5 เมษายน 2547 12:23 น.
ตฤณ
font color=#00DC00>ฉันยังคงเหมือนเดิม...
บางส่วนที่เพิ่มคือความชิดใกล้
หัวใจแสนดีไม่เคยคิดจะมีคนใหม่
เว้นที่ว่างของหัวใจไว้ให้ใครไม่เป็น
ให้เพียงคนดีเข้ามาจับจอง
ร่วมเป็นเจ้าของเผิดเผย..ไม่ซ่อนเร้น
คอยส่งความรักคิดถึงกัน เช้า-เย็น
ไม่ว่างเว้นตลอด 24 ชั่วโมง ..< /font>
5 เมษายน 2547 12:19 น.
ตฤณ
เธอบอกว่าฉันไม่เข้าใจ...
ความรักไม่ได้ขึ้นอยู่กับหัวใจเท่านั้น
แต่อยู่กับความเหมาะสมด้วยเหมือนกัน
และบางครั้งก็สำคัญกว่าจิตใจ
ฉันคิดว่าเธอเข้าใจผิด...
แต่ไม่มีสิทธิ์จะพูดอะไรได้
เพราะฉันเองก็มีแค่หัวใจ
ไม่มีความเหมาะสมใด ใด กับเธอ
อาจยกเป็นข้ออ้าง..เพื่อแยกทาง ..
มีพบแล้วต้อง ..ทิ้งขว้างกันอยู่เสมอ
ในเมื่อเป็นอะไรก็ไม่ได้ในหัวใจของเธอ
เพียงสิทธิ์ข้อเดียวที่ค้นเจอ .. คือเดินไปจากเธอ
....แค่นั้นเอง....
5 เมษายน 2547 12:13 น.
ตฤณ
รอยยิ้มที่เธอมอบให้..
เปรียบคล้ายกำลังใจหลากหลาย
อบอุ่นเหมือนมีเธอเคียงข้างกาย
มีความหมาย มีค่า น่าประทับใจ
อยากรู้ความในใจของเธอนัก
กับตัวฉันเธอคิดรักแบบไหน
แบบน้องสาว เพื่อนหญิง หรือเป็นใคร
ถ้าเป็นส่วนหนึ่งของหัวใจ .. ก็ว่ามา ..
5 เมษายน 2547 12:10 น.
ตฤณ
อุ่นไอหัวใจ...
ขอแค่อยู่ใกล้ ใกล้ เธอเท่านั้น
ไม่จำเป็นหรอกนะถ้อยคำว่า รักกัน
ฉันไม่ต้องการผูกพันธ์อะไรมากมาย
เพราะรู้ว่าเธอมีใครอยู่
ถึงแม้อยากเคียงคู่รู้ตัวว่าสาย
ต้องยอมปรับตัวปรับหัวใจ
ขอแค่เป็นอะไรก็ได้ .. สำหรับเธอ
5 เมษายน 2547 11:57 น.
ตฤณ
เป็นอย่างไรบ้างคนทางโน้น...
นึกถึงกันบ้างไหมกับคนทางนี้
มีใครใหม่หรือยังยอดชายนายตัวดี
ข่าวคราวเงียบหายไปเป็นปี... วันนี้เพิ่งเจอ
คนทางนี้สบายดีอยู่แล้ว...
ไม่มีวี่แววรักใครใหม่ให้พร่ำเพ้อ
ไม่ใช่เข็ดขยาดกับรักครั้งเก่าของเธอ
เพียงแต่ตอนนี้ใจยังไม่เผลอมีใคร
นานแล้วนะที่เราเลิกกัน...
เหตุผลคราวนั้นเธอมีคนใหม่
หวั่นไหว.. เหว่หว้า .. ร้อนรุ่ม .. กลุ้มใจ
เป็นไปได้ไหม ถ้าจะเริ่มกันใหม่อีกครา
นั่นคือคำพูดจากปากเธอ...
ที่พร่ำบอกกันอยู่เสมอให้ใจอ่อนล้า
เราเข้ากันไม่ได้หรอกสมควรเลิกรา
แล้วตอนนี้กลับจะมาเรียกร้องอะไร
กลับไปซะ..คนเคยดี
คนทางนี้ไม่มีหัวใจจะให้
เคยเป็นแต่ผู้รับแล้วไม่เคยให้ใจ
ก็อย่าหวังว่าผู้ที่มีแต่จะให้ .. จะกลับใจหวนคืน
หน้าส่วนตัว
856
