21 เมษายน 2547 12:40 น.

อยากรู้เธอคิดยังไง...

ตฤณ

 อึดอัดมากไหมคนดี...
ที่คอยจุ้นจ้านแบบนี้..อยากจะรู้
เซ้าซี้ ไร้สาระ คงน่าคาญน่าดู
แต่เพราะอะไรเธอคงรู้อยู่แก่ใจ

ความรักของผู้หญิงหนึ่งคน
ที่ดูไร้เหตุผลและอดทนมากมายไม่ได้
ขี้หึง ขี้ระแวง  กลัวโดนแย่งคนรักไป
เพราะอะไรถึงทำขนาดนี้ได้ ... เธอรู้ดี

ฉันจะทำ .. ทำไมถ้าไม่รัก
ถ้าไม่แคร์ คงไม่คิดหนักขนาดนี้
รู้อยู่แก่ใจว่าอะไรที่มากไปมันก็ไม่ดี
แต่ะให้หมดรักเธอตอนนี้...
                ...ตายแล้วเกิดใหม่อีกที .. คงมีแวว				
21 เมษายน 2547 12:35 น.

เปลี่ยนได้ไง .. ใจไม่เคยเปลี่ยน

ตฤณ

ถ้าไม่มีอะไรเปลี่ยนไป...
หัวใจคงไม่ร้าวไหวแปรผัน
อาการที่เห็นกันอยู่แล้วทุกคืนวัน
ก็คงต้องปล่อยมันไม่ใส่ใจ

ถ้าไม่มีกันในวันนี้...
คนดีคงอยากอยู่กับเขาใกล้ๆ
เทียบกันแล้วเราห่างกันแสนไกล
เปรียบหัวใจโดนกั้นด้วยกำแพง

คล้ายต้นไม้ใหญ่ใบหนา...
หากปราศจากคลอโรฟิลด์มาสังเคราะห์แสง
คงอยู่ไม่ได้ แห้งเหี่ยว หมดแรง
เปรียบคลอโรฟิลด์ดั่งกำแพง .. กั้นใจ

หากแต่ในเวลานี้...
เป็นหัวใจคนดีไม่ใช่ต้นไม้
อาจจะร้าวไหว โอนอ่อน ง่ายดาย
หากเพียงเธอเดินก้าวไป ไม่ใส่ใจ .. ดูแล

ต่างกันโดยสิ้นเชิงกับเขาคนนั้น
เปรียบเทียบกันฉันคนนี้เป็นผู้แพ้
บางครั้งที่ร่ำไห้ไม่ได้แปรว่าหัวใจจะอ่อนแอ
หากแต่ความหมายนั้นอาจแปรว่า ... เสียเวลา.. 				
20 เมษายน 2547 18:50 น.

ละไว้ในฐานะที่เข้าใจ

ตฤณ

ไม่เป็นไรหรอกเหตุผลที่มี...
ลงตัวพอดีกับเหตุการณ์ในวันนั้น
คำบางคำมันมีความหมายในตัวของมัน
ไม่จำเป็นต้องบีบคั้นรื้อฟื้นกันออกมา

ตกลงเรื่องหัวใจกับเขา...
เรื่องของเราพักไว้ระหว่างนี้จะดีกว่า
การกระทำชัดเจน บ่งบอกมองเห็นจากสายตา
อย่ามัวเสียเวลากับเรื่องราวที่ผ่านมา..
                                           ...ละไว้ในฐานะที่เข้าใจ 				
9 เมษายน 2547 18:33 น.

****. .ฉั น รั ก . . ฉั น ร้ า ย. .**** - ****. .เ ธ อ ร้ า ย . . ฉั น รัก . .****

ตฤณ

  ****. .ฉั น รั ก . . ฉั น ร้ า ย. .****    
First_January  
 ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ 

ในอ้อมแขนเธอมีฉันอยู่...
แต่ในใจฉันไม่รู้ เธอมีคนไหน
ต่อหน้าเธอยิ้มให้ฉัน ลับหลังนั้นเธอยิ้มให้ใคร
ไม่ได้อยากรู้หรอกรู้ไหม..ไม่จำเป็น...

แต่ถ้าจับได้เมื่อไหร่ ก็เจ็บเมื่อนั้น...
สับรางให้ดีละกัน แล้วจะรู้ว่าฉันไม่ได้พูดเล่น
เก็บกิ๊กเธอไว้ในกล่อง อย่าลองไม่กลัวไม่เกรง
ถึงฉันจะอดทนเก่ง แต่เรื่องใจฉันเอง ก็ร้ายพอ

อย่าคิดจะสลัดฉันง่ายๆ...
เวลาเบื่อเลยหมดความหมาย ก็ไม่มาง้อ
อย่าหวังว่าฉันจะเป็นของตายเพื่อรอ
จะเตือนไว้สักข้อ นิสัยแย่ๆ น่ะพอ ได้แล้วคนดี

เวลาฉันรัก ก็รักสุดชีวิต...
เวลาร้ายก็ร้ายสุดขีด ร้ายจนสนิทแบบนี้
ฉันรักเธอหมดใจ ถ้าโดนทำร้ายก็ชํ้าใน ทั้งหมดที่มี
และพร้อมตอบแทนเต็มที่ รักเต็มดีกรี ความร้ายที่มีก็เท่ากัน

  ****. .เ ธ อ ร้ า ย . . ฉั น รัก . .****    
First_January  
 ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

 อะไรมาดลใจเธอให้คิดมากนะ...
ทั้ง ทั้ง ที่ตอนนี้ฉันน่ะก็อยู่ในอ้อมแขน
ต่อหน้าหรือหลับหลังกันไม่มีใครมาทดแทน
เพราะฉันมีเธอเป็นแฟน..แล้วเราก็แสนจะรักกัน

จะหาเรื่องอะไรมาให้จับผิดคะ...
สับรางอะไรละ ไม่ได้เป็นเจ้าหน้าที่สถานีรถไฟฟ้ามักกะสัน
คิดได้อย่างไรมีกิ๊กใหม่ ทั้งที่ยังมีกัน
ทำอย่างนั้นไม่ได้หรอกมัน ... ไม่จำเป็น

สลัดคนได้ไง .. ไม่ใช่สลัดผัก...
ที่ไม่ง้อเพราะอยากให้เธอได้เล็งเห็น
ไม่ใช่เบื่อเพียงแต่อยากให้เธอใจเย็น
รู้ค่ะว่าพ่อคนเก่งน่ะใจนักเลง..พอตัว

ฉันรักเธอเพราะเธอเป็นแบบนี้
ร้ายบ้างก็ดี จืดสนิทมากไปก็เวียนหัว
รักเธอมากนะ เลิกคิดได้แล้ว .. ชักหลวมตัว
ถึงเธอจะใจร้าย ฉันก็ไม่กลัว .. ควรเชื่อใจ  ^_^				
9 เมษายน 2547 15:53 น.

ฉันคงไม่ทนเป็นคนโง่อีกต่อไป-อย่าทนต่อไปให้โง่งม

ตฤณ

 ฉันคงไม่ทนเป็นคนโง่อีกต่อไป    
ยาหม่อง  
  *-*-*-*-*-*-*

ฉันไม่อาจทนรับความจริงได้อีกต่อไป
เมื่อเธอไม่เหลือเยื่อใยให้กันในวันนี้
ที่เฝ้าทนให้เธอรักเขาอย่างยินดี
ไม่ได้แปลว่าฉันคนเดิมที่มีเธอจะต้องทำร้ายใจ

หรือว่าฉันยังใจกว้างไม่พอ
เธอจึงมาร้องขอให้เขามากกว่าที่เคยให้
ละเลยคนที่รักเธออย่างฉันด้วยการไม่ใส่ใจ
มันเห็นแก่ตัวเกินไปที่เธอทำให้กัน

ถ้าจะโทษคงต้องโทษตัวฉันเอง
ที่อดทนไม่เก่งทำเพื่อเธอได้มากกว่านั้น
ไม่อยากมานั่งแกล้งว่าเข้มแข็งอยู่ทุกวัน
ทั้งที่ในใจมันดื้อรั้นว่าต้องเลิกรา

ฉันคงไม่ทนโง่อีกต่อไป
ในเมื่อความยุติธรรมในหัวใจเธอไม่เคยรักษา
มันเห็นความแตกต่างที่รู้ได้ทางสายตา
ว่าเขาหรือฉันที่เธอรักมากกว่า..ในหัวใจ

 อย่าทนต่อไปให้โง่งม
ตฤณ  
  *-*-*-*-*-*-*

ฉันอาจจะดูใจร้ายเย็นชา...
ก็เราเข้ากันไม่ได้นี่นาแล้วใครจะทนไหว
ฉันไม่ดีพอ ส่วนเธอดีพร้อม เราไม่เข้าใจ
แล้วจะให้ทนอยู่ไปทำไม .. ต้องการอะไรเธอ

มีเธอผูกพันธ์ .. แต่ฉันรักเขา...
แล้วเหตุไหนอีกยกมาเล่าสิเรื่องฝันเพ้อ
ฉันผิด .. แล้วขอโทษ หากแต่เธอโกรธไม่อยากพบเจอ
ฉันก็ยินดีที่จะไม่เสนอหน้ามา..

เธอยินยอมและตอบรับ...
ยินดีอยู่เคียงข้างไปพร้อมกับรักแม้อ่อนล้า
ขอบคุณนะที่เคยรักกัน แต่เธอช่างเจรจา
ยินยอมเสมอมาและตลอดไป ...

ยอมรับอยู่เหมือนกันว่าเห็นแก่ตัว
เพียงแค่ในหัวมีแต่เรื่องแบบนี้คิดต่อไม่ไหว
แยกกันเถอะนะ ถึงเวลาแล้วละต้องทำใจ
ในเมื่อเธอทนอยู่ไม่ได้ .. ก็อย่าทนต่อไปให้โง่งม

โชคดีนะเธอคนนั้น...
สักวันอาจจะเจอคนที่ดีกว่าฉันและเหมาะสม
หัวสูงเกินไป ฉันรับไม่ไหว พาลจะเป็นลม
ร้องไห้ให้สาสม .. กับรักอันโสมม .. ของเรา				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟตฤณ
Lovings  ตฤณ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟตฤณ
Lovings  ตฤณ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟตฤณ
Lovings  ตฤณ เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงตฤณ