาว่ากันไว้สินะ...
ของสำคัญมีค่าก็ต่อเมื่อมันเริ่มจะจางหาย
รับรู้ไว้นะคนดี เพียงเพราะรักนำพาไป
มิใช่แค่เพราะหลงไหล .. จึงแอบมีใจ .. มีเธอ
คำตอบจากฉันอยู่ตรงนี้..
รับเอาไว้ซะคนดี..จากใจล้นเอ่อ
คำเดียวสั้น สั้น ฉันจะรักและรอเธอ
และจะเป็นเช่นนี้ อยู่ เสมอ เสมอ เมื่อเธอไกล...
2 เมษายน 2547 16:07 น.
ตฤณ
...สามหมื่นหกพันนาที...
ผู้หญิงสีม่วง
*-*-*-*-*
เ ว ล า ข อ ง ฉั น . . .
เพียงสามหมื่นหกพันนาที..ในตอนนี้
เทียบกับความรู้สึกในใจเธอแรมปี..คงไม่ได้
เธอรักและมีเขา..เป็นดังเงาทาบทาใจ
ส่วนฉันคนมาใหม่..เปรียบไปก็คล้ายเพียงแค่..ลม..
น้ำหนักของฉันในใจเธอนั้น..มันน้อย
เธอจึงปล่อยให้ล่องลอย..ไม่สะสม
ผ่านแล้ว..ผ่านไป..ไม่เก็บมาใส่ใจชื่นชม
ตัวฉันจึงถูกข่ม..ให้ตรอมตรมใต้เงา..เขาคนนั้น
ที่สุดฉันไม่มีสิทธิ์เรียกร้อง..อะไร
ทำได้เพียงรอให้ความรู้สึกในใจเธอ..เปลี่ยนผัน
จนกว่าเธอจะพร้อมยอมรับ..และซึมซับความผูกพัน
และในแสนล้านนาทีนับจากนั้น..เธอจะมีฉัน..เต็มหัวใจ
...แสนล้านนาทีจะมีเธอ...
ตฤณ
*-*-*-*-*
เวลาของเธอ ...
เพียงแค่หกร้อยชั่วโมงในตอนนั้น
อย่าเปรียบเทียบความรู้สึกแค่แรมปี..ร้อยวัน
จริงอยู่เขามีฉัน .. เพียงแต่ฉันก็มีเธอ
ไม่เกี่ยวอะไรกับคนรักเก่า..
เพียงแต่เวลานี้เขาเศร้า เจอเรื่องเหงา เหงาพร่ำเพ้อ
น้ำหนักในใจ คนเคยรักกันต่อ คนรักแรกเจอ
อย่าเปรียบเทียบกันเลยเธอ .. ไม่สามารถบรรยาย
เพียงตัวฉันเองเป็นฝ่ายผิด..
ให้อดีตเป็นฝ่ายยึดติดเรื่องเลวร้าย
แค่เพียงเห็นเขาร่ำไห้ก็เจียนคล้ายแทบขาดใจ
จึงจำเป็นต้องทำหน้าที่ต่อไป คนเคยรักกัน
สิทธิ์ในใจของเธอที่เรียกร้อง...
อย่าต่อรอง .. คนดี .. ระหว่างนั้น
ขอเวลาหน่อยได้ไหม ที่รักปัจจุบัน
และในแสนล้านนาทีนับจากนั้น เธอจะมีฉัน .. เต็มหัวใจ ..
2 เมษายน 2547 13:53 น.
ตฤณ
อย่าหลอกกันได้ไหม..เธอฝืนใจไม่รักจริง
ช็อกโกแล็ต
*-*-*-*
อย่าพูดมันเลย..ท่าเธอฝืนใจ
เลิกหลอกตัวเองซักทีได้ไหม...แกล้งทำว่ารักฉันแบบนี้
ไม่มีอะไรโดดเด่น...คู่ควรกับเธอฉันรู้ตัวดี
แต่สิ่งที่เธอไม่เคยมี แต่ฉันมีคือหัวใจ..
พูดคำที่มีความหมายแต่ดูไร้ค่า
ทนพูดคำนั้นออกมาทั้งๆที่มีอีกคนที่เธอปันใจให้
ไปเถอะ...ฉันไม่ได้ต้องการเพียงร่างกายที่ไร้หัวใจ
จะทนฝืนแสร้งรักไปทำไม..ให้เธอไปที่ได้คืนคือน้ำตา
แอบส่งสายตา..โทรหากันบ่อยไป
เธอคงสงสัยว่าฉันรู้ได้ไง..กับคนที่เธอคิด..ว่าฉันไม่รู้จักหน้า
คำตอบง่ายๆ..ดูก็รู้จากสายตา
เพราะงั้นเลิกเถอะบอกความจริงมา.ตอนนี้เธอเห็นฉันเป็นอะไร
ไม่อยากได้ชื่อว่าเป็นคนงี่เง่าเจ้าน้ำตา
พยายามกลั้นไม่ให้ไหลออกมา...รอฟังคำพูดเธอรู้ไหม
บอกมาเลยว่าตลอดมา..เธอแกล้งทำเพราะเหงา..ไม่มีใคร
เมื่อวันนี้เจอคนที่คิดว่าใช่..เลยอยากจะไป..ใช่ไหมเธอ
เปล่าเลยที่รัก..ฉันรักเธอ
ตฤณ
*-*-*-*
ยอมปิดปากเงียบ..ทำนิ่งเฉย..
เปล่าเลยใช่ฝืนใจทำที่ไหน
ไม่ได้หลอกตัวเอง ไม่ได้หลอกเธอว่ารักใคร
ถึงแม้โดนเด่นแค่ไหน ฉันก็ไม่สนใจถ้าไม่ใช่เธอ..
ผู้หญิง..บางทีก็เข้าใจยาก
คิดเล็ก คิดน้อย คิดมาก ฝันเพ้อ
คำว่ารักบอกไร้ค่าแต่มีความหมายหากค้นเจอ
ไม่รักแล้วต้องฝืนใจทนคงทำได้แสนยากนะเออ..คนดี
สบสายตากันสิมองกันตรง ตรง
รู้ว่าน้อยใจ..แต่บอกเศษผงเข้าตา..อ้างจนถี่
ภายในใจฉันเพียงเธอคนเดียวที่มี
หรือว่าบางทีสายตาฉันอาจจะอ่านได้ง่ายดาย
คิดได้ยังไง.. สงสัยจริงนะ
อ่านสายตากันกล่าวหาว่าโดนใส่ร้าย
ทั้งที่ไม่เคยเห็นฉันเดินควงกับสาวใด
อ้างกันได้ ว่านอกใจ จากสายตา...
เปล่าเลยที่รักอย่ากล่าวร้ายตัวเอง
ที่เธอเป็นอยู่เพราะยำเกรงกับความอ่อนล้า
ฉันเองเป็นคนผิดที่ไม่แสดงให้กระจ่างออกมา
รักเธอนะ..เปล่าเหงาแล้วไปไขว้คว้ามาครอง...
หน้าส่วนตัว
1542
